ขอบคุณอะไรดีนะ?? ที่ทำให้เราได้รักกัน (TOMO&KAEW)

-

เขียนโดย naruk

วันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 12.29 น.

  2 ตอน
  4 วิจารณ์
  5,701 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
“เอาล่ะ เอาล่ะ แพลนงานออกมาแล้ว” หนึ่งในทีมงานจัดคอนเสิร์ตของค่ายกามิกาเซ่ เริ่มเปิดหัวข้อสนทนาในการเรียกประชุม 5 หนุ่มเคโอติก กับ 3 สาว เฟย์ ฟาง แก้ว ในวันนี้ “ที่ไหนค่ะ?” เสียงของหนึ่งสาวเอ่ยถาม “อย่างที่พวกเรารู้กันว่าได้มีการเล่นเกมตอบคำถามจากเหล่าแฟนคลับ เพื่อคัดเลือกผู้ชนะ 100 คน เข้าชมคอนเสิร์ตแบบมินิคอน ธีมของงานนี้จะเป็นธีมที่ค่อนข้างจะสบาย ๆ ให้เข้ากับบรรยากาศลอยกระทง เพราะฉะนั้นเพลงเร็วจะมีแค่สองเพลง ซึ่งก็คือเพลงเปิดตัวของเคโอติกและ เฟย์ ฟาง แก้ว หลังจากนั้นจะเป็นเพลงช้าทั้งหมดเลยให้พวกเธอไปคิดกันเอาเอง แต่สองเพลงสุดท้ายจะเป็นเพลงคู่ในโปรเจ็ตเลิฟเว่อร์ ใช่เธอ แล้วตามด้วย เพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ ก่อนจะจบคอนเสิร์ตด้วยเพลงที่ร้องรวมกันทั้งชายหญิง รายละเอียดของโชว์พี่ให้อิสระพวกเธอเต็มที่ สุดท้ายไฮไลท์ของงานคือการลอยกระทงร่วมกับเหล่าแฟนคลับ เราจะจัดคอนเสิร์ตกันที่ชั้นดาดฟ้าของโรงแรม XXX เวทีคอนเสิร์ตจะออกมาในรูปแบบนี้” พูดจบพี่ทีมงานก็ยกตัวอย่างของเวทีคอนเสิร์ตขึ้นมาให้ทุกคนดู ซึ่งเรียกเสียงอื้ออึ้งในความแปลกใหม่ของมันได้จากบรรดาศิลปินที่ต้องขึ้นแสดง “เวทีกลางน้ำ” พี่ทีมงานพูดพลางยิ้ม ๆ กับท่าทีของศิลปินที่ทำหน้าตาตื่นกับรูปแบบเวที “พร้อมกับคบเพลิงเล็ก ๆ ที่เราจะจุดรอบสระน้ำ” “ฮู้! โรแมนติก” เสียงจากหนุ่มทะเล้นอย่างเขื่อนเอ่ยขึ้นทำลายบรรยากาศที่กำลังอึ้ง ๆ และแทนที่ด้วยเสียงหัวเราะในจริตของน้ำเสียงที่แสดงออกของเขื่อน “ตอนนี้เวลาเก้าโมงเช้าทุกคนมีเวลาประชุมวางแผนพร้อมซ้อมโชว์ถึงหกโมงเย็นหลังจากนั้นพี่จะปล่อยพวกเธอไปเที่ยวงานลอยกระทงกันก่อนและกลับมาเจอกันที่บริษัทในเวลาสามทุ่มเพราะโชว์ของเราจะเริ่มในเวลาสี่ทุ่มและจบในเวลาไม่เกินเที่ยงคืน เลิกประชุม ขอให้ทุกคนสนุกกับงานลอยกระทงนะ” พูดจบพี่ทีมงานก็เดินออกจากห้องประชุมไปทิ้งบรรดาหนุ่ม ๆ สาว ๆ ทั้ง แปดชีวิตไว้ในห้องประชุม

“เย้!!! มีเวลาเที่ยวงานลอยกระทงด้วยอ่ะ” เสียงหวาน ๆ ของสาวน้อยร่างเล็กอย่างฟางดังขึ้น “นั่นดิ ไปไหนกันดีอ่ะพวกเรา” ตามด้วยเสียงสนับสนุนจากบุคคลซึ่งเหมือนเงาตามตัวอย่างป๊อบปี๊ดังขึ้น ก่อนจะโดนขัดด้วยเสียงจากหนุ่มพูดน้อยอย่างโทโมะว่า “งานก่อนดีกว่ามั๊ย” เสียงเรียบ ๆ นิ่ง ๆ เล่นเอาคนที่กำลังไอเดียบรรเจิดอย่างป๊อบปี๊หงอยลงทันตาและแทนที่ด้วยเสียงหัวเราะของทุกคน ๆกับท่าทีรับมุขของป๊อบปี๊ “โดนดุเลยอ่ะฟาง เพราะฟางชวนป๊อบเที่ยวนะเนี่ย” หันไปบ่นใส่สาวน้อยข้าง ๆ ตัวก่อนน้องสาวอย่างเฟย์จะแก้แทนพี่สาว “โฮ้!!! ป๊อบ เรายังไม่ได้ยินพี่ฟางชวนป๊อบเลยอ่ะคิดเอาเองป่าวเนี่ย” “จริงอ่ะ ฟางไม่ได้ชวนป๊อบหรอกเหรอ?” ป๊อบปี๊หันไปถามฟางด้วยน้ำเสียงที่ดัดจนละห้อยน่าสงสารแต่สิ่งที่ได้รับจากปฏิกิริยาของสาวน้อยข้างกายคือการส่ายหน้าแบบยิ้ม ๆ เหมือนจะแกล้ง “ไม่เป็นไร ฟางไม่ชวนป๊อบ ป๊อบชวนฟางเองก็ได้” พูดเสร็จก็หันไปคว้ามือเล็ก ๆ ของสาวฟางก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ดัดให้นุ่มทุ้ม “ฟาง วันนี้ไปเที่ยวงานลอยกระทงกับป๊อบนะ” ทามกลางสายตาของเพื่อน ๆ สาวฟางพยายามจะดึงมือออกแม้ใบหน้าจะยิ้มด้วยความขวยเขินแต่ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ปล่อยสาวน้อยจึงได้แต่พยักหน้าให้ เรียกเสียงเป่าปากเกรี้ยวกราวของบรรดาเพื่อน ๆ โทษฐานที่หวานไม่แคร์สื่อ “เห้ย ๆ มดกัดแล้วจะหวานถึงไหนเนี่ยคู่เนี่ย”เสียงใสของสาวร่างสูงโปร่งที่สุดในนั้นแซวขึ้น “พูดมากน่าแก้ว อย่าให้ถึงทีตัวเองบ้างแล้วกัน”ฟางชี้หน้าแก้วพลางทำหน้ากึ่งยิ้มกึ่งล้อเลียน “อะไร ๆ แก้วจะไปมีหนุ่มที่ไหนมาชวนเหมือนฟางล่ะ” “ก่อนจะพูดอ่ะแก้ว หันไปปรึกษาคนข้าง ๆ หรือยัง” เสียงของเฟย์ถามต่อเล่นเอาแก้วรีบหันไปข้าง ๆ อย่างงง ๆ เพราะไม่รู้ตัวว่าใครที่มายืนอยู่ข้าง ๆ ก่อนที่สายตาจะปะทะเข้ากับโทโมะ เกิดความเงียบขึ้นมาขณะหนึ่งในระหว่างที่ทั้งคู่มองกัน “ว่าไงแก้ว ถามคนข้าง ๆ หรือยัง” เสียงหวาน ๆ ของฟางทำลายภวังค์ขึ้น “เอ่อ....เออนั่นดิ....โทโมะจะไปเที่ยวงานลอยกระทงมั้ย”เสียงใส ๆ ถามแก้เก้อจากสถานการณ์นิ่งงั้นเมื่อครู่ “คิดว่าจะไป แต่ยังไม่มีใครไปเป็นเพื่อน”เสียงทุ้มเอ่ยตอบนิ่ง ๆ ก่อนจะมองหน้าคนข้างกายแล้วเอ่ยชวน “ไปด้วยกันมั๊ยแก้ว?” “ฮิ้ววววว....นั่นไงแล้วบอกว่าไม่มีหนุ่มที่ไหนชวน กิ้ว ๆ”เสียงของสองสาวและสมาชิกเคโอติกที่เหลือพลัดกันแซว “อะไร อะไร ก็แบบเพื่อนกันอ่ะ”สาวแก้วรีบพูดตัดบท “ก็ยังไม่มีใครพูดอะไรที่มันเกินกว่าคำว่าเพื่อนเลยนะแก้ว ร้อนตัวไปหรือป่าว” เสียงของเขื่อนเอ่ยตอบ เรียกเสียงลูกคู่อย่างป๊อบปี๊ได้ทันที “ไหนบอกงานก่อนดีกว่ามั้ย? ไงโทโมะ เผลอแป็บเดี๋ยวชวนสาวเที่ยวซะแล้ว”ป๊อบปี๊พูดพลางเดินมากอดคอโทโมะ “นั่นดิพวกชั้นก็อยู่ไม่คิดจะชวนเลยรึไงน่าน้อยใจชะมัด”เคนตะกอดคอจองเบไว้แล้วพูดออกมา “ชั้นคิดว่าพวกนายมีคนที่จะไปด้วยแล้วไงเลยไม่อยากเป็น กขค ใคร” โทโมะแซวกลับยิ้ม ๆ “เอ่อ คือมันเก้าโมงครึ่งแล้วนะ เริ่มงานกันได้แล้วมั๊ง เดี๋ยวซ้อมไม่ทัน ไอ้ที่นัดกันเที่ยวเนี่ยอดหมด” หนุ่มแว่นอย่างจองเบเปลี่ยนเรื่องก่อนที่จะโดนสาวไปถึงตัวเอง **********************************************************
ปล.เนื้อเรื่องไม่มีอะไรมากมายแค่จะนำเสนอความน่ารักของโทโมะกับแก้วเท่านั้น!!! > <

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา