Alone Love

~วาเลนไทน์ 2550~
"ว่าไงโมะ?"แก้วกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์
(แก้ว!วันนี้โมะคงไปตามนัดไม่ได้นะ พอดีว่าพี่สาวมานะพวกเราเลยจะไปทานข้าวกันอ่ะ)
"ไม่เป็นไร"ถึงจะบอกยังนั้นแต่ก็แอบเสียใจนะ
(เอาไว้วันหลังจะพาไปเที่ยวละกัน)
"ไม่เป็นไรหรอกเราเที่ยวด้วยกันบ่อยจะตาย"
(ครับ!เดี๋ยววันหลังจะพาไปให้ครอบครัวรู้จัก 5555)
"ครับ^_^"
(งั้นแค่นี้ก่อนนะแก้วม๊าตามแล้ว รักนะครับ บาย!)
"ทำมั้ยโมะถึงไม่พาแก้วไปรู้จักพวกท่านวันนี้เลยละหรือว่าไม่อยากให้ท่านรู้กันแน่"แก้วพูดเบาๆ
"บ้าน่ายัยแก้ว!เค้าอาจจะอยากเป็นส่วนตัวก็ได้ คิดมาก!"แก้วสะบัดไล่ความคิดทุกอย่างแล้วก็เดินเข้าห้องนอนไป
~บ้าน ไทยานนท์~
"ว่าไงตาโมะ?"แม่โทโมะถาม
"บอกว่าไม่เป็นไรครับ"
"อ้าว!แฟนแกเค้าสนใจแกจริงป่ะเนี่ย ไม่มีวีน เหวี่ยงเลยหรอ?"พี่เคนจิถาม
"แก้วไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นอ่ะออกแนวทอมๆหน่อย ชอบทำเป็นเข้าใจทุกคนแต่แอบน้อยใจตลอดเลย"โทโมะบอก
"น่ารักดีนี้ ม๊าว่าผู้หญิงแบบนี้แหละดีไม่งี่เง่า"
"แต่เค้าไม่สนใจแกนะ"พี่เคนจิค้าน
"ผมยังพูดไม่จบเลย ปากบอกไม่เป็นไรแต่เสียงอ่ะน้อยใจสุดๆ"
"อ้าวหรอ!ก็แกพูดไม่จบเองนี้หว่า งั้นรีบไปเหอะเดี๋ยวแฟนแกรอนาน"พี่เคนจิบอกแล้วเดินนำไปที่รถ โดยจะเอารถตู้ไปเพราะจำนวนคนเยอะ พี่เคนจิเป็นคนขับมุ่งหน้าไปที่คอนโดแก้ว
"โมะ!ไปบอกเลิกนัดแก้วแบบนี้แก้วไม่ไปเที่ยวกับคนอื่นหรอ?"พี่มากิถาม
"ไม่หรอกพี่ผมบอกเพื่อนๆหมดแล้วว่าถ้าแก้วโทรไปให้บอกว่าไม่ว่างอ่ะ"
"ร้ายนักนะน้องชาย"
"ก็นิดหน่อยครับ"
~เวลา 17.30 น.~
"ฮัลโหลยัยเฟย์แกว่างป่ะ"
(ทำมั้ยแก้ว?)
"ฉันจะชวนไปเที่ยวอ่ะ"
(วันนี้ไม่ไปเที่ยวกับโทโมะหรอ?)
"ไม่อ่ะ!เค้าจะไปทานข้าวกับครอบครัวอ่ะ"
(แล้วทำมั้ยไม่พาแกไปด้วยว่ะ ไอ้บ้านี้!)
"เค้าคงอยากไปแบบส่วนตัวอ่ะแกไม่เป็นไรหรอก"
(แต่วันนี้ฉันไม่ว่างอ่ะแก)
"ไม่เป็นไรแค่นี้นะ"
"ฮัลโหลพี่จองเบ"
(ว่าไงแก้ว?)
"วันนี้พี่ว่างป่ะ"
(ไม่ว่างอ่ะจะพาขนมจีนไปกราบพ่อ แม่ แก้วมีไรหรอ?)
"แค่จะชวนไปเที่ยวนะค่ะ แต่พี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร"
(พี่ขอโทษนะแก้ว)
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"ฮัลโหลยัยมีน"
(ว่าไงแก้ว?)
"วันนี้แกไปเที่ยวกะเคนตะป่ะ?"
(ไม่อ่ะ)
"จริงหรอ"
(จริงสิ!ก็ไอ้ลิงมันนอนอยู่บนตักฉันเนี่ยจะให้ไปไหนละ)
"เคนตะอยู่บ้านแกหรอ?"
(อือ!มีไรอ่ะ?)
"ป่าวๆ!งั้นแค่นี้ก่อนนะ"
"คนสุดท้ายแล้วนะ!ฮัลโหลพี่ป๊อบว่างป่ะ?"
(ไม่ว่างอ่ะจะไปบ้านฟางมีไรหรอ?)
"แค่จะชวนไปเที่ยวอ่ะ"
(พี่ไปไม่ได้อ่ะ!พี่ขอโทษนะแก้ว)
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"เฮ้ออออ...อยู่บ้านก็ได้ว่ะ"แก้วเดินไปนั่งเซ็งอยู่บนโซฟา กดรีโมทเปลี่ยนเป็นสิบช่องแล้ว
"ไม่มีไรดูเลย"
~กริ้งงงง~
เสียงกริ้งหน้าห้องดังขึ้น แก้วเดินไปเปิดประตูโดนไม่ได้สนใจว่าใครมา
"สวัสดีค่ะ"ผู้หญิงคนหนึ่งทัก
"คะ!คุณเป็นใครค่ะ?"
"เป็นพี่โมะเองแหละ"เสียงโทโมะดังขึ้นด้านหลัง
"พี่?"แก้วทำหน้างง
"พี่สาวโมะที่กลับมาจากอังกฤษนะ"
"พี่มากินะหรอ?"
"จ๊ะ!"พี่มากิตอบแทน
"ไหนบอกจะไปทานข้าวกันไงค่ะ?"
"ก็มารับน้องสะใภ้ก่อนไงจ๊ะ"
"อะไรนะค่ะ!ไหนโมะบอกว่าจะไปแบบครอบครัวไง"
"โมะยังไม่ได้พูดเลยนะแก้ว"
"นี้โมะแกล้งแก้วหรอ!!"
"นิดหน่อยเอง"
"นิดหน่อยอะไร!!ให้นั่งน้อยใจตั้งนานไอ้ตุ๊ดนี้!!"แก้วฟาดมือไปที่แขนแรงๆ
"เจ็บนะแก้ว!!"
"สมน้ำหน้า!เล่นไม่เข้าเรื่อง"
"โอ๋ๆๆๆ...อย่างอนเลยนะ โมะขอโทษนะครับ นะๆๆๆๆๆ"โทโมะง้อ
"อย่าไปงอนโมะเลยนะน้องแก้วพี่บอกให้มันทำเองแหละ"พี่มากิบอก
"จริงหรอค่ะ์?"
"จริงสิ!"โทโมะบอก
"ไม่ได้ถาม!"
"ขอโทษครับ"
"พี่ชอบแก้วจังเลย!ดูท่าจะเอาไอ้โมะอยู่หมัดนะเนี่ย"
"แค่นี้สบายมาค่ะพี่มากิ"
"ดีมากน้องสาว"พี่มากิเดินเข้าไปกอดคอแก้ว
"เข้ากันดีจริงนะ!งอนแล้ว"โทโมะสะบัดหน้าหนี
"ไม่ง้อหรอก!!"สองสาวพูด
"ง่ะ!ถ้าไม่ง้อนะโมะไม่ให้แก้วไปจริงๆด้วย"
"ไม่เป็นไรแก้วพี่ให้ไป คนอื่นๆก็ด้วยไอ้โมะไม่ให้ไปก็ทิ้งมันไว้ที่นี้แหละ"
"5555 เสียใจด้วยนะค่ะคุณวิศว"
"แก้วอ่ะ!!"
"เงียบๆไปเลยไอ้โมะ แก้วไปอาบน้ำแต่งตั้วดีกว่านะ"พี่มากิบอกแล้วดันแก้วเข้าไปในห้อง
"เดี๋ยวแก้วไปอาบน้ำนะพี่จะเลือกชุดให้เอง"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะแก้วเลือกเองดีกว่า"
"ให้พี่มากิเลือกให้อ่ะดีแล้ว ถ้าแก้วเลือกนะก็แต่งเป็นทอมอีกอ่ะ"
"ก็มันเป็นตัวตนของแก้วนี้!รับไม่ได้ไง!"
"รับได้!แต่เดี๋ยวป๊า ม๊าจะนึกว่าโมะมีฝาแฝด"
"ฝาแฝด?เออ...จะว่าไปแก้วกับโมะก็หน้าเหมือนกันดีนะ รู้ป่่ะเค้าบอกว่าคนที่หน้าเหมือนกันอ่ะจะเป็นเนื้อคู่กัน"
"ของมันแน่อยู่แล้วพี่"
"งั้นแก้วไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะค่ะเดี๋ยวพ่อ แม่พี่จะรอนาน"
"จ๊ะ!เรื่องเสื้อผ้าเดี๋ยวพี่จัดให้"พี่มากิบอก
"แกออกไปนั่งรอข้างนอกห้องเลยโมะผู้หญิงเค้าจะแต่งตัวกัน"
"อยู่ด้วยไม่ได้หรอ"
"ทะลึ่งละ!ไปๆๆๆ"เวลาผ่านไป 30 นาที
"เสร็จแล้วววว"พี่มากิเปิดประตูออกมา
"นานไปป่ะเนี่ยคนอื่นรอตายละ"โทโมะบ่น ตายังจ้องอยู่ที่ทีวี
"นี้!!น้องชาย หันมาสนใจหน่อยได้ป่ะ" 
"อะไรละ!....สวย"โทโมะพูดขึ้นเมื่อได้เห็นแก้วเต็มๆตา พี่มากิเลือกชุดเดรสแขนกุดสีขาวกระโปรงบานให้แก้วพร้อมแต่งหน้าอ่อนๆให้ 
"พี่เอาชุดมาจากไหนเนี่ย?"
"เห็นอยู่ในตู้แก้วอ่ะ"
"แก้วมีชุดแบบนี้ด้วยหรอ?"
"เวลาไปทานข้าวกับผู้ใหญ่นะ ม๊าเอามาไว้ให้"
"ทำมั้ยไม่แต่งให้โมะดูบ้างอ่ะ"
"ก็คนมันไม่ชอบนี้หน่า มาเย็นๆอ่ะ"
"5555 พี่เชื่อละว่าแฟนแกอ่ะเหมือนทอมจริงๆด้วย งั้นรีบไปกันเหอะเดี๋ยวคนอื่นรอนาน"
"ไม่ต้องรีบแล้วพี่แค่นี้ก็นานพอละ"
"บ่นมากน่าไปเร็วๆ"พี่มากิเดินนำออกไป โทโมะตั้งแขนขึ้น แก้วมองงงๆ
"อะไร?"
"คล้องสิครับคุณผู้หญิง"
"เว่อร์ไปป่ะ"
"แก้วอ่ะ!คนอุตส่าห์หล่อ"
"5555"แก้วหัวเราะแล้วคล้องแขนโทโมะ