เมื่อฝนตกคุณคิดถึงอะไร

วันนี้ฝนตกไหลลงที่น่าต่าง เธอคิดถึงฉันบ้าง ไหมหนอเธอ
เมื่อวันจันทร์ที่แล้ว สองเรายังได้เจอ เธอส่งยิ้มมา

            เพลงชาติของฤดูฝนเพลงหนึ่ง ดังขึ้นขณะที่ชายหนุ่มขับรถที่ตนนี้กำลังติดยาวอยู่กลางสายฝนซัดสาดลงที่รถอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย  เนื้อเพลงเพลงนี้ได้นำเอาความคิดของเขาออกไปไกล

            คิดถึงดวงหน้าสวยของใครคนหนึ่ง หลงรักยามเธอยิ้มอ่อนๆก่อนจะเสยผมที่ปรกหน้า ทุกอากัปกิริยาอยู่ในสายตาของเขา เราห่างกันไม่กี่โต๊ะในที่ทำงาน แต่เราก็ดูจะห่างไกลกันเหลือเกิน

            อาการแอบชอบมันมีทั้งความรู้สึกเปี่ยมสุขและทุกข์ระคนกัน เธอคงไม่รู้หรอกว่าเขาได้แอบมองเธออยู่นานแล้ว และก็คงไม่รู้ต่อไป

นั่งอยู่คนเดียว เหลียวมองที่หน้าต่าง หากมีเธอข้างๆ ก็คงจะสุขใจ
เธอคงไม่รู้ ว่าฉันเองยังไม่มีใคร หากเป็นเธอก็คงเข้าที

            แบบนี้จะดีเหรอ เราต้องการเธอเพื่อรัก ทำไมเราไม่กล้า?  ลึกๆแล้วเรากลัวความผิดหวัง หรือกลัวว่าเราจะเสียความรู้สึกของการได้แอบรัก?

            คนบางคนเราก็ไม่ควรไปรักอย่างจริงจังหรือ? เหมือนดอกไม้บางดอกที่สวยงาม ไม่ควรไปเด็ดมาดอมดม แค่ได้มองและได้กลินหอมในระยะไกลก็พอ อย่างนั้นหรือ? ทนได้หรือ?

เธออาจจะมีใครคนนั้นที่แสนดี ส่วนฉันคนนี้ก็คงจะเศร้าใจ
เธออาจจะมีแฟนแล้วก็เป็นได้ ก็ยังสงสัย ยังอยากจะรู้

            นั่นสิถ้าเธอมีใครละ เราจะทนได้ไหม?  เราควรทำยังไงดี  ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว

            บอกความจริงไปเลยดีไหม?

หวังแค่เพียงเธอมีใจให้ซักหน่อย เฝ้าแต่รอคอยเพียงเธอบอกรักมา
สุขใจยิ่งนัก ที่ฉันได้เพียงแค่มองตากับเธอ ก็สุขสุดหัวใจ

            หรือแค่ได้มองเธอเพียงอย่างเดียวก็พอ? เอาอย่างนั้นหรือ?

            ยังไม่ทันได้คำตอยก็ตื่นจากภวังค์ โดยเสียงแตรรถคันหลัง เขามองไปที่ทางข้างหน้า ก่อนจะขับผ่านรถเมล์ที่รับผู้โดยสารที่เป็นหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งที่ฝ่าฝนจนตัวเปียกปอน

            สายฝนยังกระหน่ำต่อไป เพลงจบแล้ว แต่ฝนตกยังไหลลงที่หน้าต่างรถอยู่เลย

            ฝนเจ้าเอย ไฉนเลยเจ้าถึงพาความเหงาตกลงมาในใจข้าด้วย

            อยากมีเธอานั่งอยู่ข้างๆจัง

            พรุ่งนี้…พรุ่งนี้…จะไปบอกกับเธอว่าชอบ….เอ๊ะ หรือแอบชอบอยู่อย่างนี้ดีนะ