ยัยขี้อายกับนายขี้แกล้ง

9.0

เขียนโดย The_girl_sama

วันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.30 น.

  10 ตอน
  9 วิจารณ์
  14.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2556 20.46 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

9) การท้าทายครั้งที่9 :: เพื่อนยังไงก็คือเพื่อน!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าที่แสน[ไม่]สดใส...

"ไง ยัยมะเขือเทศ"

"..." 

"เดี๋ยวนี้หยิ่งนะทักไม่ตอบ"

"..."

"เป็นอะไรเนี้ย?"

นี้นายสมองเสื่อมข้ามคืนรึไงถึงจำเรื่องเมื่อวานไม่ได้ นายทำให้ฉันขายขี้หน้าแถมยังบังคับฉันให้ไปเที่ยวกับนาย ..สองต่อสองอีกตั้งหาก ! แล้วถ้าฉันพูดว่าไม่ไปล่ะ เดี๋ยวนายก็ต้องเอาเรื่องการตอบแทนมาอ้างอีก ชีวิตฉันทำไมมันวุ่นวายแบบนี้!! 

ฉันเดินไปบ่นไปในใจ ไม่สนใจนายฟันโอที่เอาแต่ล้อมหน้าล้อมหลังขัดไม่ให้ฉันเดิน แต่ฉันจะเดินซะอย่าง จะทำไม! [นางเอกเราปากกล้าขึ้นเยอะ : ผู้แต่ง]

"อย่ามาขวางได้ไหม!ฉันจะเดิน!" ฉันหงุดหงิดจนทนไม่ไหว เกะกะอยู่ได้ ฉันเดินไม่สะดวกนะย่ะ เล่นอะไรไม่รู้เวลา นายบ้านี่ -*-

"นี่ๆอย่าหงุดหงิดไปสิ แค่ไปเที่ยวกันสองคนก็เหมือนกับเราเดินไปร.ร.ด้วยกันนั้นแหละ" ไม่เหมือนย่ะ เพื่อนกันเขาทำแบบนี้กันหรอ !

'เห็นยายมารีบอกว่า..ฟันโอมันชอบพายไม่ใช่หรอ' 

อยู่ดีๆคำพูดของแม่ก็ลอยเข้ามาในหัว ..หรือว่ามันจะจริงนะ ฉันอาจจะน่ารักมากๆตานี่เลยหลงเสน่ฉันทำให้ตาฟันโอข้ามขอบเขตการเป็นเพื่อนกับฉันมาก็ได้

ไม่หรอกๆ ฉันไม่ควรจะคิดอะไรที่หลงตัวเอง เพื่อนกันก็ยังเป็นเพื่อน ฉันไม่คิดอะไรทั้งนั้น ฉันสะลัดความคิดออกจากหัว ทำให้ตาฟันโอที่เอาแต่ง้อฉัน หันมาถามด้วยความสงสัย

ง้อหรอ!! ไม่ใช่สิ ไม่ควรใช้คำว่าง้อ ..ต้องเป็นขอคืนดีสิ เอ้ย = = แบบนั่นมันก็เหมือนแฟนกันอยู่ดี ทำไงดีเนี้ย! สมองฉันคิดแต่เรื่องนี้ ก็แล้วถ้าตานี่ชอบฉันขึ้นมาจริงๆล่ะ ฉันจะทำยังไงดีเนี้ย @[]@ !

"เป็นอะไรห้ะยัยมะเขือเทศ มัวแต่คิดอะไรอยู่ เธอจะเดินชนเสาแล้วนะ"

"หะ..."

โป้ก!!

"อ๊ากกกกกกกกก!!" เสียงกรีดร้องของฉันดังระงมไปทั่ว คนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามองกันหมด ตาโอก็มัวแต่หัวเราะไม่ยอมช่วยฉันที่กำลังนั่งพับเพียบจับหัวตัวเอง ตาบ้าเอ้ย ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ ..ดูสิ ปูดเลย แงงงง

"อ่ะ! นั่นพายรึเปล่า?" เอ๊ะ? ...เสียงกาวน์นี่น่า ฉันหันไปมองตามเสียงพร้อมกับขอร้องให้ช่วย

"กาวน์ ช่วยฉันด้วย TT" กาวน์เอื้อมมือมาจับฉันให้ลุกขึ้น ฉันยืนปัดกระโปรงไปมาแล้วหันไปแว้ดใส่ตาฟันโอ

"ไอ้โอ! ทำไมแกไม่บอกให้เร็วกว่านี้ ฉันเจ็บนะเว้ย!" แถมยังอายมากด้วย! รู้ไหมเขาหัวเราะฉันกันไปทั่วแล้ว ! ตาโอยกมือขอโทษนิดหน่อยแล้วก็ขำต่อ ให้ตายสิ ตาบ้านี่เป็นผู้ชายที่แย่ดีจริงๆ..

"พายๆ เอาน้ำแข็งหน่อยม่ะ?" ฉันพยักหน้ารับแล้วยืนจับหัวตัวเองที่ตอนนี้มันปูดโปนแถมยังเหมือนเห็นเลือดแว่บๆ TT  กาวน์วิ่งเข้าไปในร.ร. ส่วนตาฟันโอตอนนี้หยุดขำแล้วมายืนข้างๆฉัน

"เป็นไง เจ็บมากไหม" นายอย่ามายุ่งกับฉันเลยนะ ฉันงอนเล่า!

งอนหรอ!! ไม่ใช่สิ ต้องโกรธสิโกรธ ! กร๊าซซซ เช้านี้มันอะไรเนี้ยยย

"เจ็บสิถามได้" ตาโอยังคงยิ้มหน้าระรื่นทั้งๆที่ฉันหัวปูดโปนขนาดนี้ นายนี่ปีศาจชัดๆเลย คนเรารู้น่าไม่รู้ใจจริงๆ

"น่ารักจะตาย" 

"ห้ะ?"  เมื่อกี้ว่าอะไรนะหลาน ยายไม่ค่อยได้ยิน

"ฉันบอกว่า..หัวปูดแบบนี้ก็น่ารักดี" เดี๋ยวๆ! แกมามุขไหนเนี้ย ฉันตามไม่ทัน!อยู่ดีๆก็มาชมกันแบบนี้ความโกรธมันล่องลอยหายไปในพริบตา แกมาชมฉันทำไมย่ะตาบ้า!

"อย่ามาพูดอะไรเลี่ยนๆเลยตาบ้า!" ฉันทุบอกตาฟันโอทีนึง ตานั่นหัวเราะนิดหน่อย แล้วกาวน์ก็วิ่งกลับมาพร้อมน้ำแข็งและซันนี่

"เป็นไงบ้าง ปูดขนาดนี้ประคบไว้ตลอดเลยนะจ๊ะ" ซันนี่เอาน้ำแข็งมาประคบกับหัวฉันเบาๆ ส่วนกาวน์แหงนหน้ามาดูที่แผลฉันแล้วก็เอาแต่ด่าเจ้าเสานั่นเบาๆ เอ๊ะ? ...รู้สึกว่าฉันจะไปชนเสานะ เสามันไม่ได้เดินมาชนฉันซะหน่อย ..เพราะงั้นมันไม่ผิดสินะ 

"เอากระเป๋ามา เดี๋ยวฉันถือขึ้นห้องไปเก็บให้" ถือกระเป๋าให้? ทำอย่างกับแฟนกันแน่ะ! นายจะเล่นอะไรกับฉันเนี้ยตาโอ!

"เห้ยๆ ไม่ต้องๆ เก็บเองได้" ฉันหันหน้าหนีตาโอทันที รู้สึกไม่อยากจะมองหน้าตานั่น ไม่ได้รังเกียจหรอกนะ แต่ถ้าตานั่นชอบฉันจริงๆ แล้วฉันจะทำหน้ายังไงดี !

"ไปๆขึ้นห้องๆ" กาวน์เรียกสติฉันให้กลับมา พร้อมกับเดินนำหน้าไปกับซันนี่ และฉันกับตาโอเดินตามหลัง ในมือฉันยังคงประคบน้ำแข็งอย่างฝืนใจสุดๆ ฉันไม่อยากจะประคบจนเข้าห้องเรยนหรอกนะ T^T มันน่าอาย !

 

พักเที่ยง..

"เรียนไม่รู้เรื่องเลย!" ฉันสบถออกมาเสียงดัง ทุกคนที่อยู่ในกลุ่มถึงกับสะดุ้งแล้วถามถึงสาเหตุ

"อะไร หิวข้าวขนาดนั้นเลยรึไง" ตาฟันโอ เงียบปากไปเลยนะ ในชั่วโมงภาษาไทยเมื่อกี้แกเอาเกล็ดน้ำแข็งปาใส่ฉันใช่ไหม รู้นะเว้ย..

"เป็นอะไรปวดหัวหรอ" อันนี้มีส่วนถูก เพราะฉันปวดหัวตึ๊บๆเลยล่ะ ซันนี่นิเข้าใจอะไรง่ายจริงจริ๊งงงงง  แต่ก็ใช่ว่าจะถูกเสมอไป เพราะเรื่องเมื่อเช้านั่นแหละ เรื่องนายฟันโอไง! ตานั่นทำให้ฉันเครียดจนเรียนไม่รู้เรื่อง ! แต่บอกไม่ได้เดี๋ยวตานั่นก็ถามว่าเรื่องอะไรรร

"ฉันพาไปห้องพยาบาลไหม" หะ เห้ย! ไม่ต้องมาจับข้อมือฉันก็ได้ ฉันเดินเองได้ ! ฉันสะบัดมือตาฟันโอออก ตานั่นเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ตาฟันโอจับไหล่ฉันเพื่อให้ฉันหันหน้าไปหาตานั่น แต่ฉันไม่กล้ามอง ตานั่นคิดอะไรกับฉันแน่ๆเลย ><''

"ยัยบ้านี่วันนี้เป็นอะไรเนี้ย เหม่ออยู่ได้" ตาฟันโอบ่นเล็กน้อย แล้วทำท่าจะลากฉันไปห้องพยาบาล

"เห้ยๆ ไม่ต้องไปก็ได้ฉันไม่เป็นอะไร" ก็แค่ปวดหัวนิดหน่อยพาราก็เอาอยู่ย่ะ ฉันอึดนะจะบอก

"ไม่เป็นซะที่ไหนล่ะ! หน้าแดงขนาดนั่นมากับฉันเดี๋ยวนี้!" ห้ะ! ฉันหน้าแดง! ว่าแล้วก็เอามือลูบๆคลำๆหน้าตัวเอง

หน้าร้อนเป็นบ้า !

ฉันจะหน้าแดงทำเบือกอะไรย่ะ !! แปะๆๆ ตบหน้าตัวเองเพื่อคืนสติ ตาโอมองฉันหยาดๆ ประมาณว่า ยัยนี้ท่าจะโรคจิตจริงๆล่ะ 

ณ ห้องพยาบาล 

สุดท้ายก็มาจนได้สินะ ก็แค่หน้าแดงไม่ได้ตัวร้อนซะหน่อย ตาเบอะเอ้ยห่วงไม่เข้าท่า !

"เอ้า กินซะ" ตาฟันโอยื่นแก้วน้ำกับยามาให้สองเม็ด ฉันรับมันมาแล้วกินจนหมด ฉันยื่นแก้วให้ตาโอ แต่ตานั่นดันไม่รับ

"ล้างให้หน่อย" ตาฟันโอทำหน้าหงุดหงิดเล็กน้อยแต่ก็รับแก้วไปยืนล้างที่ซิงค์ล้างจานแล้วก็เดินกลับมานั่งข้างๆฉันบนเตียง

"จะนอนไหมล่ะ" หืม? ฉันไม่ได้เป็นอะไรมากนิ แถมยังไม่อยากโดดเรียนด้วย ว่าแต่ว่าเถอะ ไม่จำเป็นต้องมานั่งใกล้ฉันขนาดนี้..แถมบรรยากาศแบบนี้มันช่าง...~

"พาย" 

"หะ ห๊ะ!?" ฉันสะดุ้งโหยงทำให้ตาฟันโอตกใจเล็กน้อย ก็บรรยากาศฒันกำลังเงียบๆแล้วแกมาเรียกฉันแบบนี้ฉันก็ตกใจสิฟ่ะ 

"ถามอะไรอย่างสิ" ตาโอมองหลุบต่ำลง ทำไมไม่มองหน้าฉันเวลาพูดห้ะ ..หรือว่าตานี่ !

"อะ..อะไร" ตื่นเต้นแหะ ตานี่จะพูดอะไรกันแน่.. ถ้านายสารภาพรักกับฉันล่ะก็ ฉันไม่แน่ใจหรอกนะว่าฉันจะรับรักนายได้ไหม ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่วันยังค่ำ ฉันคิดกับแกแค่นั้นจริงๆ..

"ฉันว่าฉัน..."

"ครูคร้าบ~!!!" เห้ย! เสียงใครน่ะ มาขัดจังหวะเป็นบ้า ฉันกำลังลุ้นเลยนะย่ะว่าตานี่จะพูดอะไร ว่าแต่? ...นั่นมันพี่ดรีมไม่ใช่หรอ !

"ครูคร้าบ~ ดาวร.ร.โดนมีดบาด ครูคร้าบ~!!" พี่ดรีมค่ะ ไม่แหกตาดูก่อนว่าในห้องนี้ไม่มีครูนะค่ะ 

"เห้ย! เงียบดิ เสียงดังไอ้ดรีม แค่มีดบาดบอกให้ไปซื้อพลาสเตอร์ไง" พี่จอยส์เอ็ดพี่ดรีมเสียงดัง ส่วนพี่เกมส์ก็เดินตามหลังทั้งสองคนมาเรื่อยๆ 

"อ้าว? น้องพายนี้น่า!" พี่ดรีมกระโดดตัวอย่างร่าเริงมาทางฉัน ซึ่งพี่เขาผ่านหน้าตาฟันโอมาอย่างไม่แยแสเลยด้วยซ้ำ เพิ่งรู้ว่าพี่แสบเข้าเส้นจริงๆ

"หวัดดีค่ะพี่ดรีม.." ฉันทักทายพี่ดรีมเบาๆส่วนพี่ดรีมขยับตูดของเขามากั้นกลางระหว่างฉันกับฟันโอ 

"วันนี้ยังน่ารักเหมือนเดิมนะครับ ว่างๆเราไป.."

"ไปนรกก่อนไหมล่ะว่ะ!" 

พลั่ก!

แม่จ้าวววววว!! ฟันโอมันต่อยพี่ดรีมไปเต็มแรงเลย ตายแล้ว! ฉันก็ทำอะไรไม่ถูก เอาแต่หลบอยู่หลังเตียง ส่วนพี่เกมส์กับพี่จอยส์ยืนตกใจอยู่ห่างๆ

"อะไรของแกว่ะ!!" พี่ดรีมกระเด้งตัวขึ้นมาแล้วต่อยตาโอกลับ แต่ยังดีตาโอหลบทันเลยสวนเข้าไปอีกหมัดหนึ่ง ทั้งสองลงไปคลุกกับพื้นต่างคนต่างไม่ยอมกัน และดูเหมือนว่าเลือดมันจะกระเด็นมาโดนรองเท้าฉันหน่อยนึง ...แล้วฉันมัวมาพากมวยทำเบือกอะไรเนี้ย! หาคนห้ามก่อน!!

"พี่เกมส์! ห้ามทีสิ!!" ฉันหันไปหาพี่เกมส์ พี่เกมส์หันไปมองที่สองคนนั้นแล้วหันหน้ามามองฉัน จากนั้นก็หันไปมองพี่จอยส์ ..เดี๋ยวๆ พี่จะสื่อสารทางจิตหรอค่ะ ขอรวบรวมสมาธิแปป[โดนฟาด]

"เกมส์ แกก็ไปดิ น้องเขาขอแล้วน่ะ" พี่จอยส์พูดขึ้น พี่เกมส์พยักหน้ารับแล้วก็เดินตรงมาที่ทั้งสองคน จับแยกแล้วเขวี้ยงไปคนละทาง พลังพี่เยอะมาก เขวี้ยงทีปลิ้วเลย..

"ฟันโอ! แกหยุดเลยนะ!" ฉันตะโกนบอกตาโอ สภาพตอนนี้ของนายนี้ไม่น่าดูสักเท่าไหร่ แค่เห็นฉันก็จะร้องไห้อยู่แล้ว ปากแตก เสื้อเปื้อน คิ้วแตกอีกตั้งหาก ส่วนพี่ดรีมก็ไม่ต่างอะไรกัน ทำไมไม่ใช่เหตุผลพูดคุยกันนะจะมาทะเลาะกันทำไม

"เออ หยุดแล้วเว้ย!" เฮือก! ตาฟันโอตะคอกใส่ฉัน ทั้งๆที่มันไม่เคยตะคอกใส่แท้ๆ ทำเอาฉันตัวสั่นไปเลยแหะ ผู้ชายเวลาโกรธน่ากลัวจริงๆ

"ห้ามทำไมว่ะไอ้เกมส์! แกก็น่าจะรู้นี้ว่าฉันเกลียดขี้หน้าไอ้นี้!" พี่ดรีมตะคอกใส่พี่เกมส์ส่วนพี่เกมส์ทำหน้านิ่ง พี่จอยส์เลยต้องมาตอบแทน

"ก็น้องเขาขออ่ะ แกก็อย่ามาทำอะไรไร้สาระเลย ฉันติดพลาสเตอร์ล่ะ ไปกันเถอะ" พี่จอยส์จูงมือพี่ดรีมออกไปจากห้อง ส่วนพี่เกมส์ยังคงยืนนิ่งอยู่

"พี่เกมส์ค่ะ ..มีอะไรรึเปล่า" ฉันมองพี่เกมส์จากระยะไกลๆ เหมือนเขากำลังกังวลอะไรอยู่ เอาแต่ก้มหน้าแบบนี้ฉันก็มองไม่เห็นหรอกนะ สักพักพี่เกมส์ก็เดินตามพวกพี่ดรีมออกไป และตอนนี้เหลือแค่ฉันกับเจ้าฟันโอตัวดีนี้แล้ว

"ทำทำไม!" ฉันตะโกนใส่ตาฟันโอที่กำลังนั่งพิงขาเตียงพร้อมกับเช็ดเลือดที่ปาก

"เรื่องของฉันน่า อย่ายุ่ง!" ให้ตายสิ ตาบ้านี้ปากแข็งดีจริงๆ ฉันนั่งลงข้างๆตาฟันโอ ตานั่นเขยิบหนีนิดหน่อย ฉันจึงเขยิบชิดเข้าไปอีก

"จะใกล้อะไรนักหนา อึดอัด" ตาฟันโอกลับมาพูดเสียงในระดับปกติ มันทำให้ฉันโล่งใจได้ในระดับหนึ่งล่ะนะ อย่างน้อยตานี้ก็ไม่ได้กร้าวร้าวเสมอไป

"แกจะเป็นเพื่อนฉันตลอดไปใช่ไหม" ฉันถามขึ้นมาตามความรู้สึก ก็ถ้าตานี้เกิดไปมีเพื่อนที่อื่นแล้วลืมฉัน ฉันก็ถามไว้ก่อน และอีกเรื่องเลย ถ้าตานี้ชอบฉันขึ้นมาจริงๆ การถามครั้งนี้ ฉันอาจจะรู้อะไรมากขึ้นก็ได้

"ถามอะไรแปลกๆ ยังไงฉันก็ต้องคอยปกป้องเธอตลอดไปอยู่แล้ว ยัยมะเขือเทศ"

ฉันแอบระบายยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว นายมันเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ :) ...

 

รู้สึกว่าฟันโอจะได้เข้าบทมากเกินไป ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ เมื่อตอนที่6 มันไม่ได้ออกมาเดินเร่ร่อนในเรื่องสักเท่าไหร่ ก็เลยจัดตอนให้มันสักตอน เป็นตอนที่มันได้อยู่กับพายสองต่อสอง ก็ฟินกันไปล่ะนะ 55 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา