ในที่สุด.....ความฝันของผมก็เป็นจริง

7.7

เขียนโดย รักแรก

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.11 น.

  5 ตอน
  15 วิจารณ์
  9,864 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.00 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

3) เข้าห้องลับ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                                                           

                            ห้องลับ

 

        อากาศเย็นสบายยามเช้าที่แสงแดดสาดส่องไปทั่ว พระอาทิตย์โพล่พ้นภูเขาที่สูงเรียงรายตามลำดับ แสงสีส้มแดง

ไปทั่วบริเวณ

   

  วันนี้ลุงทาเนสันไม่อยู่บ้านไปดูงานที่ออสเตเลีย 3 เดือน เอดิสันจึงมีเวลาทำตามแผนที่ผมวางไว้กับเคนจิ

 วันนี้เอดิสันจึงตัดสินใจที่จะเริ่มแผน เอดิสันให้คนงานลา 3 วัน เหลือแต่เพียงแม่บ้านไม่กี่คน ที่ดูแลบ้าน

 เอดิชันเดินเข้าไปในห้องลับ อย่างเงียบเชียบ แม้แต่มดยังไม่ได้ยินเสียงเดินของเอดิสัน เอดิสันมองดูในห้องที่ตนเคย

เข้ามาตอนอายุ 14 ยังคงเป็นเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน เพียงแต่ผ้าคลุมรูปถูกเอาออก. รูปบางรูปยังมีผ้าคลุม คลุมอยู่

 แต่เอดิสันไม่สนใจรูปใดทั้งสิ้น ยกเว้นรูปที่มีผ้าคลุมอยู่ เอดิสันเดินตรงไปหารูปที่ตั้งสง่าอยู่กลางห้อง. เอดิสันเอาผ้า

คลุมออก   รูปทำให้เอดิสันยิ้ม. รูปนั้นมีลุงทาเนสันและผู้หญิงกับผู้ชายยืนกอดกันอยู่. ชึ่งนั้นทำให้เอดิสันคิด

ว่าผู้หญิงกับผู้ชายในรูปนั้นเป็นพ่อแม่ของเอดิสัน. ดวงตาของเอดิสันร้องพราว น้ำตาของเอดิสันไหลรินลงบนรูป เอดิสัน

 กอดรูปนั้นไว้ในอกเหมือนถ้าปล่อยรูปภาพออกจะทำให้พ่อแม่ของเอดิสันหายไป เอดิสันเดินออกจากห้องด้วยไปหน้า

 ยิ้มแย้ม.เอดิสันไม่อาจจะลืมใบหน้าของพ่อตนได้ จนสามารถร่างรูปภาพของคุณพ่อออกมาได้.

 

Now Romeo & Juliet,
Bet they never felt the way we felt,
Bonnie & Clyde,
Never had to hide like,
We do,
We do
    เสียงเพลงโทรศัพท์ของเอดิสันก็ดังขึ้น เอดิสันรับสายโทรศัพท์ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใจ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน


            ( เอดิสันฉันสืบมาแล้วนะว่าใครเป็นคนทำคดีนี้. พ่อฉันเองเป็นคนทำคดีนี้ แต่พ่อไม่ยอมบอกฉันเลยวะพ่อบอกแค่ว่าผู้หญิงที่ตายเป็นคนรักของลุงแก. และพ่อไม่ยอมพูดอะไรอีกเลย.). เคนจิพูดยาวเยียบด้วยความดีใจที่สามารถหาข้อมูลเรื่องพ่อของเอดิสันได้


          " อืม. ฉันขอบใจแกมากนะเคนจิ. แต่ฉันรู้ว่าแกจะหาข้อมูลเกี่ยวกับคดีนี้ให้ฉันได้อีก" เอดิสันพูดอย่างมีความหวังที่จะสามารถตามหาคุณพ่อได้เจอในเร็วๆๆนี้ อย่างน้อยเอดิสันก็รู้ข้อมูลเกียวกับพ่อมากขึ้นทุกที

 

                                    

                    พ่อของเอดิสันจะเป็นใครกันแน่และทำไม. ปีเตอร์ วิลเลี่ยมถึงทิ้งเอดิสันไป

                                          และคดีของผู้หญิงคนนั้นจะเป็นยังไง

                                           (ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะ)

 

                  

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา