memo

ตอนเช้าที่บ้านเบล
ฟราน-สวัสดีครับพี่แบงค์ แล้วเบลล่ะครับ //ฟรานถามพี่แบงค์ขณะที่พี่แบงค์เล่นเกมอยู่
แบงค์-ยังไม่ลงมาเลย จะไปไหนกันหรอ
ฟราน- ไปสวนสนุกครับ 
แบงค์-อ๋อ เดี๋ยวพี่ไปตามให้นะ//แบงค์พูดแต่จดจ่อกับเกมมาก
ฟราน- เอ่อ เดี๋ยวผมไปตามเองก็ได้ครับ พี่เล่นเกมไปเถอะ
แบงค์- ได้สิ 55 พี่กำลังมัน
ฟราน- คร้าบบ แล้วห้องไหนล่ะครับ
แบงค์- ขึ้นไปก็รู้เองแหละ
-----แล้วฟรานก็เดินมาชั้นสองของบ้านเบล
ฟราน- โห นี่แน่เลยห้องยัยเบลอะ โปสเตอร์การ์ตูนติดที่ประตูเลยเข้าไปเลยดีกว่า
-----เมื่อฟรานเดินเข้ามาห้องเบล
ฟราน- ยังนอนอยู่เลย เฮ้อ  เอ๊ะนี่ตุ๊กตาที่เราให้เบลนี่หน่ากอดซะแน่นเลย 55
ฟราน- เบลตื่นนนนนนนนนนนนนนนน
เบล- เฮ้ยยยยย เข้ามาได้ไง// พอเบลลืมตาได้ก็โวยวายแล้วรีบโยนตุ๊กตาที่อ้อมกอดทิ้งทันที
ฟราน-โยนทำไมเนี๊ยเดี๋ยวมันก็เจ็บหรอกเห็นเมื่อกี๊ยังกอดแน่นอยู่เลย// พูดพร้อมเก็บตุ๊กตา
เบล- เอ่อ นายไปรอข้างล่างนะเดี๋ยวอาบน้ำแล้วตามลงไป แป๊ปนึง// พูดแล้วดันฟรานออกไป
ฟราน-โอเคๆ
-------สิบห้านาทีผ่านไป
เบล-มาแล้วววว //พูดพร้อมวิ่งลงมา
ฟราน- นาน ผมไปแล้วนะพี่แบงค์
แบงค์- โอเค ดูแลน้องพีดีๆนะ
ฟราน-ครับผม
-----ทั้งคู่เดินออกมานอกบ้านแล้วขึ้นรถ
เบล-โห ฟราน รถเท่มากอะ
ฟราน- ไงล่ะ ขับคันนี้ไปเรียนมั๊ย
เบล- รถชั้นก็มี
ฟราน- ก็ทางเดียวกันประหยัดๆ
เบล-ไม่เอาอะ เผื่อนายรับสาว เดี๋ยวชั้นต้องกลับเอง// พูดแล้วหลบตาฟราน
ฟราน-เดี๋ยวเธอจะต้องเปลี่ยนใจ
เบล- ห๊าาา?
ฟราน- ไปซื้อข้าวกินก่อน
เบล-โอเค
----แล้วทั้งคู่ก็มาถึงสวนสนุกในท่สุด จากนั้นทั้งสองคนก็ไปเล่นเครื่องเล่นหลายชนิดมากมาย
ฟราน- เบลไปเล่นบ้านผีสิงกัน
เบล-ไม่เอาอะ
ฟราน-กลัวหรอ
เบล- เปล่า เหนื่อย (---กลัวดิ ผีนะเว้ย---)
ฟราน- ไปเหอะ // ลากเบลเข้าไป
----ในบ้านผีสิง
เบล- ฟราน ชั้นกลัว// บีบมือฟรานแน่น
ฟราน- ไหนบอกไม่กลัว (---แกล้งซักหน่อยดีกว่า---)
เบล-กลัว  อ๊ากกกกกกกก// เบลร้องเมื่อเห็นผีแล้วเอามือมาปิดหน้า
ฟราน- หึๆ//ฟรานหัวเราะในลำคอแล้วเดินหนีเบลไป  เมื่อเบลลืมตามาก็ไม่เจอฟราน
เบล- ฟราน ฟราน นายอยู่ไหนอะ ฟราน มาหาชั้นหน่อย ฟรานน ชั้นจะโกรธแล้วนะ ออกมา// เมื่อเบลไม่เจอฟรานก็เรียก แล้วอยู่ๆก็มีผีโผล่มา
เบล- อร๊ายยยย  ฟราน ฮือๆๆ// เบลเมื่อเห็นผีก็ทรุดนั่งรงแล้วเอามือปิดตาแล้วร้องไห้
ฟราน- เบล เบล อย่าร้องนะ เบล// ฟรานเมื่อเห็นว่าเบลร้องไห้ก็วิ่งเข้ามาโอบไหล่
เบล- ฟรานฮือ นายไปไหนมา ทำไมให้ชั้นอยู่คนเดียว ฮะ// เบลพูดพร้อมโผกอดฟราน
ฟราน- ชั้นขอโทษ ไปเหอะ ออกไปข้างนอกเหอะ หยุดร้องได้แล้วนะ ชั้นมาอยู่กับเธอแล้ว//ฟรานพูดพร้อมกอดตอบ แล้วฟรานก็จูงมือเบลออกไป
---- ระหว่างนั่งกินข้าวกลางวันในสวนสนุก
เบล- นี่นายฟราน อย่าเอาเรื่องที่ชั้นร้องไห้ไปบอกใครนะ
ฟราน- ได้ แล้วเธอร้องไห้ทำไม
เบล- ก็กลัวอะ
ฟราน- ไหนบอกไม่กลัว
เบล- กลัว
ฟราน- แต่เวลาเธอร้องไห้ก็น่ารักดีนะ ดูเหมือนเด็กเลยอะ
เบล- ก็ยังไม่แก่ซะหน่อย อย่าไปบอกใคร เข้าใจนะ
ฟราน- โอเคๆ จะไม่บอกใคร
เบล- ขอบคุณน้าานายน่ารักที่สุดเลยอะ (---เผลอพูดไปได้ยังไงเนี๊ย---)
ฟราน- ชมแบบนี้คิดไรป่ะเนี๊ย (---ตอบว่าคิดสิ คิด---)
เบล- คิด! คิดว่าเราไปเล่นกันต่อเถอะ (---คิดไงบอกไปแล้วนะ---)// บอกแล้วลากฟรานไป
ฟราน- เฮ้ย จะล้มๆ (---โธ่ ก็ึกว่าคิดแบบนั้น ชิ---)
-----พอทั้งคู่เล่นเสร็จก็ขับรถกลับบ้าน
เบล- ฟราน กลับบ้านเลยหรอ
ฟราน- อยากไปไหนป่ะล่ะ
เบล- ไปห้างกัน จะไปซื้อการ์ตูนอะ ได้ป่ะ
ฟราน- ได้ครับ คุณผู้หญิง
เบล- งั้นขอนอนก่อนนะ ถึงแล้วบอก
----แล้วเบลก็หลับไปได้ซักพัก
ฟราน- เบล ชั้นว่าชั้นชอบเธออะ ชอบแบบแฟนอะ ชอบมานานแล้วด้วยย ตั้งแต่อยู่ ป.5 แล้ว ชั้นว่าชั้นรักเธอแล้วแหละ เป็นไปได้ก็อยากจะขอเธอเป็นแฟนมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่กล้าอะ กลัวว่าถ้าวันนึงเกิดเลิกกัน แล้วเธอจะหายไปจากชีวิตชั้น ชั้นคงบ้าแน่ๆ เธอรู้มั๊ยล่ะว่าชั้นคอยหึงหวงเธออยู่ห่างๆมานานมากแล้ว ที่ชั้นเลือกจะบอกตอนเธอหลับก็เพราะว่าชั้นกลัวจะเสียเธอไปตลอดกาลเนี๊ยแหละ อยากบอก อยากพูดให้เธอได้ยิน เอาเป็นว่าบอกแล้วแล้วกันนะ ชั้นรักเธอนะเบล
เบล- เอ่อ ชั้นไม่ได้หลับแค่หลับตา
-----ฟรานจอดรถข้างทาง
ฟราน-เบล ชั้นขอโทษ ถ้าเธอโกรธเธอจะทำอะไรชั้นก็ได้ แต่อย่าเลิกเป็นเพื่อนกับชั้นเลยนะชั้นขอร้อง ถ้าเธอไม่ชอบ เธอก็ลืมๆที่ชั้นพูดเมื่อกี๊ไปนะ
เบล- นายอยากให้ชั้นเป็นเพื่อนนายต่อไปงั้นหรอ
ฟราน- ใช่ อย่าทิ้งชั้น
เบล-แล้วนายไม่อยากให้ชั้นเป็นแฟนนายแล้วหรอ
ฟราน- ฮะ เธอว่าอะไรนะ
เบล- ชั้นพูดครั้งเดียว นายก็รู้
ฟราน- เบล เธอจะเป็นแฟนชั้นหรอ
เบล- ไม่รู้
ฟราน- เบล เป็นแฟนกันนะ (--- อ๊ากกก ได้พูดแล้ว---)
เบล- :)
ฟราน- นะครับ เป็นแฟนกันเถอะ
เบล- อืม
ฟราน-เธอพูดแล้วนะ
เบล- อืมมมมม
ฟราน- เขินอะดิ
เบล- ก็เขินดิ
ฟราน- งั้นาเกี่ยวก้อย
เบล- เกี่ยวก้อยแก่เขินได้หรอ
ฟราน- เปล่า มาสัญญากัน
เบล- สัญญาว่า?
ฟราน- สัญญาว่าจะไม่เลิกกัน
เบล- สัญญา :) // พูดพร้อมเอานิ้วก้อยไปเกี่ยวกัน
ฟราน- ปะ ไปห้าง จะไปซื้อของขวัญให้แฟน
เบล- บ้า
------ถึงห้างเบลก็ไปซื้อการ์ตูน
ฟราน- มาจ่ายให้
เบล- แพงนะเยอะด้วย
ฟราน- เถอะน่า
เบล-ตามใจ
ฟราน- :)
เบล- เอามาขอบคุณนะ
ฟราน- ไม่ให้  เดี๋ยวถือให้
เบล- แน่ใจ อย่าบ่นนะ
ฟราน- แน่ดิ ถือให้แฟนแค่นี้จิ๊บๆ
เบล- แหวะ
ฟราน- กลับบ้านยัง
เบล- กลับดิ
-----แล้วฟรานก็มาส่งเบลที่บ้าน
ฟราน- ให้เดินเข้าไปส่งมั๊ย 
เบล-ไม่เป็นไร
ฟราน- ไป
เบล-เอ้า แล้วจะถามทำไม
-----พอเดินเข้ามาบ้าน
เบล- พี่แบงค์แม่มายัง
แบงค์- ยัง ไปค้างต่างจังหวัด อีกสองวันกลับ
เบล- โห นานอะ 
แบงค์- อืม อยู่กับพี่นี่แหละ
เบล- ค่ะ
แบงค์- อ้าวฟราน เป็นไงไปเที่ยวสนุกมั๊ย
ฟราน- สนุกครับ ได้เห็นคนร้อ...อุ๊บ
แบงค์- อ๋อไม่บอกพี่ก็รู้ ยัยเบลเข้าบ้านผีสิงแล้วร้องไห้ใช่มั๊ยล่ะ
เบล- พี่แบงค์อะ 
แบงค์- ฮ่าๆ ฟรานมาเล่นเกมกันมั๊ย
ฟราน- ได้ครับพี่
แบงค์-เบลจ๋า พี่หิวข้าว
เบล- เออ เบลก็ยังไม่ได้กินนี่หน่า ฟรานกินป่ะ
ฟราน- กิน
เบล- รอแป๊ปนะทุกคน
-----30 นาทีผ่านไป เบลก็ออกมาจากครัวพร้อมอาหาร
แบงค์- น่ากินอะ ชิมซิ
เบล- เป็นไง
แบงค์- อร่อยอะ ทำได้ไง
เบล- คนมันเก่ง
ฟราน- คนอื่นอะดิ ไปดูสูตรเค้ามาใช่มั๊ยล่ะ
เบล- รู้ทันตลอด
ฟราน-ก็แหงล่ะ เธอกลัวไอแพดเลอะจะตาย แต่กลับเอาเข้าครัว
แบงค์- สุดยอด พี่ยังโดนยัยเบลตุ๋น แต่นายรอด
ฟราน- ก็คนเป็นแฟนกันอะ
เบล- เฮ้ย
แบงค์- พี่รู้ตั้งนานและ
เบล- อ้าว บอกแล้วหรอตอนเล่นเกมอะ
แบงค์- ป่าว ก็เป็นแฟนกันมานานแล้วไม่ใช่หรอ
เบล- บ้า เพิ่งเป็นเมื่อบ่ายนี้
แบงค์- อ้าวหรอ เห็นทำตัวอย่างกับแฟนกัน
ฟราน- 5555  กินข้าวดีกว่าเน๊อะ
----- เมื่อทั้งสามมกินข้าวเสร็จ
ฟราน- กลับก่อนนะพี่แบงค์ กลับก่อนนะเบล
เบล- บ๊ายบาย ระวังเดินนตกท่อ
แบงค์- ขนาดแฟนตัวเองยังแช่ง
ฟราน- ไม่ตกหรอกเพราะขับรถ
---พรึบ เสียงเบลที่ตกลงไปในหลุมที่เบลขุดไว้ในสวนหน้าบ้าน
เบล- ตกแล้วล่ะ 55555555 ไปอาบน้ำนอนดีกว่า
แบงค์- ยัยเบล เฮ้ยฟรานเป็นไรมั๊ย
ฟราน- ไม่เป็นไรครับ หลุมตื้น (---หึยยยยัยตัวแสบ---)
----- เมื่อฟรานเข้าบ้านแล้วอาบน้ำเสร็จ 
ฟราน- เบลทำไรอยู่นะ// เปิดหน้าต่างแล้วมองไปทางหน้าต่างข้องเบล
" คืนนี้ไม่ต้องติดต่อมานะ เหนื่อยมากกกกก นอนแล้ว บาย ฝันดี คุยกันพรุ่งนี้นะ <3" ข้อความที่เบลเขียนใส่กระดาษแล้วแปะไว้ที่หน้าต่างของเบลเอง
ฟราน-โห่ แต่เราก็เหนื่อยเหมือนกันหลับดีกว่า
"นี่ๆ อย่างอนนะที่ไม่คุยด้วยอะ เหนื่อยจริงๆ" เมจเสจที่เบลส่งมาเมื่อประมาณครึ่งชั่วโมงที่แล้ว
ฟราน- ไม่งอนหรอก แต่แกล้งงอนดีกว่า ชิ แกล้งเราไว้เยอะพรุ่งนี้เจอกัน ฝันดีนะ เบล