บอกเลยว่ารัก

8.8

เขียนโดย Aprilsunshine

วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.17 น.

  9 chapter
  1 วิจารณ์
  12.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 23.58 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

8) เกาะเสม็ด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แครอล

 

พวกเรานั่งเรือมาได้สักพัก อีกไม่นานก็จะถึงเกาะเสม็ดแล้ว ฉันก็อยากให้ถึงเร็วๆเพราะตอนนี้ใจฉันสั่นไม่เป็นจังหวะแล้ว ก็เพราะคนที่นั่งข้างๆฉัน จับมือฉันแน่นแถมมือก็เย็นอีกต่างหาก  คนนั่นก็คือพี่ธามไท ดันมาเมาคลื่นน้ำทะเล รู้ว่าเมาคลื่นก็ยังจะมาอีก เขาจะรู้มั้ยว่ากำลังทำให้ใครบางคนหวั่นไหวเนีย ในที่สุดพวกเราก็มาถึงเกาะเสม็ด จนได้ พวกเราลงจากเรือ เพื่อจะไปที่พักกัน พวกเราตกลงกันว่าจะพักที่รีสอร์ทแถวอ่าววงเดือน พวกเรานั่งรถโดยสารมาจนถึงอ่าววงเดือน

 

โซ่/เฮ้ย~ถึงที่พักซักที่ 

 

ฟ้า/บ้านพักสวย อากาศดีจัง น่าอยู่มากๆเลย

 

แต้งกิ้ว/ทุกคนฟังทางนี้นะ  ห้องพักของเรามี4ห้อง แต้งจะแบ่งให้นอนห้องละสองคนนะ  ใครจะอยู่กับใครก็แบ่งกันเอาเองนะ ตกลงตามนี้ /แล้วทุกคนก็แยกย้ายไปห้องที่ตัวเองเลือก

 

ฟ้า/ฟ้ากับโซ่ จะนอนด้วยกันนะ

 

โบว์/แหม่ ตัวติดกันจังเลยนะคู่นี้

 

โซ่/แล้วแกหละนอนกับใคร

 

กั้ง/แฟนฉันก็ต้องนอนกับฉันสิ จะให้นอนกับแกไง

 

แต้งกิ้ว/พอๆ หยุดโต้วาทีกันได้แล้ว รีบไปเก็บกระเป๋าแล้วตอนบ่าย 2 เจอกันที่ชายหาดโอเค 

 

แครอล/ยัยแต้งฉัน นอนกับแกนะ

 

มิณทร์/สรุปฟ้าอยู้ห้องเดียวกับโซ่ กั้งอยู่กับโบว์  แคอยู่กับแต้ง อ่าวแล้วฉันหละ

 

แต้งกิ้ว/นายก็อยู่กับพี่ธามไทไง โอเคเรื่องห้องเรียบร้อยแล้ว บ่ายสองเจอกันที่หาดนะ /แล้วฉันก็ยัยแครอลก็เดินเข้าห้องไป

 

มิณทร์

 

ตอนนี้ผมอยู่ในห้องพักกับพี่ธาม  ทำไมฉันต้องมาพักอยู่กับไอ้หมอนี่ด้วยเนีย  ก็ไม่ได้เกลียดอะไรหรอกนะ แต่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าสักเท่าไหร่ดูขี้เก๊กไม่หน้าไว้ใจ แถมยัยแต้งกิ้วดันปลื้มนักปลื้มหนา อีก  

 

มิณทร์/ทำไมต้องมาอยู่ห้องเดียวกับพี่ด้วยก็ไม่รู้ ชิ! /ผมพูดกับคนที่นั่งเล่นมือถืออยู่บนเตียง ในขณะที่ผมกำลังจัดเสื้อผ้าใส่ตู้เสื้อผ้าอยู่

 

ธามไท/แล้วทำไม น้องถึงไม่อยากอยู่กับพี่หละ  ดูดูไปท่าทางน้องจะไม่ค่อยชอบพี่ซะด้วยนะ

 

มิณทร์/ตรงๆเลยดีกว่า ผมว่าพี่มันขี้เก๊ก ดูไม่หน้าไว้ใจ แล้วยังหม้อผู้หญิงไปทั่วอีก/ผมวางมือจากเสื้อผ้าแล้วหันไปตอบโต้กับนายธามไท

 

ธามไท/อ่าว! ไอ้น้อง พูดงี้มันก็หาเรื่องกันนี่หว้า

 

มิณทร์/ไม่ได้หาเรื่องเว้ย ก็ไอ้คุณพี่ถามเองไม่ใช่หรอ ผมคิดไงก็ตอบอย่างงั้น ผมมองว่าพี่มันขี้เก๊ก หม้อผู้หญิงไปทั่ว นี่มันความคิดของผม!

 

ธามไท/ไม่ใช่หรอกมั้ง ที่ไอ้น้องไม่ชอบขี้หน้าพี่ ไม่ใช่เพราะว่าหึงใครบางคนหรอกหรอ

 

มิณทร์/ไอ้พี่ธาม! พูดอะไรของพี่ ผมไม่เห็นจะเข้าใจเลย  ผมไม่ชอบขี้หน้าพี่แล้วมันเกี่ยวอะไรกับ หึง!

 

ธามไท/ก็ยัยตัวเล็กเพื่อนสนิทแกไง  เห็นท่าว่าจะปลื้มพี่ซะด้วยสิ  แกคงจะหึงน่าดู

 

มิณทร์/คุณอย่ามาพูดบ้าๆ ผมกับแต้งกิ้วเป็นเพื่อนกัน ไม่คิดอะไรทั้งนั้นแหละ

 

ธามไท/จริงหรอ! งั้นก็แปลว่าแต้งกิ้วก็โสด ฉันก็จีบได้ใช่ปะ  น่ารักขนาดนั้นใครเห็นก็ต้องชอบเป็นธรรมดา หึหึ/ แล้วผมก็เดินไปที่ประตู กำลังจะเปิดประตูออกจากห้องพัก แต่ก็มีเสียงขัดขึ้นมาก่อน

 

มิณทร์/ผมรักแต้งกิ้ว! ใครหน้าไหนก็ห้ามแตะั แม้แต่แกก็ห้ามยุ่ง คนนี่ฉันจอง! /แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำ เพื่อหลีกเลี่ยงการโต้เถียงต่อ 

 

ธามไท/หึ งานนี้น่าสนุกแฮะ ท่าทางเจ้าตัวจะเอาจริงซะด้วย /ผมบ่นกับตัวเองก่อนจะเดินออกจากห้องไป

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

อัพต่อและนะ

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา