ดวงใจพ่อ

5.4

เขียนโดย Printty

วันที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.25 น.

  3 ตอน
  3 วิจารณ์
  8,246 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2556 18.37 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

2) ดวงใจที่สลาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความสุขของพ่อคือการที่่ได้เห็นลูกมีอนาคตที่ดีไม่ลำบาก

พ่อทำทุกอย่างเพื่อลูก

สบาย  มีความสูข  มีของใช้ที่ดี  บ้านที่ดี  มีครอบครัวที่ดี  ได้เรียนสูงๆ

และ

บางอย่างที่พ่อไม่เคยได้ทำ

เอื้ยด โครม เสียงรถคนหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็วแล้วเกิดเสียหลักพุ่งชนกับต้นไม้อย่างแรงเเละมีเสียงหนึ่งที่แทรกซ้อนมาคือเสียงผู้หญิงคนหนึ่ง  "ช่วยด้วยค่ะ โอ๊ย"ก่อนที่เสียงงจะเงียบลงพร้อมกับเสียงรถพยาบาลที่ตามอย่างรวดเร็ว

ณ   โรงพยาบาล

ท่ามกลางความจ้าระหวั่นมีชายคนหนึ่งยืนหัวมุมโรงพยาบาลยิ้มอย่างสะใจ  และระหว่างนั้นมีชายอีกคนที่กำลังเครียดจัดเพราะภรรยาถูกตัวรถยึดไว้แน่นระหว่างเดินทางไปคลอดในที่สุดหมอจึงเดินออกจากห้อง  ICU  "ใครเป็นญาติของคุณ ดาวณีครับ"ชายหนุ่มรีบวิ่งมาหาคุณหมอ"ตอนนี้เรได้ทำคลอดคุณดาวนีได้ลูกผู้หญิงแฝดครับ  แต่ที่น่าเป็นห่วงคือคุณดาวนีอาจอยู่ได้อีกไม่นานเพราะอุบัติเหตุครั้งนี้ทำให้สมองของคุณดาวนีได้รับความกระทบกระเทือนมากทำให้สมองเริ่มได้หมอกะได้ประมาณสองชั่วโมงสมองคุณดาวนีจะหยุดทำงานครับ"รัชเวมย์สงสัยอย่างมากจึงถามออกไปว่า

"แต่ภรรยาของผมรถชนนะครับทำไทถึงได้สมองตาย"ด้วยเหตุผลบางประการที่ทำให้เธอไม่น่าจะสมองตาย"นี่คุณคงจะยังไม่รู้ว่าคดีนี้เป็นคดีฆาตกรรมครับ   ภรรยาของคุณอยู่นอกตัวรถครับ ไปถึงพวกเราก็เจอคุณดาวนีนอนอยู่ที่ถนนพอไปดูก็เห็นคุณดาวนีนอนมี่เลือดออกทางจมูก ปาก แพทย์วินิฉัยว่าเธอถูกนำศรีษะทุบกับถนนครับ  ตอนนี้เธอต้องจะพูดกลับคุณครับรีบไปเพราะเหลือเวลาอีกไม่มาก"นายแพทย์คนหนึ่งบอก เมื่อได้ยินอย่างนั้นรัชเวทย์รีบวิ่งไปหาภรรยาที่รักที่สุดพบว่าเธอนอนสลบอยู่รัชเวทย์จึงปลุกเธอ "คุณดาวครับอย่าเป็นอะไรนะครับ ใครมันทำคุณทำได้ยังไงผู้หญิงท้องคนหนึ่งมันน่าจะสงสารบ้างไรัชเวทย์พูดอย่างไม่มีช่องไฟ"รัชค่ะ  สังขานมันไม่จีรังนะไม่ตายช้าก็ตายเร็วอยู่ดีช่วยบตามตัว ไอ้รวิทย์น้องชายคุณมันเป็นคนทำร้ายฉัน ฉันเห็นรู้ในสิ่งที่มันทำ มันค้ายาจะข่มขืนฉันเลยต้องวิ่งไปหาตำรวจเเละขู่ว่าจะบอกเรื่องที่ค้ายากับตำรวจถ้ามันมาหาฉันอีก สุดท้ายนี้ฉันจะไปรอคุณนะรัชฝากลูกด้วยตั้งชื่อให้เธอว่าดาวรี  ดาวนานะฝากทางนี้ด้วยลาก่อน"ทันใดนั้นตาของดาวนีก็หลับลงอย่างไม่มีวันที่จะฟื้นขึ้นมาอีกมือของเธอที่เคยจับแน่นแต่ตอนนีอ่อนระโรย"ไม่นะคุณดาวอย่าทิ้งผมไปกลับมาอยู่ด้วยกันก่อน"เขาร้องไห้หนักก่อนจะหันไปดูลูกสาวที่น่ารักทั้งสองพร้อมเอยปากรับคำที่จะดุแลเด็กเป็นอย่างดีไม่ให้ขาดตกบกพร้องแม้แต่น้อย

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา