รักนี้มีลุ้น Love the track

เช้ามืดวันต่อมา.....
              โต้งเตงโต้งเตงโต้งเตงโต้งเตง
เสียงนาฬิกาปลุกบ่งบอกให้เบลตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่งเพื่อมาทบทวนบทเรียนที่เบลได้ทำไปแล้วบางส่วน
"เฮ้อ!!!!!ต้องตื่นมาทบทวนบทเรียนแต่เช้าเลยหรอเนี่ย แล้วเมื่อคืนฉันไม่น่าตอบตกลงนายนั่นไปเลย ฮึ่ย!!!คิดแล้วแค้น"
ในขณะที่เบลกำลังบ่นกับตัวเองก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ฮัลโหล.นี่ใครค่ะ"
'นีเธอออกมาจาบ้านได้แล้วนะ'
เสียงชายผู้ไม่ประสงค์จะออกนามได้เอ่ยกับเบล
"แล้วคุณเป็นใครค่ะ"
'โธ่!!!!ยัยบ๊องนี่เธอจำฉันไม่ได้หรือไง'
เบลกำลังนึกสักพักก็จำได้ว่านายนี่เป็นใคร
"นายแบงค์!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
เบลตะโกนจนเสียงดังทั่วห้องนอน
'นี่เธอจะตะโกนทำไม'
"นายรู้เบอร์ฉันได้ไง"
เบลถามด้วยความอยากรู้
'ก็ตอนที่เพื่อนเธอทำมือถือหล่น ฉันก็เลยแอบดูมือถือเพื่อนเธอแค่เท่านั้นเอง'
"นายนี่มันบ้าจริงๆเลย"
'รีบออกมาเร็วๆล่ะฉันจะรอที่หน้าโรงเรียน ถ้าเธอมาเกินเจ็ดโมงฉันจะให้เธอไปล้างห้องน้ำที่บ้านฉัน'
"นายนี่มันบ้าจริงๆ".
'แค่นี้แหละ แล้วฉันจะรอนะ'
แล้วนายแบงค์ก็วางสายไปพร้อมกับทำให้เบลต้องรีบอาบน้ำจัดตารางสอนแต่งตัวรีบออกจากบ้านแต่เช้า
 
ณ หน้าโรงเรียน
เบลมาถึงหน้าโรงเรียนก็เห็นยัยแนนเพื่อนซี้ของเขายืนข้างๆกับนายแบงค์และนายกาย
 
"กว่าจะมาได้พวกเรารอไปตั้งเกือบครึ่งชั่วโมง"นายแบงค์พูดพร้อมดูนาฬิกา
"นี่นายจะบ้าหรอ ฉันก็ไม่ได้มาถึงเจ็ดโมงซะหน่อย"เบลพูดด้วยเสียงที่เหนื่อย
"อ่ะ ถือกระเป๋าให้พวกฉันด้วย"นายแบงค์พูดพร้อมยื่นกระเป๋าให้กับเบล
"นี่พวกแกจะบ้าหรอ"แนนพูดด้วยความโมโห
"ก็พวกเธอรับปากแล้วไม่ใช่เหรอว่า จะเป็นเบ๊ให้กับพวกเรา"นายกายเอ่ย
"ก็เอามาสิ ใครเถียง"แนนตอบ
 
 
เรื่องราวยังไม่จบนะค่ะฝากติดตามแล้วเข้ามาอ่านกันเยอะๆนะค่ะ