เมื่อบางอย่างคืบคลาน

          เช้าวันต่อมา  ณ  รางรถไฟเดิม  มีเด็กนักเรียนหญิงสองคนยืนคุยกันอยู่
นักเรียนหญิง 1:เฮ้ย  แกรู้ไหม  เคยมีเด็กนักเรียนหญิง  รุ่นพี่เรา รร. นี่แหละ เคยท้าที่ รางรถไฟนี่แหละ  เลยโดนดีเข้าเลย
นักเรียนหญิง 2:ไร้สาระน่ะ  ผีมันมีจริงที่ไหน
???:ผี  มี  จริง  น่ะ
          น้ำเสียงชวนขนลุกดังขึ้น
นักเรียนหญิง 1:หะ เห็นไหมแก  รีบไปเถอะ
          พูดจบนักเรียนทั้งสองคนก็วิ่งไปจากรางรถไฟนั้น
???:ผี  มี  จริง  น่ะ  อิ อิ อิ
          เสียงหัวเราะที่น่ากลัว ดังขึ้นอีกครั้ง  ก่อนที่จะปรากฎตัวหญิงสาวตัวเปื้อนเลือด  แขนขาของเธอนั้นหักจนไม่เหลือชิ้นดี  ก่อนที่จะหายไปอีกครั้ง
          ณ  บ้านของวรรณ  รถตำรวจและรถมูลนิธิ  และชาวบ้าน  อยู่หน้าบ้านของวรรณ เต็มไปหมด
ชาวบ้าน 1:รู้ไหมทำไมเด็กนั่น  ถึงตายสยองขนาดนั้น
ชาวบ้าน 2:ทำไมเหรอ  เห็นตำรวจว่าตายซ่ะน่ากลัว  ตกบันได  แขนขาหักไม่เหลือชิ้นดีเลย  เขาว่าเป็นอุบัติเหตุน่ะ
ชาวบ้าน 1:ก็เด็กคนนี้ปากดีจะตายคงไปท้าทายที่รางรถไฟนั้นมาแน่แน่เลย  ไม่เห็นหรือ ท้ามากี่ราย  ตายศพไม่สวยทุกคน  หน้ากลัวมากเลย
ชาวบ้าน 2:ใช่ น่ากลัวมากเลย  ฉันจะไม่ไปทางรถไฟนั้นอีกแล้วหล่ะ บรืออ  ขนลุก
          .
          .
          .
          .
          .
          .
          .
          .
               แล้วคุณหล่ะ  คิดจะท้าสิ่งนั้นบ้างไหม  ถ้าคุณแน่ใจแล้วจะทำมันก็ได้น่ะ  แต่ถ้าคุณตื่นมาในวันใหม่  คุณอาจจะไม่ได้ตื่นมาในฐานะ
คน  ก็ได้น่ะ