รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด

               ณ  โรงเรียนนามิโมริ  เวลาเลิกเรียน

โกคุเดระ:รุ่นทีี่สิบครับ ผมขอตัวกลับบ้านก่อนน่ะครับ

สึนะ:ไม่กลับด้วยกันเหรอ

โกคุเดระ: อะ อ่ะ เอ่อ คือ ผมไม่สบายน่ะครับ ขอโทษที่กลับด้วยไม่ได้น่ะครับรุ่นที่สิบ

               แล้วก็เดินออกจากห้องเรียนไป ตอนนี้สึนะกำลังจัดกระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้านอยู่

สึนะ: อ้าว   ยามาโมโตะ กลับบ้านพร้อมกันไหม

ยามาโมโตะ:ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า มะ ไม่หล่ะ ขอบคุณน่ะสึนะ  ฉันต้องรีบไปช่วยพ่อขายซูชิน่ะ

สึนะ:อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก  งั้นฉันกลับก่อนน่ะ/คิด ทำไมวันนี้ทุกคนแปลกแปลกแฮะ

          และสึนะก็เดินกลับบ้านเพียงคนเดียว  ระหว่างทางกลับบ้าน

???:โย่ สึนะจอมห่วย

สึนะ:เลิกเรียกฉันอย่างนี้สักทีรีบอร์น

รีบอร์น:วันนี้ฉันจะให้นายฝึก

สึนะ:ห่ะ ฉันเหนื่อยมากน่ะวันนี้ 

รีบอร์น:แต่นายต้องฝึก/ลากสึนะไป

สึนะ:ม่ายยยยยยย

               ณ  บ้านสึนะ

???:คิดว่ามันจะได้ผลไหมค่ะ  ฮ่ะฮิ

???:ต้องได้ผลอยู่แล้วน่ะ  ถ้าแผนจะพังก็เพราะเธอนั้นแหละ

???:แผนจะพังก็เพราะคุณโกคุเดระนั้นแหละค่ะ 

โกคุเดระ:หน๊อย  ยัยบ้าฮารุ

ฮารุ:คุณนั้นแหละบ้า  ใช่ไหมค่ะคุณเคียวโกะ  คุณยามาโมโตะ

เคียวโกะ/ยามาโมโตะ:คือว่าาา/เอ่อคือออ

ยามาโมโตะ:ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า หยุดก่อนเถอะ วันนี้วันเกิดสึนะน่ะ  ไปเซอไพรสึนะกันเถอะ

ทุกคน:โอ้สสสส

โกคุเดระ:รุ่นที่สิบคงอยู่ในบ้านนี่แหละ  แต่มืดแฮะ  หรือจะเข้านอนแล้ว

ยามาโมโตะ:ไม่หรอกมั้ง ลองไปดูห้องนอนสึนะก่อนก็ได้

               และทุกคนก็ตรงไปห้องสึนะ          

     แอ๊ดดดดดด (มโนว่าเป็นเสียงเปิดประตู)

โกคุเดระ(เดินเข้ามาในห้องคนแรก):เฮ้ยยยยย

ยามาโมโตะ(เดินเข้าไปดูบ้าง):มีอะ..  เฮ้ยยยย

เคียวโกะ/ฮารุ:อะระ...ว้ายยยยยยยยยย

               ทางด้านสึนะ ได้ฝึกเสร็จแล้ว  และตอนนี้อยู่หน้าบ้าน

สึนะ:เฮออออออ  เหนื่อย  นอนเลยดีกว่า  น้ำไม่ต้องอาบมันแล้ว

               เดินขึ้นห้องนอน

สึนะ:อ้าวทุกคน  มีอะไรกันเหรอ

               เห็นทุกคนยืนอยู่ปลายเตียง

ทุกคน:เอ่ออคือออ  /ชี้ไปที่เตียง

สึนะ:อะไรเหรอ/เดินไปดูที่เตียง

สึนะ:เฮ้ยยยยยยย

               เสียงที่ดังเกินไปทำให้ผู้ที่นอนอยู่บนเตียงตื่นขึ้น

???:ฮืมมม  เสียงดังเกินปายแล้วว  คนจาาานอนนน

สึนะ:สึโนะ สึโนะใช่ไหม

สึโนะ:รู้จักชื่อฉันด้ายงายยย...............ฮ่ะ  เสียงนี้  พี่สึนะะะะะะะะะะะะ

               สึโนะกระโดดลงจากเตียง  และกระโดดกอดคอสึนะทันที

สึโนะ:ดีใจที่สุดดเยยยยย

สึนะ:สึโนะมาได้ยังไง

สึโนะ:เอ่อ  คือว่า...../คิด  จะบอกดีไหมอ่ะ  ถ้าพี่สึนะรู้ต้องโทรบอกท่านพ่อแน่เลย

สึนะ:อย่าบอกน่ะว่าหนีมา

สึโนะ:แฮะแฮะ  ปิ๊งป๊อง  ถูกต้องแล้วจร๊

สึนะ:ทำไมถึงหนีมา  พ่อรู้ยังว่าเรามาญี่ปุ่น

สึโนะ:พี่สึนะวันนี้วันเกิดพี่สินะ  สึโนะซื้อของมาฝากด้วย

สึนะ:อย่ามาเปลี่ยนเรื่องน่ะ  พี่จะโทรไปบอกพ่อ/เดินไปที่โทรศัพท์

สึโนะ:อย่านะพี่สึนะ ฮึก สึโนะไม่อยากกลับไป ฮึก ฮือ สึโนะไม่อยากแต่งงาน  พ่อบังคับให้ ฮึก สึโนะแต่งงาน  อย่าบอกพ่อนะ ฮึก ฮือ/วิ่งไปกอดสึนะจากข้างหลังพร้อมร้องไห้

สึนะ:โอ้  อย่าร้องน่ะคนเก่ง  พี่ไม่โทรแล้วก็ได้/หันมากอดสึโนะไว้ในอ้อมแขนพร้อมลูบหัว

สึโนะ:/หยุดร้องไห้

สึนะ:ทุกคนนี้น้องสาวแท้แท้ของฉันเอง

ทุกคน:อ๋อ พวกเราก็คิดวะ.../ปิดปากตัวเอง

สึนะ/สึโนะ:คิดว่าอะไรเหรอ

ทุกคน:เปล๋าาา

สึโนะ:วันนี้วันเกิดพี่สึนะ  มาฉลองกันเถอะ

ทุกคน:โอ้สสสสส