(short fic) EXO ChanBeak รักนะ!! นายรุ่นพี่ของผม!

9.0

เขียนโดย funfan

วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.42 น.

  6 chapter
  4 วิจารณ์
  9,533 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2557 16.49 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

3) หึงนิดหน่อย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

             Baekhyun part.

                            หลังจากที่ผมเดินกลับมาที่เดิมแล้ว ก็เจอซิ่วหมินยืนกอดอกหน้าบึ้งอยู่

                    "ย่าส์!แบคฮยอน นายไปอยู่ที่ไหนเนี่ยโครตนาน"

                    "ขอโทษนะพอดีไปเจอรุ่นพี่ที่รู้จักน่ะ"

                    "อืมมงั้นไม่เป็นไรหรอก ไปที่ห้องกัน" 

                    "ครับ! ซาลาเปาหมินหมิน แย๊กกกก"

                    "หยุดเดี๋ยวนี้น้าาาา!!!"

                    "ฮ่าๆๆๆๆ" 

                             แล้วผมกับซิ่วหมินก็วิ่งเล่นกันไปตลอดทางจนถึงห้องเรียนโดยที่ไม่รู้ว่ามี

สายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาที่พวกเราสองคนอยู่....   

              Chanyeol part.

                             ฮึ้ยๆๆๆ! ทำไมสองคนนั่นต้องวิ่งเล่นกันอย่างนั้นด้วยนะ มันหึงรู้มั้ยๆๆๆ ไอ้

เฉินแม่งก็ไม่ยอมขอน้องซิ่วหมินเป็นแฟนสักที ทำเป็นบอกว่า กูไปบวชไม่มีเวลา กูต้องสวดทำ

นองสรภัณญะให้ได้ก่อน แม่งไม่กล้าบอกมาเถอะ ไอ้สัด!

                     "ไอ้มหาา มึงรีบไปจัดการซาลาเปาของมึงไป๊!"

                     "ไมว้ะ น้องหมินหมินกูทำไม"

                     "ก็น้องเปาจื่อของมึงอ่ะมาเล่นๆอยู่กับแบคของกูอ่า"

                     "ไอ้สัด คิดมากกูไปสืบมาแล้วน้องเปาจื่อเป็นเคะแน่นอน100%"

                     "มันอาจจะเปลี่ยนใจแล้วก็ได้น้าา~"

                     "มึงไปไกลๆกูไปไอ้ยอลลี่ขี้หมา"

                     "ไอ้เหี้ยยยย ชื่อกูไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อยไอ้มหาา"

                     "สัด! ชื่อกูก็ไม่ได้เป็นแบบนั้นเหมือนกัน!"

                     "ไอ้มหาา~~~"

                     "ไอ้ยอลลี่ขี้หมาาาาา~~"

                     "ไอ้มหา!"

                     "ไอ้ยอลลี่!"

                     แล้วจู่ๆอีชะนีโอเซฮุนก็เข้ามาแทรก

                     "โอ๊ยยย!! หยุดได้แล้วอีสัด!กูหิวชานมไข่มุกกก!!!!"

                     "....เอิ่มอีโอเซพวกกูไม่ได้ถาม"

                     "แต่กูอยากบอก มีปัญหาอะไรมั้ย?"

                     "ไม่มีคร้าบบ เชิญไปซื้อชานมแล้วกลับไปเลี้ยงแมวที่บ้านเลยคร้าบบ"

                     "เออ งั้นกูไปนะบาย"

                     หลังจากที่มันไปได้สัก10นาที....

                     "เอาซะกูเงิบเลย..."

                     "เออใช่กูก็เงิบเหมือนกัน"

                     ".../..." เหมือนว่าพวกเราจะลืมบทสนทนาก่อนหน้านี้ไปแล้ว

                     "งั้น...พวกเราขึ้นห้องกันมั้ย?"

                     "อืม"

                         มันเป็นอีกครั้งที่การทะเลาะอย่างไม่รุนแรงของผมกับไอ้เฉินจบลงอย่าง

               เงิบๆเพราะอีโอเซฮุน

                  End Chanyeol part. 

                  

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา