เรื่อง รวมเรื่องหลอน

3.5

เขียนโดย Nongnania

วันที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.00 น.

  2 ตอน
  4 วิจารณ์
  4,200 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่องหลอนที่แต่งส่วนใหญ่นำมาจากประสบการณ์ที่ตัวฉันเคยเจอมา

ทุกตอนในนี้มีทั้งที่น่ากลัวมากกลับน้อยมารวมกัน คุณละเคยเจอเหตุการณ์จริงๆบ้างไหม

เราลองมาดูกันนะค่ะว่าจะน่ากลัวหรือไหม??

 

ตอนที่1 อาคาร3นาฎศิลป์

ณ ร.ร.แห่งหนึ่งวันนี้ตอนเช้าอากาศหนาวและวังเว้งสาวน้อยนั่งก้มหน้าบนม้าหินอ่อน

คนเดียวรอบข้างไร้ซึ่งผู้คนเพราะเป็นเวลาเช้าอยู่เลยยังไม่ค่อยมีคนมากนัก. ฉันเดินไปตามทาง

เพื่อเดินไปหาเด็กน้อยคนนั้นแต่ก็พบว่าไม่มีใคร  ฉันไม่สนใจแลเดินเข้าไปในโรงเรียน

ฉันได้ยินเสียงเท้าของบางคนเดินตามมา ฉันเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นก่อนจะตัดสินใจหันควับไป" อ้าย".อ้าวแพรวตกใจหมดเบย ""5555ตกใจอาราย" "ป่าว" หนอยคิดว่าผี ฉันคิดในใจก่อนจะเดินไปพร้อมกัน

พอเรามาถึงห้องนาฎศิลป์เราก็เริ่มซ้อมรำ" แก้ว. เล่นอะไรอยู่อะ" "ป่าวจ้ะๆ"อีกฝ่ายตอบ

ทั้งๆที่แก้วไปหยิบชฎามาเล่นโดยไม่ไหว้เสียก่อน จนครูมาถึง"แก้วจะเธอรำสวยมารำให้เพื่อนๆดูสิจ้ะ" "ค่ะครูอร"

จนเรารำจบเราก็กลับบ้านพอมาถึงป้ายรถเมล์แก้วก็ลวงโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดว่า"แกแพรวเราลืมโทรศัพท์อะไปเอาเป็นเพื่อนหน่อยสิ"ด้วยความกลัวแพรวจึงปฏิเสธไปเพราะรู้ว่าข้างบนมีอะไร!?

แก้วจึงต้องไปคนเดียว พอถึงข้างบนแกัวได้ยินเสียงระนาดและเงาคน จึงรีบวิ่งลงไป

แก้วขึ้นอพาท์เมนต์ไปแล้วซ้อมรำหน้ทกระจกจนเช้าทุกคนไม่พบแก้วและถามหากันใหญ่พอครบ100วันเราก็พบศพแก้วในห้องนาฏศิลป์อาคาร3 

ไม่มีใครรู้สาเหตุ. จึงเป็นเหตุปริศนามาถึงทุกวันนี้?

 ส่วนเด็กน้อยคนนั้นเป็นเพียงรางสังหรณ์บอกอะไรบางอย่างแน่ฉันคิดว่าอย่างนั้น

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
3.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา