เรื่อง รวมเรื่องหลอน

เรื่องหลอนที่แต่งส่วนใหญ่นำมาจากประสบการณ์ที่ตัวฉันเคยเจอมา
ทุกตอนในนี้มีทั้งที่น่ากลัวมากกลับน้อยมารวมกัน คุณละเคยเจอเหตุการณ์จริงๆบ้างไหม
เราลองมาดูกันนะค่ะว่าจะน่ากลัวหรือไหม??
 
ตอนที่1 อาคาร3นาฎศิลป์
ณ ร.ร.แห่งหนึ่งวันนี้ตอนเช้าอากาศหนาวและวังเว้งสาวน้อยนั่งก้มหน้าบนม้าหินอ่อน
คนเดียวรอบข้างไร้ซึ่งผู้คนเพราะเป็นเวลาเช้าอยู่เลยยังไม่ค่อยมีคนมากนัก. ฉันเดินไปตามทาง
เพื่อเดินไปหาเด็กน้อยคนนั้นแต่ก็พบว่าไม่มีใคร  ฉันไม่สนใจแลเดินเข้าไปในโรงเรียน
ฉันได้ยินเสียงเท้าของบางคนเดินตามมา ฉันเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นก่อนจะตัดสินใจหันควับไป" อ้าย".อ้าวแพรวตกใจหมดเบย ""5555ตกใจอาราย" "ป่าว" หนอยคิดว่าผี ฉันคิดในใจก่อนจะเดินไปพร้อมกัน
พอเรามาถึงห้องนาฎศิลป์เราก็เริ่มซ้อมรำ" แก้ว. เล่นอะไรอยู่อะ" "ป่าวจ้ะๆ"อีกฝ่ายตอบ
ทั้งๆที่แก้วไปหยิบชฎามาเล่นโดยไม่ไหว้เสียก่อน จนครูมาถึง"แก้วจะเธอรำสวยมารำให้เพื่อนๆดูสิจ้ะ" "ค่ะครูอร"
จนเรารำจบเราก็กลับบ้านพอมาถึงป้ายรถเมล์แก้วก็ลวงโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดว่า"แกแพรวเราลืมโทรศัพท์อะไปเอาเป็นเพื่อนหน่อยสิ"ด้วยความกลัวแพรวจึงปฏิเสธไปเพราะรู้ว่าข้างบนมีอะไร!?
แก้วจึงต้องไปคนเดียว พอถึงข้างบนแกัวได้ยินเสียงระนาดและเงาคน จึงรีบวิ่งลงไป
แก้วขึ้นอพาท์เมนต์ไปแล้วซ้อมรำหน้ทกระจกจนเช้าทุกคนไม่พบแก้วและถามหากันใหญ่พอครบ100วันเราก็พบศพแก้วในห้องนาฏศิลป์อาคาร3 
ไม่มีใครรู้สาเหตุ. จึงเป็นเหตุปริศนามาถึงทุกวันนี้?
 ส่วนเด็กน้อยคนนั้นเป็นเพียงรางสังหรณ์บอกอะไรบางอย่างแน่ฉันคิดว่าอย่างนั้น