ชีวิตในโลกจอมปลอม 変装での生活

4.8

เขียนโดย kayakashi

วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.14 น.

  10 ตอน
  2 วิจารณ์
  12.97K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2559 21.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

5) わたし...(ฉัน..)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

กรุณาออกคำสั่งด้วยครับ มาสเตอร์ ฉันยิ้มออกมา

Kayakashi:"มาช่วยกันจัดการเถอะ"

jiba:ครับ

ฉันเรียกดาบคู่ออกมา ร่างกายกลับเคลื่อนที่รวดเร็วกว่าปกติ

ดาบตวัดเข้าหาต้นคอมันอย่างจัง ทำเอาร่างกายตกใจสุดๆก่อนจะได้สติว่าอีกทีโกเลมตัวนั้นตายไปเสียเเล้ว

ร่างกายของชั้นเริ่มเย็นลงและกลับเข้าอุณหภูมิปกติ ทันใดเสียงฝีเท้าของผู้คนก็มาล้อมชั้นไว้พร้อมกับร่างชายดวงตาแดงก่ำกับพรรคพวกของชั้น"ทุกคน คือ..ฉัน.." ใบหน้าของฉันก้มลงเเละภาพสะท้อนกับน้ำขังทำฉันสะดุ้ง "ดวงตาสีเเดง"ภาพที่เห็นคือ ดวงตาสีเเดงที่ดูเหมือนความรู้สึกร้อนชวนเเผดเผาฉันหลับตาลงและลืมตาขึ้นดวงตาของฉันกลับมาเป็นปกติฉันถอดหายใจออก ก่อนจะเงยหน้ายิ้มฝืดๆให้กับทุกคน

นูยะ:"บ..บ้าน่า..kayakashiทำลายเองเลยเหรออ"

Kayakashi:"อ..อืม..เราเอง"

jiba:"มาสเตอร์ ผมกลับก่อนนะครับ"

Kayakashi:"อะ..อืม"

 ร่างของจิบะหายไปพร้อมกับหน้าต่างสัมภาระ "ผอบอัญเชิญ" ในสัญลักษณ์ผอบบอกว่าเป็นของvipฉันอ่านอย่างละเอียด แต่ทำไมฉันถึงเป็นvipล่ะ

??:"สาวน้อย!กระผม เวิร์ดแอนวาน์ด คานดิออน ยินดีที่ได้รู้จัก สาวน้อยเป็นvipสำหรับผมเลยล่ะ ช่วยตัดสินใจด้วยนะ ว่าจะมากับกระผมรึไมกรุณาตอบด้วยนะครับ เอาล่ะผมจะรอนะครับ"

ฉันยืนอึ้งไปvipอีกแล้วเหรอ ฉันน่ะพิเศษตรงไหนเหรอ ฉันมองไปที่คำเชิญอย่างเป็นทางการที่โผล่ขึ้นกลางอากาศ พูดอะไรไม่ถูกแล้วค่าา

คาตากิ:"อ้ากก กลับกันเถอะkayakashi,nuyaหิวเเล้วล่ะ วันนี้เวรnuyaน้า"

nuya:"หา! เราเหรอ อี๊ย๊าาา ไม่อยากทำอ่ะ''ฉันเดินตามพวกเพื่อนๆไป ฉันน่ะ...ก็เเค่เด้กธรรมดาเเหละค่ะ

ไม่ได้อยากพิเศษไปกว่าใครเลย เเต่ทำไม พลังมันถึงพุ่งพร่านแบบนี้กัน

ฉันเริ่มเดินตามเพื่อนๆไป ถ้าจะให้คิดฉันคนนี้อยากอยู่กับเพื่อนๆตลอดไปเลยล่ะ

kayakashi:''นี่! เราว่าเราจะไปหาคาดิออนนะ เราว่าจะไปต่อรองอะไรสักอย่าง คือว่า..''

ฉันมองไปที่พวกพ้อง ดวงตาของพวกเขาแลดูเศร้า ฉันไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว

ในตอนกลางคืนที่ทุกคนหลับกันเเล้วฉันแอบเดินมาตามที่แผนที่ในจดหมายบอกเพื่อไปพบคาดิออน

ภาพตรงหน้าคือคฤหาส์นหลังใหญ่(มากๆๆ)

"ยินดีต้อนรับครับ ท่านผู้มีเกรียติ" เสียงที่ดังกึกก้องบนท้องฟ้าทำให้ฉันสะดุ้งขึ้นไปดู

นี่มัน...คามิล่า!!

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา