เรื่องวุ่นๆของคนวัยเ(ก)รียน

มา...มะ...มาต่อกัน(พยายามให้จบเร็วๆจะได้ขึ้นเรื่องใหม่>^<)
เช้า ณ ที่โรงเรียน
ทานตะวัน:เฮ้ออ...
มาดะ:เป็นอะไรหรอครับคุณทานตะวัน
ทานตะวัน:บอกแล้วใช่ไหมค่ะให้เรียนทานตะวันเฉยๆก็พอค่ะ
มาดะ:ก็ได้ครับทานตะวัน
ทานตะวัน:เฮ้ออ...เลิกเรียนสักที
ข้าวเหนียว:ทานเป็นอะไรมากไหมเนี่ยรู้สึกว่าจะดูมีความรักน้ะ อิจฉาปิ๊งหรอ
ทานตะวัน:จะบ้าหรอ!!
ปิ๊ง:คุยเรื่องอะไรกันอยู่อ่ะ
ทานตะวัน/ข้าวเหนียว:ป่าวว!?!?
ปิ๊ง:พูดพร้อมกันหา=_=
ข้าวเหนียว:นี้ก็เย็นเเล้วกลับบ้านก่อนน้ะ
ปิ๊ง:ฉันมีนัดด้วยสิ! ต้องรีบไปละ
ทานตะวัน:อ้าวทิ้งกันเฉยยTwT
ทานตะวันกำลังจะกลับก็เจอมาดะ
ทานตะวัน:เอ??นั้นมาดะนี่นา
ทานตะวัน:จริงสิน้ะเมื่อเย็นที่ข้าวเหนียวบอกเมื่อตอนเย็น มีความรักหรอ? กับมาดะหรือป่าวน้ะ//เดินเหม่อคิดไปเรื่อยย
เดินชน!!!
ทานตะวัน:โอ๊ยย!!! 
ค่อยๆลืมตา
???:ขอโทษน้ะครับ อ๊ะ ทานตะวัน
ทานตะวัน:อะ...อ้าวมะ...มาดะเองหรอ ขอโทษน้ะพอดีฉันเหม่อน่ะ
มาดะ:ไม่เป็นไรหรอกครับ
ทานตะวัน:///w///
มาดะ:ไหนๆก็กลับบ้านทางเดียวกันกลับพร้อมผมก็ได้น้ะครับ^^
ทานตะวัน:ค่ะ
เช้าวันรุ่งขึ้นนนน
ทานตะวัน:สงสัยจะชอบมาดะเข้าแล้วสิเรา-///-
ทานตะวันจึงลองปรึกษาปิ๊งดูแต่ปิ๊งกลับบอกว่าไม่ว่าง- -
ทานตะวันเลยไปปรึกษาข้าวเหนียวแทน
ข้าวเหนียว:คิดแช้วหรอทาน
ทานตะวัน:ประมาณนั้นมั้ง...
ข้าวเหนียว:ก็...จะลองเสี่ยงดูไหมละ??
ทานตะวัน:ยังไงง่ะ?
ข้าวเหนียวกระซิบบอก
ทานตะวัน:หะ!! จะดีหรอ
ข้าวเหนียว:ก็แล้วแต่น้ะ
ทานตะวัน:อืม...ก็ได้!!! เป็นไงเป็นกัน
และแล้วก็เรียนคาบสุดท้ายย~
ทานตะวัน:นี่ๆมาดะ
มาดะ:อะไรหรอครับ
ทานตะวัน:เย็นนี้ว่างรึป่าว??
มาดะ:ว่างสิครับ
ทานตะวัน:งั้นเย็นนี้เจอกันตอนเย็นน้ะ
มาดะ:ครับ
และก็เย็น^^
ทานตะวัน:มาดะ! กลับบ้านกันเถอะ
มาดะ:ครับ
ทานตะวัน:มาดะๆ ฉันมีอะไรจะบอก>///<
มาดะ:อะไรหรอครับ?
ทานตะวัน:ฉ...ฉะ...ฉันชอบนายน้ะ!!!
มาดะ:!!!
ทานตะวัน:เป็นแฟนกับฉันได้รึป่าว=///=
มาดะ:ในเมื่อ ผู้หญิงเอ่ยปากก่อนผู้ชายขนาดนี้ผมรักตายเลยครับ
ทานตะวัน:///*///
พอเถอะยาวเกินน>^<