กาลครั้งหนึ่งถึงวันนี้

หลังจากวันนั้น โดม และ มายก็ทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้กันและกัน
ส่วนนิมได้แต่ช่วยและให้กำลังใจโดมอย่างใกล้ชิด(มากๆแชทกันทุกวันไรงี้)
มาย : เฮ้ย นิมฉันว่าความรู้สึกฉันค้างอะ แบบอยากมาโรงเรียนทุกวัน ไรเงี้ยย ><
นิม : เป็นเอามากนะแกอะ
มาย : 55555555 (มายหัวเราะอย่างมีความสุข)
นิม : เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
มาย : ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั๊ย ?
นิม : ไม่เป็นไรดีกว่า แกเข้าห้องเรียนก่อนเลยก็ได้เดี๋ยวฉันตามไป
มาย : โอเค เร็วๆละ เจอกันบนห้อง
นิมรีบเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
แน่นอนว่าโอกาสที่จะเจอโดมเป็นไปได้สูงงงงมากและก็เจอจริงๆ
โดม : น้องนิม ^^
นิม : ค้ะ
โดม : มาคนเดียวหรอ 
นิม : เห็นอยู่คนเดียวก็คนเดียวสิค้ะ แหม่ พอไม่เห็นมายมาด้วยหน่อยถามถึงเลยน๊าาาา
งอนแล้วววว
โดม : อ้าวววว ง้อๆๆๆๆ น้ะ อย่างอนที่เลยน๊าาา
ทั้งสองทำพ่อแง่ แม่งอน กันอยู่โดยลืมไปว่าต้องเรียน
นิม : งั้นนิมเข้าห้องเรียนละน้ะพี่ บ้าย บายยย
โดม : ค่าบบบ บายย (โดมพูดพร้อมโบกมือให้)
เมื่อนิมมาถึงห้องเรียน ...
แม๊กกี้ เด็กเซเลปชอบยุ่งเรื่องคนอื่นโดยที่ตัวเองคิดว่า ทำเพื่อความยุติธรรม
แม๊กกี้ : อ้าวววว นิมไปไหนมาหรอ ?
นิมตอบแบบไม่ค่อยชอบหน้า นิม : ไปเข้าห้องน้ำมา 
แม๊กกี้ :  หรอ ฉันเห็นเธอยืนคุยกับแฟนมายตรงหน้าห้องน้ำนู้นนนน นี้ละน๊าที่เขาว่ากันว่า เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
นิม : ใครแฟนมาย? ฉันคุยกับแฟนมายตอนไหน?
แม๊กกี้ ลงจากโต๊ะที่นั่งอยู่ และเดินเข้าไปหานิม 
แม๊กกี้ : อย่ามาทำใสซื่อได้ป้ะนิม เขารู้กันทุกห้องทุหชั้นทั้งโรงเรียนแล้วว่า พี่โดมรุ่นพี่ ม.3ที่เธอคุยด้วยเมื่อกี้อะ แฟนมาย 
นิมถึงกับช๊อกกับคำที่ได้ยินจนพูดอะไรไม่ออd
และมีเสียงสาวน้อยยยยขึ้นมาว่า 
มาย : ไม่ใช่นะ ฉันกับพี่เขาไม่ได้เป็นแฟนกัน
แม๊กกี้ : แล้วฉันจะคอยดูนะยัยบื้อ เธอไม่รู้หรอ ว่านิมกำลังทำอะไรอยู่
นิม : ก็เมื่อก่อนพี่เค้าชอบฉัน แล้วตอนนี้ถ้าฉันจะคุยมันผิดหรอ มายก็บอกแล้วว่าไม่ได้เป็นแฟนกันหน้ะ
แม๊กกี้ : อุ้ยย ต๊ายย กล้าพูด 
"เอานั่งเรียนนั่งทีค้ะ" ครูดันเดินมาพอดี...
แม๊กกี้ได้แบะปากและพูดกับนิมว่า "แล้วเราจะได้เห็นดีกันแน่ เพื่อนรัก"
นิมได้แต่ทำหน้าไม่พอใจและเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ
หลังจากเลิกเรียน...
แม๊กกี้เดินมาที่โต๊ะมาย 
แม๊กกี้ : มายๆ ฉันมีไรให้เธอดู
แม๊กกี้จูงมือมายไปหน้าสายชั้น ไปหลบตรงกำแพงนอกห้อง
ภาพที่เห็นคือ....
นิมและพี่โดมนั่น กำลัง.... คุยกันแบบสนุก หยอกล้อ ยิ้ม และแลกไอดีไลน์กัน
ภาพที่เห็นทำให้มายถึงกับอึ้ง และเดินเข้าไปในห้องไปนั่งที่โต๊ะก่อนจะกลับบ้าน
เมื่อนิมเดินเข้ามาให้ห้อง นิมรีบเอาไอดีไลน์ที่จดใส่กระดาษใส่กระเป๋ากระโปรงทันที
เมื่อมาถึงทีโต๊ะ นิมนั่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มายเลยเอ่ยปากถามเมื่อเห็นเพื่อนั่งเงียบ
มาย : นิมเมื่อกี้กระดาษอะไรหรอ ?
นิม : ป่าวหรอก ขยะหน้ะ
มายทำหน้าเฉยๆพร้อมคำว่า "อืม" ... 
หลังจากวันนั้น มายก้อคุยกับโดมและนิมน้อยลง เรื่อยๆ 
ในมางกลับกัน โดมและนิมกลับได้คุยกันมากขึ้นเพราะกระดาษแผ่นนั้น ในข้อความที่สองคนทั้งโดมและนิมคุยกันนั้น ไม่ได้พูดถึงมายเลย แม้ แต่ น้อย...
นิมไม่ได้สนใจเลยว่ามายเริ่มออกห่างจากเธอ แต่...นิมกลับสนใจว่า ทุกตอนเที่ยงจะได้เจอได้คุยกับโดมหรือไม่ ?
คนทั้งโรงเรียนต่างคิดว่า นิมและโดมเป็นแฟนกันแล้ว แต่มีคนๆนึงที่รู้และเจ็บใจมากที่สุด คือ มาย