[Just be Friend] ขอเเค่นั้น

9.1

เขียนโดย Mikchan

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.58 น.

  5 ตอน
  3 วิจารณ์
  6,611 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.22 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

5) ความจริงที่ถูกเปิดเผย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 "เธอฆ่าพ่อกับเม่ของตัวเองเหรอ""ใช่ ฉันฆ่าพวกเขาทั้งสองเอง"ยัยไอฮาระอย่าพึ่งดราม่าดิ ฉันจะเเต่งให้มันตลกนะ"เหตุผลคืออะไรงั้นเหรอ""พ่อกับเเม่หน่ะ มักทะเลาะกันเป็นประจำเเละทุกครั้งที่ทะเลาะจะขู่ฆ่ากันเองตลอด ทั้งคู่เป็นเเบบนี้มาตั้งเเต่ที่ฉันอายุ 5 ขวบเเล้ว เเละมาวันนึงพวกเขาก็ทะเลาะกันอีกฉันทนไม่ไหวก็เลย ยิงพวกเขาจนตายด้วยปืนนี้"ไอฮาระพูดไปพลางจับกระบอกปืนทีีอยู่บนเอว"งั้นเหรอ เธอก็เลยอยากสำนึกผิดเลยไปที่ โรเเมนติก เเลนด์ สินะ"''อืม""เฮ้อ เธอหน่ะอย่าเศร้าไปเลย ฉันไม่ชอบเลยนะที่เธอเศร้าเเบบนี้ ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือ ฉันชอบเธอในเเบบที่เธอมีความสุข "เอาล่ะคิรัวเริ่มเเก้ไขสถานการณ์มาคุเเล้วเเต่ว่าเมื่อไหร่จะถึง โรเเมนติก เเลนด์หว่า"ขณะนี้เรามาถึงโรเเมนติก เเลนด์เเล้วขอให้ทุกท่านสนุกกับการท่องเที่ยวนะคะ""เอาล่ะเขาประกาศเเล้ว ไปกันเถอะ"คิรัวลุกขึ้นยืนเเล้วยื่นมือไปหาไอฮาระ อิจฉาเธอจังไอฮาระฉันเองก็อยากมีวิตเเบบนั้นมั่งจัง°∆°"อืม"ไอฮาระจับมือของคิรัวเเล้วรีบวิ่งออกจากรถไฟ ไปถึงโรเเมนติก เเลนด์"ว้าวว สวยจังเลยดอกไม้เต็มไปหมดเลย"ยัยไอฮาระวิ่งดูดอกไม้สีสันต่างๆที่อยู่ในโรเเมนติก เเลนด์"ดูนี่สิคิรัว สวยจังเลยเนอะ""เธอรู้จักชื่อฉันได้ยังไง ฉัยยังไม่เคยบอกชื่อฉันเลยนะ""เอ่อ... คือว่า""เฮ้อ วุ่นวายจริงๆ ไปนั่งคุยกันให้รู้เรื่องเลย"ทั้งสองเดินไปที่เก้าอี้นั่งข้างๆน้ำพุ"เธอรู้จักชื่อของฉันได้ไงกัน""ฉันจะบอกความจริงนาย""ความจริงอะไร"เอาเเล้วจังหวะมาคุมันมาอีกเเล้วเว้ยยยย"ความจริงก็คือฉันต้องสังหารนาย""อะไรนะ พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอเเล้วทำไม""มันเป็นภารกิจนี่ ฉันไม่สามารถขัดขืนผู้นำได้ เเต่ฉันก็ฆ่านายไม่ได้เพราะ ว่าพวกเราเป็นเพื่อนกัน เเต่ฉันขัดขืนคำสั่งไม่ได้ เเต่ฉันก็ฆ่านายไม่ได้ฉัน้ลยสับสน ขอโทษนะที่ฉันปิดบังนาย""ไม่เป็นไรหรอก เเค่เธอสารภาพฉันก็พอใจเเล้ว""เเต่ที่ฉันฆ่านายไม่ได้เพราะฉันรักนายนะ"ไอฮาระพูดด้วยน้ำเสียงที่เบา ยัยไอฮาระเธอพูดอะไรออกมา เเต่ก็ดีเเล้วที่เธอพูดออกไปเบาๆ"เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ""ป่าวๆ ไม่มีอะไร"อะไรเนี้ย ไอฮาระพูดเสียงเบาเเล้วยังอุตส่าห์ได้ยินอีกเเต่ก็ดีที่ได้ยินเเค่บางคำ"คิรัว""อะไรเหรอ"อะเฮือก!! จะสารภาพรักสินะเอาเลยไอฮาระสารภาพไปเลย"ไปเที่ยวต่อกันเถอะ""อื้ม"เเป่ว~ไม่ได้สารภาพรักหรอกเหรอ ทำไมอ่ะ เออเเต่ถ้าสารภาพรักไปมันก็ไม่เข้ากับชื่อเรื่องดิ เออโง่จังเรา"นี้ๆ คิรัว""อะไรเหรอ""ฉันขอเเค่เป็นเพื่อนกับเธอได้ไหม""ได้ดิเราก็เป็นเพื่อนกันอยู่เเล้วหนิ เเต่เมื่อกี่เธอคิดลึกไปป่าว""ป่าวน้า ฉันไม่ได้คิดลึกซะหน่อย"ทั้งสองยังคงเป็นเพื่อนกัน เเต่ความรู้สึกของไอฮาระที่มีให้กับคิรัวยังคงอยู่กับเธอตลอดกาล จบบริบูรณ์♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️♣️เม้นได้นะ ตำหนิได้ไม่ว่ากัน

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา