My Love ชีวิตรักประจำวันของฉัน
เขียนโดย 
Davin
วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 11.00 น.
แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.51 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
6) ศึกระหว่างพี่กับน้อง (2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ วันเสาร์ ณ บ้านของใบหม่อน
"พี่บอกแล้วไงว่าพี่เขียนติดไว้ที่ฝานะทำไมไม่ฟังกันเลย"
"มันมีซะที่ไหนกันเล่า อย่ามาชงมาชื่อเลยแล้วผมก็ไม่ได้กินสักหน่อยอย่ามาใส่ร้ายกันสิ"
"แกกินของพี่ไปตั้ง 2 ถ้วยแล้วนยงไม่พออีกหรือไงไอร๊กิ่งไผ่"
"โฮ่แล้วทีพี่กินของผมไปละ"
"ฉันก็ซื้อมาคืนแกแล้วไงละยังไม่พอใจอีกหรอ"
"ก็ยังนะสิแล้วทีพี่ละ"
"พอแล้วน่ากิ่งหม่อนเดี๋ยวแม่ไปซื้อให้ใหม่นะอย่าทะเลาะกันเลยเสียงดังไปถึงข้างนอกแล้ว"
"ถ้าผมจะมีพี่สาวอย่างนี้ละก็ผมยอมมีพี่เป็นลูกหมาดีกว่าฮึ"
"แม่คะหนูไปข้างนอกนะคะ ไม่อยากอยู่บ้านให้เสียอารมณ์หรอกค่ะแล้วจะกลับมาตอนเย็นๆนะคะ"
"ผมขึ้นไปนอนอยู่บนห้องนะแม่"
"เดี๋ยวสิกิ่งหม่อน"
เมื่อมาทางหม่อนที่เดินไปที่ริมแม่น้ำแถวบ้านแล้วน้ำเอาหินปาลงน้ำพร้อมกับบ่นพึมพัมอยู่คนเดียว
"ไม่เห็นจเข้าใจเลยเราก็เขียนชื่อติดไว้ที่ฝาแล้วนี้มองไม่เห็นรึยังไงนะ ตาถั่วรึไงไอ๊บ้าเอ๊ย"
"กำลังว่าใครอยู่หรอใบหม่อน"
"เอ๊ะ ใบ ไม้"
"ให้เราปลอบมั๊ย"
"มาทำอะไรที่นี้หรอ รึว่ามาเดินเล่นนะ"
"อ่อเราพาน้องหมามาเดินเล่นนะ"
"อย่างนั้นหรอแล้วชื่ออะไรหรอ"
"ปั๊กกี้นะ ชั้นขอนั่งข้างๆได้ไหม"
"ได้สิ"
"โมโหเรื่องน้องชายหรอ"
"อืมแล้วใบไ้รู้ได้ไงนะ"
"ก็พอดีฉันเดินผ่านบ้านของใบหม่อนนเลยได้ยินเสียงทะเลาะกันดังลั่นเลย"
"อย่างนั้นหรอ"
"แล้วทะเลาะกันเรื่องอะไรละ"
"เรื่องพุดดิ้งนะ แม่แันจะซื้อมาให้วันละ 2 ถ้วยนะ แล้วทีนี้กิ่งก็ดันกินส่วนของฉันเข้าไปนะก็เลยทะเลาะกัน"
"อย่าใส่ใจเลยใบหม่อนมันก็แค่พุดดิ้งนะ ความสัมพันธุ์ของเธอกับกิ่งมันเปาะบางขนาดนั้นเลยหรอ ถึงทำให้ทเลากนเพียงเพราแค่พุดดิ้งเพียงถ้วยเดียวนะ"
"นั้นสินะฉันคงจะใส่อารมณ์มากไปหน่อย ขอบคุณนะใบไม้"
หันมาทางกิ่งไผ่ที่เก็บตัวอยู่ในห้อง
ก็อกๆๆๆ
"กิ่ง กิ่ง เปิดประตูให้แม่หน่อยกิ่ง
"มีอะไรอีกละแม่"
"แม่เอาข้าวต้มมาให้นะ"
"เดี๋ยวผมกินเองฮะแม่ลงไปเถอะ"
"เดี๋ยวแม่มีอะไรจะพูดด้วย แม่เข้าไปนะ"
"ลูกนะรักพี่หม่อนรึป่าว"
"ก็รักครับ"
"แล้วทำไมต้องมาทะเลากันเพียงแค่ขนมเพียงถ้วยเดียวละกิ่ง หม่อนนรักลูกมากเลยนะกิ่งลูกรู้รึป่าว"
"ผมรู้ฮะแม่"
"แม่รู้แล้วละเรื่องเมื่อวานนะ ถ้าหม่อนไม่รักลูกละก็พี่เขาคงจะไปโรงเรียนไม่มาสนใจตัวลูกหรอกนะ"
"พี่เขาคงจะแค่ขี้เกียจไปโรงเรียนละมั้ง"
"ไม่หรอกแล้วลูกรู้รึป่าวว่าข้าวต้มนี้ใครเป็นคนทำ"
"ก็แม่เป็นคนทำไม่ใช่หรอ"
"ป่าวพี่เขาเป็นคนทำนะ ยอมตื่นแต่เช้ามาต้มข้าวต้มให้เลยนะ"
"แม่ผมขอเงินหน่อยสิ"
"จะเอาไปทำอไรงันหรอ"
"เถอะนะแม่แล้วผมจะออกไปข้างนอก"
"นี้จ๊ะ 50 บาทคงพอนะ"
"ผมไปแล้วนะครับแล้วเย็นๆจะรีบกลับบ้าน"
"สวัสดีค่ะต้องการอะไรคะ"
"ผมขอไอนั้น 2 ถ้วย ครับ"
"นี้จ๊ะ ทั้งหมด 50 บาทจ๊ะ"
"ขอบคุณมากครับ"
"พี่คงจะอยู่ที่ริมแม่น้ำสินะเอาละรีบหน่อยละกัน"
"พี่หม่อน พี่หม่อน พี่หม่อน"
"ไอกิ่งมาทำอะไรที่นี้เนี้ย"
"พี่หม่อนผมขอโทษ นี้ครับผมซื้อมาขอโทษน พี่จะสั่งอะไรก็ได้แต่ต้องหายโกรธผมนะ"
"ได้สิงันมากินพุดดิ้งเป็นเพื่อนพี่นะ"
"เข้าใจกันแล้วสินะใบหม่อน"
"อืมมขอบใจนะใบไม้"
"อืมงันฉันกลับก่อนนะ"
"อร่อยที่สุดเลยละพุดดิ้งเนี้ย"
"กินเงียบๆหน่อยก็ได้นะพี่หม่อน"
"แหม่ก็มันอร่อยนี้นา ขอบคณนะที่ซื้อมาขอโทษนะกิ่ง"
"ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า"
/////โปรดติดตามตอนต่อไป\\\\\
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
