คานะจัง

    ปัง ปัง ปัง !!!

  " คานะ ยัยคานะ นี่แกตื่นรึยังเนี่ยฮ่ะ จะนอนไปถึงไหน " เสียงทุบประตูห้องนอนที่ดังตั้งแต่เช้าทำให้ฉันที่กำลังนอนฝันหวาน ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น 

   " ตื่นแล้วค่ะ คุณน้า " ฉันส่งเสียงตอบบุคคลที่มาเคาะประตูห้องนอนตั้งแต่เช้า ใช่ค่ะเธอคือ น้าวาส เป็นแม่เลี้ยงของฉันเอง ทุกๆเช้าเธอก็จะมาปลุกฉันไปซื้อของมาทำกับข้าว

   " ตื่นแล้วก็ออกไปซื้อของมาทำกับข้าวซิ ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว " เสียงของน้าวาสตะโกนอยู่หน้าห้อง ฉันจำใจต้องลุกจากเตียงหยิบเสื้อกันหนาวแล้วเดินออกจากห้องลงไปเอาตังค์ไปซื้อของที่ตลาด

    ในตอนเช้าตรู่แบบนี้ เด็กมัธยมปลายอย่างฉันควรจะได้นอนพักผ่อนให้เพียงพอตื่นมาก็แต่งตัวไปโรงเรียนซิ แล้วนี่ฉันทำอะไรอยู่กันนะ หน้าปากซอยบ้านฉันมีตลาดเล็กๆให้ผู้คนที่อาศัยอยู่ละแวกนี้ได้มาจับจ่ายซื้อของไปทำกับข้าว ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่คุณแม่บ้าน ป้าๆทั้งหลายมาซื้อของในเวลาแบบนี้ แล้วเด็กหญิงอย่างฉันล่ะ เฮ้อออ

    " อ่าว วันนี้จะทำอะไรกินหรอจ๊ะ คานะ " ป้าร้านขายผักทักทายฉันด้วยรอยยิ้ม

    " ยังไม่รู้เลยค่ะ ป้า " ฉันตอบด้วยน้ำเสียงที่สุภาพพร้อมกับคลี่ยิ้มบางๆ 

    "  สาวๆคุยอะไรกันอยู่ท่าทางสนุกเชียว อรุณสวัสดิ์ คานะ " ฉันหันไปทางเจ้าของเสียง

   " อรุณสวัสดิ์ พี่ต้น " ฉันก็ทักทายเช่นกัน พี่ต้นเป็นลูกชายเจ้าของร้านขายผัก อายุห่างกับฉัน 3 ปีเราเคยเป็นเพื่อนเล่นกันตอนที่ฉันยังเด็กๆ

     " กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ มหาลัยหยุดหรอค่ะ "

     " ใช่ๆ แต่ก็กลับพรุ่งนี้แล้วหล่ะ " พี่ต้นตอบด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนเหมือนเคย

      " ไม่รีบไป จะสายนะ " 

      " เอ๊ะ จริงด้วย งั้นหนูไปก่อนนะไว้เจอกันใหม่นะค่ะ พี่ต้น " ฉันรีบบอกลาพี่ต้นแล้วหันหลังวิ่งกลับบ้านทันที....