ไม่กล้าบอกว่า..Love

7.5

เขียนโดย Nicotine

วันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 11.22 น.

  1 ตอน
  8 วิจารณ์
  3,019 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 12.40 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) คำ..ขอโทษ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
  ผม "กันต์"เป็นเด็กในโรงเรียนนานาชาติอยู่มัธยมปีการศึกษาที่ 5 เป็นนักบาสในโรงเรียนและมีเพื่อน
ผู้หญิงชื่อ นารา  ผมเป็นเพื่อนนารามาตั้งแต่ ป.1 ผมสนิทกับนารามากจนโดนจับตาตลอดหรือจะเรียก
ว่า.."คู่จิ้น" ของ ม.5 ในโรงเรียน5555+ ผมไม่ได้โม้นะ จริงๆครับ แต่ผมก็ดีใจนะ ที่..ได้เป็นคู่จิ้นกับ-
นารา ทำไมผมดีใจรู้ไหมครับ? ผมแอบชอบนาราอ่ะครับแต่ผมเองก็ไม่กล้าบอกทำตัวเนียนๆเหมือนเพื่อน
สนิทหรือ..คู่จิ้นอ่ะครับ แต่เรื่องราวของผมไม่มีเท่านี้นะครับ (ตอนผมอยู่ ม.2 ผมก็เริ่มชอบนาราครับแต่..
ผมไม่กล้าบอกอ่ะครับ เพราะว่า..มีแต่คนจีบนารา ผมจะเล่าเรื่องให้ฟังนะครับ)
 
"นารา! :)"
 
"สวัสดี กันต์ :)"
 
"มีอะไรหรอ?"
 
"อ่อ! ป่าวอ่ะ"
 
"เราแค่..คิดถึง5555+ >//<"
 
">//<"
 
"เราเข้าคาบก่อนนะ เดี๋ยวเอาไว้เจอกันตอนเย็นนะ"
 
"อื้ม! โอเค บายย.."
 
"บาย"
 
(ผมและนาราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันอ่ะครับ แต่เมื่อก่อนอยู่ห้องเดียวกันครับพอตกเย็นก็พาไปเดินเล่น
กินไอติมและส่งบ้านครับผมกับนาราคุยกันทาง ไลน์ กับ เฟส ครับ นาราเป็นคนน่ารักครับชอบหยอก
ชอบแกล้งถามและชอบแกล้งผมครับ >//<  ส่วนผมก็แกล้งบ้างอะไรบ้างแหละครับ แต่มีวันหนึ่งช่วงพัก
เที่ยงที่ผู้ชายเดินมาให้ของนาราผมเห็นพอดีอ่ะครับผมก็ทำอะไรไม่ถูกผมเลยเดินผ่านและมองนาราครับ 
นาราก็มองผมกลับแต่ก็คุยกับผู้ชายคนนั้นต่อ เหมือนผมไม่อยู่ในสายตาเค้าเลยผมทำไงได้อ่ะครับ ผมก็-
เป็นแค่..คนแอบรักเพื่อน ผมทำได้แค่ คิดถึง เป็นเพื่อนคุยเวลาเหงา เวลาไม่มีเพื่อนคุยและเป็นห่วง
ผมก็รีบขึ้นห้องไปดูของที่ผู้ชายคนนั้นให้นาราครับ ที่ผมเห็นคือ ตุ๊กตา ครับ แต่ตอนนั้นนาราก็เห็นผมพอ
ดีครับนาราก็พูดว่า..)
 
"กันต์! จะทำอะไรอ่ะ?"
 
"ป่าวครับ เราขอโทษ 0.0"
 
"เราไม่ได้ตั้งใจ"
 
"กันต์จะทำอะไรอ่ะ? เห็นใจคนอื่นบ้างไม่ใช่จะมาทำแบบนี้ ถ้าเป็นกันต์หล่ะ? จะรู้สึกยังไง? ก็ไม่ต่างจาก
ความรู้สึกเราหรอก ต่อไปนี้เราจะไม่เป็นเพื่อนกันอีกต่อไป และจะทำเป็นไม่รู้จักกันอีกเลย.."
 
(ตอนนั้นผมรู้สึกผิดจริงๆผมพยายามขอโทษนาราแล้วนะครับ แต่นาราก็ไม่สนใจผมเลยผมอยากจะร้องไห้
มากอ่ะในตอนนั้น ในวันนั้นนาราก็ไม่คุยกับผมเลย..ผมส่งข้อความไปหาเพื่อไปขอโทษเค้า เค้าก็ไม่ตอบ
ผมไม่รู้จะทำไงแล้วจริงๆ ผมคิดว่า..พรุ่งนี้ก็น่าจะหายโกรธ แต่ไม่ง่ายขนาดนั้นสิครับผ่านไปตั้ง 2-3 วัน
แล้วอ่ะครับ ตอนเย็นของ 3 วันที่ผ่านมา ผมก็เดินไปหานาราเจอนาราพอดีเลยครับ ผมเลยไปบอกว่า..)
 
"นารา! เราขอโทษนะเรื่องในวันนั้นอ่ะ"
   (นาราก็เงียบไม่ตอบผมครับ)
 
"ไม่เป็นเพื่อนกันก็ดีนะ :)"
 
"ยังไงเหรอ"
 
"เราไม่อยากเป็นแค่เพื่อนนิ"
 
">//<"
 
">//<"
(ผมก็ทำให้นาราเขิลได้จนยอมดีกับผมครับ และผมก็ใช้โอกาสนี้ขอเป็นแฟนและนาราก็ยอมเป็นแฟนผม-
ครับ >//<)
 
(เรื่องของผมก็มีแค่นี้และครับ ขอบคุณครับ)
 
 
 
*คนเราทำอะไรที่ผิดพลาดไป มันกลับมเป็นเหมือนเดิมยาก แต่ถ้าเราตั้งใจทำกล้ายอมรับทุกสิ่งทุกอย่าง
เดี๋ยวก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเอง แม้จะกลับมายากสักแค่ไหน
 
 
 
 
  

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา