Insidious: วิณญาณตามติด

6.7

เขียนโดย Nicotine

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 13.41 น.

  1 ตอน
  8 วิจารณ์
  3,220 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 21.58 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) คาลิน.

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 "จอนห์" (จอนห์  คือ พ่อของ "อลิซ" เธออายุ 7 ขวบ ครีมมี่ เป็น ภรรยา ของ จอนห์ มีลูกคนเดียว
คือ..อลิซ ซึ่งครอบครัวเค้าคิดจะย้ายบ้านหาที่ทำเลอยู่เพราะ..ถูกไล่ เลยต้องหาบ้านใหม่ให้เวลาแค่ 2 วัน
วันที่ย้ายบ้านมาแล้ว 22/03/1983 มีอยู่วันหนึ่งจอนห์ได้เห็นบ้านที่ดูเก่าและเก๋ดูทันสมัย เค้าเลยวาง
แผนในครอบครัวว่า..จะย้ายมาในหมู่บ้านเอ็กซ์ชารี่ พอเค้าบอกกับครอบครัวอีก 2 วันก็ทำการย้ายบ้านใน
หมู่บ้านแห่งนั้น เวลาก็ผ่านไป 2 วัน ครอบครัวก็ย้ายไปอยู่ในหมู่บ้าน เอ็กซ์ชารี่ ทันทีการย้ายบ้านทำให้
เป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าจดจำเพราะ..ทำให้ครอบครัวสูญเสีย"อลิซ" กับ "ครีมมี่" ไป..)
 
"อลิซ! ลงมาไปเรียนได้แล้วลูก"
 
"ค่ะ! คุณแม่"
 
"ไปหอมแก้มพ่อก่อน"
 
"ม๊วฟฟ.."
 
"บายค่ะ คุณพ่อ"
 
"จ๊ะ บายจ๊ะ"
 
"มาเดี๋ยวแม่ไปส่งนะคะ"
 
"ค่ะแม่"
 
(ทุกๆวัน ครีมมี่ จะไปส่ง อลิซ ไปเรียนทุกๆวัน จนกระทั่งวันหนึ่งที่อลิซคุยกับพ่อว่า..พ่อคะ!..
 หนูอยากฆ่าพ่อ(อลิซกระซิบที่ข้างหูพ่อแบบเบาๆ)พฤติกรรมของอลิซก็เปลี่ยนไปและกลายเป็นคนเงียบไป
เลย จากเป็นเด็กร่าเริ่ง สดใสตามภาษาเด็ก กลายเป็นเด็กคนละคนที่คอยพูดเรื่องความตาย คอยจะพูดฆ่า
คนในครอบครัว..)
 
(ในข้ามคืนที่อันมืดมิด อลิซ นั้นนั่งอยู่ตรงหน้าบันได ครีมมี่เดินมาเห็นว่า..อลิซนั่งอยู่หน้าบันได
ครีมมี่เดินไปเปิดไฟ ครีมมี่ก็พูดว่า..)
 
"อลิซ!!"
 
"อลิซลูก"
 
(อลิซก็วิ่งออกจากบ้าน ครีมมี่ก็วิ่งตามไป)
 
"อลิซ! ลูกจะไปไหน?"
 
"อลิซตอบแม่หน่อย"
 
"อลิซรอแม่ก่อน"
 
(ในขณะที่ครีมมี่วิ่งตามอลิซ อลิซก็หยุดวิ่งและร้องเพลงขึ้นมานั้น ครีมมี่ตกใจมากเพราะว่า..เพลงนั้นเป็น
เพลงที่เคยร้องเพลงในวัยเด็กตอนครีมมี่อายุ 14 ปีเธอชอบร้องเพลงกับเพื่อน เพื่อนเธอชื่อว่า..คาลิน
เป็นเพื่อนในห้องเรียนก็ร้องเพลงกับครีมมี่เป็นประจำ และมีอยู่วันหนึ่งคาลินและครีมมี่ไปเล่นน้ำด้วยกันและ
อยู่ดีๆคาลินเป็นตะคิวครีมมี่ก็พยายามจะช่วยแต่ก็ช่วยไม่ได้ ในที่สุดคาลินก็.."ตาย" ครีมมี่รอดเพราะ..
เธอว่างน้ำเก่ง เธอตกใจยิ่งกว่านั้นคือ..เธอเคยสัญญาว่า..จะอยู่ด้วยกันตลอดไปและจะไม่ทิ้งกัน)
 
(ในตอนนั้นครีมมี่เห็นอลิซสลบและล้มลงไป ครีมมี่เลยวิ่งไปอุ้มอลิซหมดสติไป 3-4 นาทีได้ ครีมมี่เห็นก็
เลยยิ้มให้อลิซ ในขณะที่ครีมมี่เดินกลับบ้าน อลิซก็ร้องเพลงขึ้นมาอีกครั้งและอลิซก็พูดว่า..)
 
"ครีมมี่! เธอสบายดีไหม?"
 
"ฉันคิดถึงเธอมากเลยนะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน"
 
(ครีมมี่น้ำตาไหลออกมาและเงียบไปสักพัก)
 
"ฉันถามไง ว่าคิดถึงฉันไหม?"
 
"คิดถึง"
 
"และทำไมในวันที่ฉันจมน้ำทำไมไม่ยื่นมือให้ฉัน?"
 
"......"
 
"ทำไม?"
 
"ทำไมม?"
 
"กรี๊ดดดดดด...."
 
 
 
(คาลินก็บีบคอครีมมี่ ครีมมี่ก็ปล่อยตัวของอลิซลงไปตกกับพื้น ในขณะนั้นรถกำลังขับอยู่และเบรคไม่ทัน
เลยชนครีมมี่ไปเต็มๆและรถก็เหยียบอลิซเข้าไป..)
 
 
 
(และในบ้านที่ย้ายคือ..บ้านเก่าของ..คาลิน ซึ่งครีมมี่เองก็จำไม่ได้)
 
 
 
(ในวันที่ 25/03/1983 จอนห์ทำการย้ายบ้านและได้ขายบ้านและเค้าก็เสียใจมากในเหตุการณ์นั้น
จอนห์อยู่ในบ้านได้แค่..3 วัน ต้องรีบย้ายบ้านเพราะ..เค้าบอกว่า มีเรื่องแปลกๆและประหลาดเยอะมาก
จนกลัวและหวาดระแวงอยู่ตลอดเวลาเลยต้องทำเรื่องย้ายบ้าน)
 
 
 
 
 *ในเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้ 2 แม่ลูกคู่นี้ก็จบชีวิตลง
 
 
 
 
 
 
  

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา