รักข้างเดียง
เขียนโดย 
NameKS
วันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.07 น.
แก้ไขเมื่อ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 09.07 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) เรื่องกลับตาลปัตร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากนั้นผมก็ตามเขาไปทุกที่
ตอนแรกๆโยโกะก็เริ่มรำคาญผมแต่เพราะผมไม่ยอมแพ้
ยูโกะจึงค่อยเริ่มมีใจให้กับผม
และแล้ววันหนึ่ง
"พอได้แล้ว เลิกตามฉันซะที ฉันยอมแล้ว" ยูโกะพูดเสียงเล็กๆ
"อะ!! ทำไมละ ผมไม่ยอมแพ้แค่นี้หรอกนะ" ทากะตอบกลับไป
"ฉันหมายถึง ฉันจะ.จ.ะ คบกับนายก็ได้" โยโกะพูดเบาๆ
"จริงหรอ ไชโย!!!" ทากะตะโกนอย่างดีใจ
"เบาๆสิฉันก็อายนะ" โยโกะแสดงท่าทีเขินอาย
"ผมจะอยู่กับคุณตลอดไปนะ" ทากะพูด
"ค่ะ สัญญานะ" โยโกะตอบ
หลังจากนั้นพวกเราก็คบกันอย่างคู่รักที่รักกันมากๆเวลาผ่านไปเป็นเวลา1สัปดาห์
จนกระทั่ง
"ผมกลับก่อนนะ ยูโกะ" ทากะตอบยูโกะไป
"ค่ะ ขับรถดีๆนะคะ" ยูโกะตอบ
"ครับ" ทากะยิ้มให้ก่อน "อี็ด ตู้มมมม" เสียงรถชนหน้าโรงเรียน
ยูโกะเห็นรถของทากะชนปริวไปต่อหน้าต่อตา
"ทากะ ทากะ ไม่นะ อย่าตายนะ ทากะ ใครก็ได้ๆ ช่วยเรียกรถพยาบาลสิ" โยโกะร้องไห้แล้วยังกอดร่างอันแน่นิ่งของทากะไว้
"วี่ หวอ วี่ หวอ" เสียงรถพยาบาลมา
"เร็วรีบพาคนเจ็บไปโรงบาลเร็ว" เจ้าหน้าที่พยาบาลพูดแล้วพาร่างของทากะขึ้นรถ
"หนูไปด้วยได้ไหมคะ หนูเป็นคนรักเขา" ยูโกะพูดอย่างเป็นห่วง
"ได้สิ เขาน่าจะอยู่ได้ถ้ามีกำลังใจจากคนรัก" เจ้าหน้าที่บอกพร้อมพาเธอขึ้นรถไปโรงพยาบาล
ณ.โรงพยาบาล
"หมอพยายามยื้อเขาไว้แล้ว" หมอพูด
ทุกคนเริ่มน้ำตาไหลออกมา
หมอพูดต่อว่า "ผู้ป่วยปลอดภัยแล้วแต่ได้การกระทบที่หัวอย่างแรกทำให้ความทรงจำทั้งหมดหายไปนะครับ"
หลังจากนั้นผู้ช่วยหมอก็พาทากะไปส่งที่ห้องยูโกะก็อยู่เฝ้าทั้งคืนจน
"ทากะ ทากะฟี้นแล้วหรอ ฉันดีใจจัง" ยูโกะยิ้มพร้อมกับร้องไห้
"คือ คุณเป็นใคร ผมเป็นใคร แล้วคุณร้องไห้ทำไม" ทากะที่ไร้ความทรงจำถาม
"ไม่เป็นไรหรอกนะ ฉันจะดูแลนายเองสัญญากันแล้วหนิ" ยูโกะยิ้มให้
ฉากต่อจากนี้ผมจะให้คุณคิดเองนะครับเพราะผมกลัวว่าฉากจบผมมันจะไม่ถูกใจขอบคุณที่อ่านนะครับ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
