ฉันและนายเรารักกันตอนไหน

ณ บ้านศิริมงคลกุล

ป๊อปปี้:แก้วววตื่นได้แร้วยัยน้องจอมขี้เกียจตื่น ๆๆ(เฮ้อเจ็บคอแทนป๊อปปี้อ่ะ)

แก้ว:โอ๊ยอะไรอีกเนี่ยพี่ป๊อปวันนี้วันหยุดไม่ใช่หรอห๊ะ แร้วก็คลุมโปงต่อ

ป๊อปปี้:วันหยุดบ้านแกดิวันนี้วันจันโว้ย ตื่นเรยยัยแก้ว

แก้ว:ห๊ะอะไรนะวันนี้วันจันหรอกี่โมงแร้วเนี่ย โอ๊ยสาย ๆๆ พี่ทำไมไม่ปลุกฉันห๊ะ (พาลคับพาลเค้าปลุกแกจนอยากจะแตะแร้วค๊าบ)

ป๊อปปี้:ไม่ปลุกบ้านแกดิ

แก้ว:เออๆๆพี่ออกไปก่อนจะอาบน้ำ

ป๊อปปี้:อืม ๆๆ เร็ว ๆๆ ป๊อปปี้ออกไปหญิงสาววิ่งเข้าไปอาบน้ำด้วยความรวดเร็วผ่านไป20นาทีก็อาบน้ำเสร็จ

แม่แก้ว:อ้าวแก้วตื่นแร้วหรอลูกมาทานข้าวก่อนเร็ว

แก้ว:แม่ค่ะแก้วไปก่อนนะค่ะไม่ทันแร้วค่ะ ปะพี่ป๊อปปี้

ป๊อปปี้:อะไร

แก้ว:อ้าวมาเร็วไปส่งแก้วดิ

ป๊อปปี้:มีคนมารับแกแลัวมารอตั้งแต่หกโมงแร้ว

แก้ว:คายอ่ะ

ป๊อปปี้:ไม่รู้ ไปดูเองดิ

แก้ว:ชิ ไม่ง้อก็ได้ ว่าแร้วก็เดินสะบัดสะโพกออกไปหน้าบ้าน เมื่อมาถึงหน้าบ้าน (ชิไอ้ตุดมาทำไมเนี่ย)เหอะไปหาพี่ป๊อปดีกว่าว่าแร้วกำลังกลับหลังเดินเข้าไปในบ้าน

โทโมะ :จับแขนแก้วไว้ จะไปไหน

แก้ว: ไปเรียน ตอบแบบเย็นชาาสุดด

โทโมะ:ไปสิไปเร็วสายแร้วนะ

แก้ว:นายก้ไปสิฉันจะไปกับพี่ชายฉัน ไปชิววว

โทโมะ:ตามใจนะเหงไอ้ปีอปมันออกไปรับฟางแร้วอยากเดินไปก็ตามจัย ฉันไปล่ะ

แก้ว: โถ่เว้ยไอ้พี่บ้าเฮ้ยเดินไปก็ได้ว่ะ ว่าแร้วก็เดินจากบ้านไปมหาลัยโทโมะที่พูดเล่นๆไม่คิดว่าแก้วจะทำจริงเรยค่อยๆขับรถตามหลังเรื่อยๆ

แก้ว:เฮ้อถึงสักทีหน่อยจัง อ๊ะ ขวดน้ำคายเอาให้ว่ะเนี่ย(ผู้หญิงไรพูดว่ะด้วยเนี่ย)

โทโมะ:จะกินไหม

แก้ว:อ๊ะเสียงคุ้น ๆๆ นะ ใครนะไอ้ตุดดด  ไม่กินตอบแร้วเดินเชิดหนีไปทางอื่น

โทโมะ:ไม่กินจริงๆหรออุตสาห์ขอพิมมาให้นะเนี่ยโทโมะแกล้งพูดชื่อพิมดังๆให้แก้วได้ยินเพราะรุว่าแก้วไม่ถูกกับพิม

แก้ว:ไม่กิน ตอบแบบไม่มองหน้า

โทโมะ:เธอเป็นอะไร

แก้ว:ฉันก็เปงคนดิเหงเปงนางฟ้าหรอ (อืม)

โทโมะ:เธอหึงฉันหรอที่ฉันกับพิมเปงแฟนกัน

แก้ว:หึ ๆ หึงนายพูดออกมาได้ไงฉันเนี่ยนะหึงนายไม่มีทางฉันก็มีแฟนนายก็มีแฟนไม่ต้องมายุ่งกับฉัน

โทโมะ:ฉันจะยุ่งเธอจะทำไม

แก้ว:นายมีสิทธ์อะไรถึงจะยุ่งได้ห๊ะพูดด้วยความโมโห

โทโมะ:ฉันเป็นคู่หมั้นเธอไง

แก้ว:คู่หมั้นก็แค่ในนามเท่านั้นแหละ โทโมะอึ้งไปสักพัก เฟย์กับฟางเดินเข้ามหาลัยมาพอดี

ฟาง:แก้ว ๆ แกไม่มีที่เถียงกันขนาดนั้นเรยหรอถึงได้มาเถียงกันตรงนี้เนี่ยคนมองใหญ่แร้วนะ

แก้ว:หันไปมองคนที่ยืนมอง มองอะไรห๊ะ

เฟย์:โทโมะขอโทดด้วยนะยัยแก้วก็อย่างนี้แหละ

แก้ว:เฟย์ไปขอโทดนายนี่ทำไม

เฟย์:แก้วพอเหอะ ป่ะ ไปเรียนกัน นะนะนะเฟย์กับฟางเรยลากแก้วเข้าไปเรียน

โทโมะ:เด่วตอนเย็นมารับนะจ๊ะที่รักฃ

แก้ว:เมื่อได้ยินคำนั้นตะโกนออกมาว่าคายที่รักนายห๊ะผิดคนแร้วมั้งยัยพิมหน้าปลาดุกโน้น!!

โทโมะ:ซวยแร้วไงดันไปขโมยจูบแรกเค้ามาตายแน่เราบ่นกับตัวเอง

เขื่อน:ไงว่ะเพื่อนหน้าบอกทุกข์มากเปงรายว่ะ
โทโมะ:เซ็งว่ะ ทะเลาะกันกับยัยแก้วมา

เขื่อน:ฉันไม่เหงพวกแกไม่ทะเลาะกันสักครั้งเรยนิตั้งแต่เจอกันมาว่าไหมป๊อป เคน จองเบ

ป๊อปปี้/เคนตะ/จองเบ: อืม ช่าย

โทโมะ:สามัคคีกันมากเรยว่ะ อารมณ์เสียวุ้ยยย!!!