Gossip นี่มันอะไรฉันเป็นข่าวกับนายอีกแล้ว

 
 

ขณะที่ฟางวิ่งหนี้ป๊อป  พิมเห็นฟางแล้วพูดว่า
พิม:แก่ต้องตาย เปรี้ยง (เสียงรถพิมชนฟาง)
ฟางล่มกองลงกลับพื้น
พิม:ปล่อยไว้อย่างนี้ดีกว่า
ในขณะนั้น ป๊อปก็ไม่รู้ว่าฟางถูกรถชนเพราะนั้งคิดว่าฟางจะให้อภัยเขามั๊ย
เฟย์:ป๊อป เจ๊..
ป๊อปปี้:ฟางเป้นอะไร
เฟย์:เจ๊ฟางถูกรถชน
 
~ณ โรงพยาบาล~
 
ป๊อปปี้:เฟย์...ฟางเป็นงัยบ้าง
 
เฟย์:ยังไม่รุ้เลย
 
~คุณหมอเดินออกมาจากห้อง~
 
ป๊อปปี้:แฟนผมเป็นงัยบ้าง
 
คุณหมอ:ตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ แต่ว่าหมอไม่รู้ว่าคนไข้จะฟื้นเมื่อไร
 
~ณห้อง v.i.p.553~
 
ป๊อปปี้:ฟาง...คุณฟื้นสิ
ในขณะนั้นฟางได้ฟื้นไข้แล้ว
 
ป๊อปปี้:ผมรักคุณน่ะฟาง
 
เฟย์ซป๊อปปี้
 
ป๊อปปี้:อะรัยหรอเฟย์
 
เฟย์ซฉันกลับก่อนน่ะ...ฝากดูแลพี่ฉันด้วย
 
ป๊อปปี้:อือ...เดี๋ยวฉันเฝ้าฟางเอง(แล้วเฟย์ก้อเดินออกไป)
 
(ป๊อปปี้นั่งกุมมือฟางตลอด จนเผลอหลับปัย)
 
~2.00(ตีสอง)~
 
ฟาง:โอ๊ย(แล้วฟางตื่นขึ้นมาแล้วก้อเห็นป๊อปปี้นอนกุมมือฟาง)
 
ฟาง:นายนอนอย่างงี้ก้อน่ารักดีน่ะเนี๊ยะ  แต่นายแพ้ฉันแล้ว 555+
 
ฟางซนอนต่อดีกว่า
 
~7.00(เจ็ดโมงเช้า)~
 
ฟาง:ฉันตื่นขึ้มาฉันต้องเจอภาพอย่างงี้เลยหรอ(คิดในใจ)
 
~ฟางตื่นขึ้นมาพร้อมกับเจอพิมกำลังกอดป๊อปปี้~
 
ป๊อปปี้:ฟาง...ตื่นแล้วหรอ
 
ป๊อปปี้:หิวหรือยัง...เดี๋ยวซื้ออาหารให้
ฟาง:เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน
ป๊อปปี้:พิมออกไปก่อน
พิม:ป๊อป
ป๊อป:ป๊อปบอกให้ออกไป
พิม:ก็ได้
ป๊อปปี้:ผมขอโทษ สิ่งที่ผมทำไปผมรู้ตัวแล้วว่าผมขาดฟางไม่ได้
ทุกครั้งที่มองสิ่งของ หรือ ออมกอดของใครก็แทนคุณไม่ได้ คุณเหมื่อนเปลียน
ชีวิตผมในวันที่คุณบอกเลิกผมนั้งคิดถึงคุณ ยกโทษให้ผมได้ไหมฟาง
 
ฟาง:อือ...หิวแล้ว
 
ป๊อปปี้:พิมปัยกับผมไหม (พิมเข้ามาตอนไหน)
 
พิม:จ่ะ เดี๋ยวตามปัยน่ะ
 
ป๊อปปี้:อือ
 
(แล้วป๊อปปี้ก้อออกไปซื้อของ)
 
พิม:ยัยฟางแค่นี้มันยังน้อยปัย(แล้วพิมก้อจับหน้าฟาง)
 
ฟาง:เทอปล่อยน่ะ(แล้วฟางก้อเอามือพิมออกจากหน้า)
 
พิม:คอยดูน่ะ
 
ฟาง:จะให้ฉันดูอะรัยย่ะ
 
พิม:ถ้าแกยังไม่ออกไปจากชีวิตของป๊อปแกจะต้องเจ็บตัวมากกว่านี้
 
(แล้วพิมก้อเอาคัตเตอร์ออกจากกระเป๋า)
 
ฟาง:นี่เทอจะทัมอะรัยอ่ะ
 
พิม:จะให้ฉันกรีดตรงไหนดีล่ะ ตรงหน้าหรือว่าข้อมือดี
 
ฟาง:นี่เทอ(ฟางพูดแบบตกจัย)
 
พิม:อย่าพึ่งตกจัยปัยสิจ่ะฟาง ฉันยังไม่ทัมแกตอนนี้
 
(แล้วพิมก้อเดินออกปัยสวนกับผู้ชายคนหนึ่งคนนั้นก้อคือ)
 
ฟาง:โทโมะ
 
โทโมะ:เป็นงัยบ้าง
 
ฟาง:ก้อดี...แล้วแก้วอ่ะ
 
โทโมะ:แก้วเข้าห้องน้ำเดี๋ยวมา..แล้วผู้หญิงคนนั้นคือครัย
 
ฟาง:เพื่อนฉันน่ะ...นายช่วยอะรัยฉันหน่อยได้ไหม
 
โทโมะ:ช่วยรัย
 
ฟาง:ช่วยเป็นแฟนฉันหน่อย
 
โทโมะ:ห๊ะ!!!
 
ฟาง:ฉันรู้ว่ามันลำบาก และฉันก้อรู้ว่านายเป็นแฟนกับแก้ว แต่นายช่วยฉันเถอะน่ะ
 
โทโมะ:ก้อได้ แล้วฉันต้องทัมยังงัย
 
ฟาง:ไม่ยาก...บลาๆๆๆๆ
 
โทโมะ:อือ
 
ฟาง:เรื่องนี้นายห้ามบอกป๊อปปี้และทุกคนโดยเฉพาะแก้วก้อห้ามบอก
 
โทโมะ:อือ
 
???:อ่าว...ฟาง
 
ฟาง:แก้ว
 
แก้ว:เป็นงัยบ้าง
 
ฟาง:ก้อดี...ยังเป็นคนเหมือนเดิม
 
แก้ว:เดี๋ยวนี้หัดกวนน่ะ
 
~5 นาทีต่อมา~
 
ป๊อปปี้:ฟางจ๋า...นี้อ่ะโจ๊ก
 
ฟาง:อือ(ฟางพูดพร้อมกระพริบตาให้โทโมะ)
 
โทโมะ:ฟาง..เดี๋ยวเราป้อนให้น่ะ(โทโมะดันป๊อปปี้ไปทางอื่น)
 
ฟาง:จ๋า
 
~โทโมะกับฟางก้อส่งยิ้มหวานให้กันส่วนป๊อปปี้กับแก้วก้อมอง2คนนั้นอย่าง อึ้ง-กิม-กี่~

อ่านแล้ว