Sexy Bad Girl ร้ายก็รักยัยตัวแสบ

10.0

เขียนโดย TOMOTEAM

วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 10.14 น.

  4 chapter
  32 วิจารณ์
  11.39K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บรืนนนนนนนนนนนนน~

@KAEW'S HOUSE

"ไหนอ่ะเจ๊ เซอร์ไพร์สเค้า *0*"การหลอกล่อเป็นผล - -+ ยัยนี่ห่วงแต่ของเซอร์ไพร์สละสิท่าถึงได้นั่งเงียบมาตลอดทางไม่บ่นเป็นยัยแก่ให้ตีนการะเบิดแถมนั่งจ้องทางไปตาแป๋วอย่างกับจ้องแล้วถนนมันย่อส่วนโดยใช้ไฟฉายโดราเอมอนงั้นแหละยัยนี่ -*-

"เซอร์ไพร์สอยู่ข้างในเดินไปดูเอง"ความจริงไอ้เซอร์ไพร์สเนี่ย ฉันไม่อยากให้มันมาเลยนะสิ -*- ฉันละเกลียดมันแต่ทั้งหม่ามี๊แล้วก็แด๊ดดี้บอกให้เข้ามาได้ซะงั้น ชิ!หมั่นไส้ย่ะ

"ปุ้ง~เซอร์ไพร์ส"ซึ่งที่ว่าก็คือครอบครัวของฉันกำลังระเบิดสายรุ้งและหัวเราะเฮฮากับหมอนั่น...

"พิช...พิชชี่o[]O"ยัยเกลอึ้งไป 3 วินาทีก่อนถลาเข้าไปหาไอ้หน้าละอ่อน เหอะ!มันนึกถึงแต่หมอนี่แหละจนไม่สนใจทั้งพ่อแม่พี่เลยซักติ๊ด ฉันเกลียดมันเข้าไส้ ยิ่งเห็นสวีตกันยิ่งหงุดหงิด

"คิดถึงจังเลย เกล~"อีตาพริกจี่ที่ขยันมาเอาอกเอาใจหม่ามี๊กับแด๊ดดี้เอาจมูกมาไล้แก้มใสๆของเกลก่อนจะกดหนักแน่นลงไปอย่างโหยหา หือ ? อะไรนะ!

"เฮ้ยๆ!นี่น้องชั้น ไอ้พริกจี่ อย่ามาลวนลาม - -+++"ขอโทษด้วยที่ฉัน...หวงน้องว้อยยยย~

"โหยย~อะไรเจ๊ ผมกับเกลคิดถึงกันจะตายเนอะ"แหนะ!น้องสาวฉันทรยศ มันหันมาพยักหน้ากับฉันก่อนเอาจมูกมาติดกันเล่นกันไปมา เอาเข้าไป = =

"เออจริงสิ!ผมเอาเฮียมาด้วยอ่ะ เดี๋ยวเอาลงมาแนะนำให้รู้จักนะ"เฮีย ? พ่อมันหรอ ? หรือพี่ชาย ? เหอะ!ขี้เกียจจะสนใจคณาญาติมันจริงๆ

"มาแล้ววว~"เสียงดัดจริตทั้งเกลทั้งพริกจี่เดินเข้ามาพร้อมกับชายร่างสูง ก็มันสูงจริงอ่ะ ถ้าไปยืนใกล้และถ้าถ้าฉันไม่ใส่ส้นสูงนะ รู้สึกว่าตัวเอง...โครตเตี้ยเลย -*- เดี๋ยวๆ โครงหน้าแบบนี้มันคุ้นๆนะ

"ลากฉันลงมาทำไมวะ!"คนที่ถูกลากมาบ่นพึมพำเบาๆก่อนจะถอดแว่นกันแดดอันใหญ่เท่าลูกโลกปิดบังหน้าตาออกแต่มันทำให้ฉัน...อึ้ง...อึ้งมาก นี่มัน...O[]o

"นาย!/เธอ!"ก็ไอ้ผู้ชายเฮงซวยตัดหน้ารถลูกรักของฉันตอนไปรับยัยเกลที่สนามบินไงหล่ะ ที่หน้าตาก็เจ้าชู้แถมยังทำตากรุ้มกริ้มใส่อีกมันน่าเดินไปตบจริงๆ

"อ้าว!รู้จักกันด้วยหรอ"พิชชี่ที่ฉุดกระชากลากถูหมอนี่มาพร้อมกับเกลยืนพักเหนื่อยดูท่าไอ้คนตัวสูงหน้าฉันนี่ถ้าจะแรงเยอะใช่เล่นอ่ะ TAT~

"ปล่าว~ใครอ่ะ ?"ฉันต้องถามสิ เผื่อว่าจะจำใส่กระโหลกไว้ซะบ้าง

"อ้อ!ลืม นี่เฮียโมะ...โทโมะ วิศว ไทยานนท์ พี่ชายผมเอง"เอาซะเต็มยศเลยเนาะ!

"แล้วยัยนี่เป็นใครไอ้ตัวแสบแนะนำฉันอย่างเดียวฉันจะรู้ได้ไงจริงมั้ย"ไม่ออกความเห็นว้อย!

"อ่าหะ นี่เจ๊แก้ว..แก้วนั่นแหละ จริญญา ศิริมงคลสกุล พี่สาวเกล"ฉันนึกว่ามันจะเอาตำแหน่งพี่ภรรยามันซะอีก

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณแก้ว"โทโมะยื่นมือออกมาให้ฉันเช็คแฮนด์ ทำไงได้ มารยาทฝรั่งนี่นะ

"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ คุณโทโมะ"ฉันก็ต้องยื่นมือไปเช็คแฮนด์ไงหล่ะถูกมั้ย

"เจ๊แก้วววว~ เราไปทำอาหารให้หนุ่มๆกินกันดีกว่านะ"หือ ?

"ฉันหูฝาดป่าว ? คนอย่างยัยเกลเข้าครัวทำอาหาร"ก็มันจริงอ่ะ ยัยนี่แค่ต้มมาม่ายังไม่เป็นนับประสาอะไรกับเมนูสุดพิเศษของวันนี้กันหล่ะ -*-

"เจ๊นี่! -///- ฉันไปเป็นลูกมือให้"ยัยเกลอายเลย 555+ สะใจดีเนอะ

"ไม่เป็นไร ฉันกลัวกระทะมันจะไหม้อ่ะ"

"งั้นเฮียโมะคะไปช่วยเจ๊แก้วหน่อยนะ เกลจะช่วยพิชชี่จัดโต๊ะ"ห๊ะ! เกี่ยวอะไรด้วยวะ ?

"ครับ เดี๋ยวผมเป็นลูกมือแทนเอง"กรี๊ดดดดดดดดดดดด ฉันไม่เอ๊า!

"เห้ย!เดี๋ยวยัยเกลฉัน...จะลากไปไหนเนี่ยอีตาโดโซะ อร๊ายยย~"ฉันดีดดิ้นเต็มสตรีมแล้วนะแต่หมอนี่แรงเยอะเป็นบ้าไม่แปลกใจเลยทำไมยัยเกลกับพิชชี่ถึงเหนื่อยหอบขนาดนั้น

"ไปทำอาหารไง รีบไปได้แล้ว"

"ไม่มีมารยาท!ฉันยังคุยกับน้องสาวฉันไม่เสร็จเลยนะ"

"แล้วไงครับ คุณผู้หญิง"พูดไม่ทำเฉยหมอนี่ยักคิ้วกวนประสาทฉันอีกจำไว้เลยนะ

"คอยดูแล้วกัน ไอ้มารยาทต่ำ ไอ้สุภาพกางเกงหลุด! ไอ้...อุ๊บOxO"เห้ย!อะไรเนี่ยฉันยังด่าหมอนี่ไม่สมใจอยากเลยทำไมฉันพูดต่อไม่ได้แล้วอ่ะ T^T อยากรู้ก็ดูสิ หมอนี่ปิดปากฉันอ่ะ T^T เอามือไม่ว่านะมันเอา...ปากมาปิดปากช้านนนนนน~

"อื้อๆ~"แอร๊ยยยย~ รีบออกไปเหอะนี่ฉันดันหน้าอกหมอนี่ตั้งนานทำไมมันไม่ขยับเขยื้อนเล๊ยยยยย หืมม~ จากสัมผัสหนักแน่นเมื่อกี้เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนและแผ่วเบาฉันก็เริ่มเกิดอาการเคลิ้ม หมอนี่รู้จุดอ่อนฉัน! เขาละเลียดละไล้จูบแน่นๆละมุนละไมแผ่วเบา อ่อนโยน หอมหวานก่อนจะเริ่มร้อนแรงเข้าไปทุกที สติอยู่หนายยย~ มาหาแก้วมา

"แกร๊ง!"เสียงของแข็งโลหะบางอย่างตกกระทบพื้นทำให้ฉันกับหมอนี่ผละออกกันอย่างรวดเร็วแต่หมอนี่ไม่วายยังคว้าเอวฉันไว้อยู่อีกง่ะ เห้ย!มันจะมากไปมั้ยเนี่ย แกะแล้วนะแต่มันเหนียวเป็นปลาหมึกเลยอ่า Y^Y

"อุ้ย!เกลกับพิชชี่ ขอโทษนะคะที่มาขัดจังหวะ คิกๆ"กรี๊ดดด >///< ไอ้น้องชั่วยังมาแซวฉันอีกนะ ทำไมต้องให้ฉันเดือนเนื้อร้อนตัวคนเดียวอ่ะที่ไอ้คนปิดปากด้วยปากนี่สะทกสะท้านอะไรเลย ให้มันได้อย่างงี้เซ่!

"รู้ตัวว่าขัดจังหวะก็ออกไปสิ"นี่ไม่ใช่เสียงฉันนะ หมอนี่ต่างหาก ฉันไม่เกี่ยว อร้ายย~ เอาฉันออกไปจากมือปลาหมึกนี่ที้~

"ค่า~ รีบทำกับข้าวเหอะ เดี๋ยววันนี้น้ำตาลจะขายไม่ออก แก๊สก็ไม่ต้องใช้ ประหยัด! 555+"เฟี้ยว~ พอแซวจบมันหายหัวไปทั้งคู่เลยไอ้... น้องใครวะ(ถ้าจำไม่ผิดนี่คือน้องเธอนะ:ไรเตอร์)(เออ ฉันประชด!:แก้ว)

"ไอ้พวกนี้นี่ ฮึ่ย! เอาหน้าออกไปเลยนะ ไอ้บ้า"มาทำฉันเสียชื่อ ป่นปี้ต่อหน้าเด็กอ่ะ ละอายใจที่ซู้ดดดดดด

"อะไร ตัวขัดจังหวะออกไปแล้วนะ ต่อสิ"อีตาบ้านี่มันน่าใส่หมัดสักนิด ตบสักหน่อย เข่าสักยกดีมั้ย 

"ปากเหม็นแบบนี้ ใครมันจะไปอยากยะ ออกป๊ายยย~"ฉันดันหน้าหล่อๆนี่เป็นพัลวันแหละ ไอ้บ้านี่เล่นพุ่งเข้ามาหาฉันอ่ะ

"เหรออออ~"ยังมาทำเสียงกวนประสาทอีก"เมื่อกี้ใครก็ไม่รู้เคลิ้มแล้วจูบตอบฉันด้วย ใครน้าาาา~"กร๊าซซซซ~ อยากพ่นไฟใส่หน้าหล่อๆมันจริงจริ๊ง เปิดแก๊สทิ้งไว้เลยนะจะได้ระเบิดไปด้วยเลย

----------------------------------------------------------------------------------------------

ไม่ได้อัพนานเลย -.- งานเยอะมากแล้วก็ตอนแรกลืมรหัสกว่าจะจำได้ก็น๊านนาน เดี๋ยวพรุ่งนี้อัพให้ด่วนจี๋เลย เอ้า! 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา