รักของเรา...NOT Love U

 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
"นี่อย่ากรี๊ด่ะไม่งั้นผมปล้ำคุณจริงๆด้วย " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"..... อื้อออ" ชายหนุ่มปล่อยมือออกจากปากของหญิงสาวแต่ เฟย์เมื่อได้รับอิสระก็ทำท่าจะร้องเรียกคน เขื่อนเลยดึงหญิงสวาวไปประกบปาก พร้อมกับใช้ลิ้นเข้าไปหยอกล้อ หาความหวานจากสาวตรงหน้าอย่างเห็นแก่ตัว 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"สมน้ำหน้าเป็นไงละ นี่! ถ้าคุณกรี๊ดอีก ผมไม่รับรองน่ะว่าต่อไปจะเป็นปากคุณหรือว่าา" เขื่อนพูดพร้อมกับเลื่อสายตาลงไปสำรวจร่างกายของหญิงสาว ที่ีเพียงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีขาวพร้อมกับกางเกงขาสั้นเท่านั้น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ดีมากเด็กน้อย โอ้ย!" เขื่อนพุดก่อนจะยิ้มแล้วต้องโดนเฟย์กัดไปที่มือ จนต้องรีบเด้งตัวออกจากเฟย์ ทำให้หญิงสาวลุกออกจากเตียงวิ่งไปที่ประตูอย่างงา่ยดายแต่เขื่อนวิ่งไวกว่ารีบเข้าไปกอดหญิงสาวพร้อมกับปิดปากเอาไว้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อือ อ่อยอั้นน" เฟย์ดิ้นไปมาาในอ้อมกอดของชายหนุ่ม เขื่อนยิ้มขำกับท่าทางของสาวตรงหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่ถ้าคุณไม่เงียบก็ตามใจ คนอื่นเขาจะได้มาเห็นว่าผมกับคุณ..." เขื่อนกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวจนเฟย์ขนลุกสู่ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้! บ้ากามไอ้โรคจิต ปล่อยฉันนะ" เฟย์ดิ้นไปมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อก ก๊อก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คุณหนูครับ ตื่อนหรือยังครับ"พาร์ทเดินขึ้นมาเพื่อจะเรียกเฟย์ไปทานอาหาร เฟย์กำลังจะตะโกนเรียกพาร์ทแต่เขื่อนปิดปากเอาไว้ก่อน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไล่มันไปสะ" เขื่อนพูดเบาๆกับหญิงสาว เฟย์พยายามสะบัดตัวออกจากเขื่อนแต่ไม่เป็นผลจำต้องทำตาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฉันขออาบน้ำก่อนนะพาร์ท"เฟย์ตะโกนออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ครับ งั้นผมไปรอข้างล่างนะครับคุณหนู" พาร์ทยิ้มแล้วเดินลงไปรอหญิงสาวด้านล่างของบ้าน โดยที่เฟย์รีบสะบัดตัออกจากเขื่อนแล้วมองหน้าชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นายมาทที่นี่ได้ยังไงออกไปจากห้องฉันสะ" เฟย์รีบวิ่งไปหยิบปืนแล้วเล็งไปที่เขื่อน ชายหนุ่มยืนยิ้มกอดอกมองการกระทำของหญิงสาวอย่างใจเย็น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โถ่!! แม่คู๊นนนผมเป็นห่วงเลยมานอนเป็นเพื่อน ก็เห็นได้ข่าว่าไม่สบายนิ" เขื่อนพูดพร้อมกับชูมือทั้งสองข้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฉันไม่ต้องการออกไปสะ" 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อะอะ ผมไปก็ได้ อย่ามาคิดะถถึงผมละกันนะ" เขื่อนพูดแล้วทำท่าจะเดินออกไปทางระเบียงหญิงสาวก็เลยเดินตามไปแต่...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ว๊ายยยย อุ๊ปส!!" ชายหนุ่มดึงหญิงสาวมาบดจูบอ่างร้อนยแรง เฟย์เองก็เริ่มเคลิ้มไปกับรสจูบของชายหนุึ่่ม ก่อนจะเลื่อนมือขึ้นไปโอบรอบคอของชายหนุ่มเอาไว้เช่นเดียวกับเขื่อนที่กระชับเอวบางเข้ามาแนบลำตัวมากขึ้น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ก๊อก ก๊อก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เป็นอะไรหรือเปล่าเฟย์ " โทโมะที่เดินขึ้นมาบนห้องได้ยินเสียงดังของเฟย์เมื่อกี้ก็แวะถามก่อนอย่างเป็นห่วง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่มีอะไรคะพี่โมะ เฟย์ซุ่มซ่ามนิดหน่อย" เฟย์พลักเขื่อนออกจากตัวแล้วรีบตะโกนตอบกลับไปก่อนจะหันกลับมาสนใจชายหนุ่มอีกคน 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟอดดดด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มอนิ่งนะครับที่รัก " เขื่อนหอมแก้มหญองสาวท่ยังไม่ได้ตั้งตัวแล้วรีบออกไปจากห้อง โดยปล่อยให้เฟย์ยืนเหวออยู่ตรงนั้น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้ากามไอ้โรคจิต" เฟย์จับแก้มและปากตัวเอง ก่อนจะตะโดกนเบาๆๆกับตัวเอง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้านไทยานนท์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่โมะจะไปไหน" เฟยืเดินลงมาเห็นโทโมะยืนสั่งอะไรบางอย่างกับกั้งและพาร์ท พร้อมกับด้านนอกของบ้านมีลู฿กน้องอยู่เต็มไปหมด ทำให้เฟย์สงสัย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พี่จะไปพาฟางกลับมา" โ?โมะหันไปบอกกับเฟย์ เฟย์ยิ้มดีใจก่อนจะขอโ?โมะไปด้วย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แล้วเราจะไปหาพี่ฟางที่ไหนละพี่โมะ" 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"บ้านจิระคุณ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
จิระคุณ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" พี่ป๊อป" แก้วเห็นพี่ชายเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับสาวหวานที่ใส่เพียงเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของพี่ชายและกางเกงขาสั้นอยู่ ร่างกายของหญิงสาวดูอิดโรย แก้วมองพี่ชายอย่างคิดถึงแต่ต้องชะงัก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แก้ว!! " ปีอปปี้เห็ยยหน้าของน้องสาวที่ตาบวมคอระหงส์ มีแต่รอบตีตราของไอ้ชั่วนั่น ก็รีบเดินเข้าไปดึงแก้วมากอด แก้วที่ได้รับสัมผัสของพี่ชายก็ปล่อยโฮออกมา 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไหวไหมฟาง" เขื่อนเดินเข้ามาหาฟางเมื่อเห็นว่าร่างบางนิ่งๆไป 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คุณพาฉันไปหาโทโมะทีนะคะ" ฟางพูดกับเขื่อนเบาๆเพราะกลัวว่าป๊อปปีจะอาละวาด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"จะรีบไปหามันทำไม ในเมื่อเธอเป็นเมียฉันฟาง" ป๊อปปี้หันกลับมาพูดกับฟาง หญิงสาวกำมือแน่น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฉันไม่ใช่เมียคุณ" 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ปั้ง ปั้ง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นายครับพวกพวกมังกรหยก มาถล่มเราครับ " ลูกน้องคนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงานกับเจ้านาย ปีอปปี้มองหน้าฟางอย่า.โฒโก 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"....โอ้ย! " เสียงหญิงสาวที่ถูกกระฉากเดินออกจากบ้านไปอย่างไม่ใยดี ร้องออกมา 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" โทโมะพอแล้ว" ฟางที่เดินออกมาตามแรงของป๊อปปี้ก็ตกใจเมื่อเห้นมลูกน้องของป๊อปปี้บาดเจ้บไปหลายคนจากการต่อสู้ เลยรีบตะโดกนให้ชายหนุ่มอีกคนที่ยืนมองเธออย่ตรงข้ามหยุด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"คืนเมียกูมาสะ"โทโมะสั่งลูกน้องให้หยุดเช่นเดียวกับป๊อปปี้ ก่อนจะมองหน้าป๊อปปี้แล้วพูด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มึงแน่ใจหรอว่านี่คือเมียของมึง" ป๊อปปี้พูดแล้วกระตุกยิ้ม ฟางยืนนิ่งไม่ยอมสบตาโทโมะเลย มีแต่น้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมา 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้ป๊อปปี้!!" 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฮึ!! " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ปล่อยฉัน" ฟางพูดอย่างนิ่งๆๆ ก่อนที่ป๊อปปี้จะปล่อยหญิงสาว ฟางค่อยเดินออกไป พอถึงตรงกลางทางเฟย์ก็รีบวิ่งเข้าไปกอดพี่สาวด้วยความคิดถึง ก่อนจะพากันเดินมาทางโทโมะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ขอโทษ" หญิงสาวเดินมาตรงหน้าชายหนุ่มโทโมะและฟางสบตากัน โดยที่น้ำตาของหญิงสาวไม่ขาดหายไปไหนเลย โทโมะส่ายหน้าช้าๆก่อนจะดึงฟางเข้ามากอด ทั้งสองกอดกันอย่างเนิ่นนาน และลึกซึ้ง จนแก้วที่ยืนอยู่หลังป๊อปปี้ ทนไม่ไหวต้องรีบเบือนหน้าหนี ภาพตรงหน้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" ฮึ! สุดท้ายวันนี้ก็กลับมาอีกครั้ง " ป๊อปปี้พูดอย่างใจเย็น 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"..........."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"วันครบรอบแต่งงานของนายไงเพื่อนรัก" โทโมะมองหน้าป๊อปปี้อย่างโกรธจัด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"มึงกับกูจะต้องตายกันไปข้างนึงเลยใช่ไหม ไอ้ป๊อป" โทโะมพูดพร้่อมกับมองหน้าป๊อปปี้อย่างเอาเรื่อง 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"กูก็ไม่ยอมให้เมิงมาทำร้ายน้องกูฟรีฟรี เหมือนกัน" ป๊อปปี้พูดจบ ทั้งสองหนุ่มก็ต่างเข้าไปแลกหมัดกันอย่างดุเดือด 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ะพี่เขื่อน พี่ป๊อป" แก้วเห็นป๊อปปปี้เริ่มจะเป็นต่อก็รีบพูดกับเขื่อน เขื่อนพยักหน้าเล็กนน้อยก่อนจะหยิบมีดมาแต่..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฉึก..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อย่ามายุ่งกับพี่ชายของฉัน " เฟย์พูดเสียงดังใส่เขื่อน ชายหนุ่มมองแผลที่มือของตัวเองแล้วหันกลับไปมองผู้หญิงที่ทำร้ายเขา ทั้งๆที่เมื่อเช้า เขาและเธอยังแลกความหอมหวานให้กันและกันอยู่เลย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"................."
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อย่ามายุ่งกับเมียกูอีก ...อ่อ..น้องสาวมึงนี่ร้อนแรงไม่เบานะ ไว้คราวหน้ากูจะมาใช้บริการใหม่" โทโมะชกป๊อปปี้จนคว่ำก่อนจะเดินกลับไปแล้วโอบเอวฟางเอาไว้แล้วหันกลับมาพูดกับแก้วอีกครั้ง แล้วเดินออกไปจากจิะรคุณทันที  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 เงียบ ไม่มีเม้น เค้าเสียใจจจจ