ภพรักหิมวันต์

9.1

เขียนโดย Brownies_PK

วันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.41 น.

  52 บท
  129 วิจารณ์
  72.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2558 20.56 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

36) เมื่อรัตติกาลมาเยือน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 "พระธิดาทัศโกสุม พระธิดาทัศมาลี เพค่ะ พระธิดาทรงอยู่ที่ไหนเพค่ะ"

 เสียงเรียกของนางกำนัลนางหนึ่งดังกึกก้องไปทั่วเมืองปักษานครา เพื่อ 'ตามหา' ราชธิดาสองพระองค์แห่งเมืองปักษานครา 

 "คิกๆๆๆ"

 เสียงหัวเราะของสองดรุณีดังมาจากต้นจามจุรีใหญ่ โดยที่นางกำนัลผู้นั้นไม่รู้ตัว เมื่อนางเห็นว่าพระธิดาไม่ได้อยู่บริเวณนี้ จึงเดินไปหายังอุทยานหลวงต่อ โดยหารู้ไม่ว่าราชธิดาทั้งสองกำลังเสด็จลงมาจากต้นไม้

 "ทัศมาลี น้องรีบลงมาเร็ว ก่อนที่ประกายมาศจะตามมาพบ"

 เสียงใสไพเราะของพระภคินีทัศโกสุม (ทัด-สะ-โก-สุม) เอ่ยเรียกพระขนิษฐาทัศมาลี (ทัด-สะ-มา-ลี) ที่บัดนี้ได้เสด็จลงมาจากต้นจามจุรีใหญ่แล้ว

 "แต่เจ้าพี่... น้องว่าเราควรกลับตำหนักก่อนนะเพค่ะ" 

 ทัศมาลีผู้น้องเอ่ยวาจากล่าวแก่ผู้เป็นพี่ ซึ่งร่างอรชรของดรุณีทัศโกสุมซึ่งชันษา 19 ปี หาได้สนใจคำพูดของน้องสาววัย 18 ปีไม่ ก่อนจะเสด็จไปยังหลังวัง โดยที่พระขนิษฐาทัศมาลีเสด็จตามไปพร้อมที่สีหน้าที่เอือมระอากับกิริยาที่ดื้อรั้นของพี่สาว

 แต่ยังเสด็จตามไม่ทันไร ก็ทรงทอดพระเนตรเห็นพระภคินีทัศโกสุมเสด็จมาพร้อมกับนางกำนัลประกายมาศด้วยสีหน้าที่ไม่สบอารมณ์นัก

 "พระธิดาเพค่ะ เสด็จพ่อทรงเรียกพบเพค่ะ"

 ประกายมาศเอ่ย ก่อนจะเดินนำพระธิดาทั้งสองพระองค์เข้าสู่ท้องพระโรง

 .........................................................

 "ทำไมพวกเจ้ายังทำตัวเหลวไหลอยู่อีก! ทัศโกสุม ทัศมาลี"

 ท้าวอินณุมาศตรัสกับพระธิดาทั้งสองพระองค์ด้วยสีหน้าที่ทรงกริ้ว

 "เสด็จพ่อเพค่ะ คือลูก..."

 "เจ้าไม่ต้องพูดทัศโกสุม เจ้าทั้งสองก็เจริญชันษามากแล้ว ใยพวกเจ้ายังไม่หาคู่ครองเสียที!"

ท้าวอินณุมาศเอ่ยถามพระธิดาทั้งสอง แต่คำตอบที่ท้าวอินณุมาศได้จากพระธิดาทั้งสองคือ...

 "ไม่เพค่ะ! ยังไงลูกก็ไม่แต่ง"

 "แต่เจ้าต้องแต่ง!! มะรืนนี้ พ่อจะทำพิธีเสี่ยงคันธนูทอง ผู้ใดยกคันธนูนี้ได้จักได้แต่งงานกับพวกเจ้า ทัศโกสุม ทัศมาลี!"

 ท้าวอินณุมาศทรงตรัสด้วยวาจาเด็ดขาด 

 "แต่ลูกกับน้องทัศมาลีต้องมีคู่ครองคนเดียวกันหรือเพค่ะ"

 พระธิดาทัศโกสุมเอ่ยถาม เนื่องจากเคยมีโหรทำนายไว้ว่า คู่ครองของนางและทัศมาลีนั้นเป็นผู้มีบุญญาธิการ แต่ชายผู้นั้นจะได้พวกนางทั้งสองเป็นชายา

 "เรื่องนี้ พ่อบอกพวกเจ้าไม่ได้ คงแล้วแต่โชคชะตาของพวกเจ้าทั้งสองเอง"

 ท้าวอินณุมาศเอ่ยกล่าว ก่อนจะเสด็จไปยังพระตำหนัก เหลือไว้เพียงแค่พระธิดาทัศโกสุม และพระธิดาทัศมาลี

.................................................................

 วรินนาราในร่างของวงศ์สุมาลีได้แต่คิดถึงรัตติกาลที่กำลังจะมาเยือนด้วยความกังวลหลายอย่างอยู่ที่ธารน้ำตก แต่ก่อนที่เธอจะได้คิด แสงจันทราก็สาดส่องแสงสีเหลืองนวลมากระทบกับร่างบางของวงศ์สุมาลี วรินนาราเริ่มไม่รับรู้อะไร ก่อนที่สติทั้งหมดจะดับวูบลง...

 แต่ปรากฏแสงสีขาวรอบกายของวงศ์สุมาลี จนกระทั่งชายหนุ่มมีสติขึ้นมาอีกครั้ง แต่หาใช่วรินนาราไม่!!

 เมื่อวงศ์สุมาลีกลายเป็นชายเต็มตัว ชายหนุ่มก็ได้แต่คิดถึงใบหน้าสวยหวานของนางราชสีห์ที่เขาได้ช่วยนางไว้ ร่างของบุรุษหนุ่มวงศ์สุมาลีรีบเดินไปหาร่างบางทันใด

 ประไพลักษณาได้แต่นั่งเหม่อมองท้องฟ้ายามรัตติกาลด้วยหทัยที่เบิกบาน ในฤทัยของธิดาราชสีห์มีแต่ยักษ์หนุ่มวงศ์สุมาลี หญิงสาวนั่งอมยิ้มนึกถึงยักษ์หนุ่ม โดยหารู้ไม่ว่าเจ้าตัวได้มายืนอยู่ข้างหลังแล้ว

 "นึกถึงข้าอยู่เหรอ ประไพลักษณา"

 เสียงของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวที่เหม่อมองท้องนภาอยู่ตอนนี้ตื่นจากภวังค์ทันที

 "เจ้า! วงศ์สุมาลี"

 ชายหนุ่มคลี่รอยยิ้มให้แก่หญิงสาว โดยที่มิได้กล่าวอันใดเลย ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆกับประไพลักษณา

 "เจ้าว่าดวงจันทร์ยามนี้สวยหรือไม่"

 วงศ์สุมาลีเอ่ยพร้อมกับมองไปยังท้องนภาที่ถูกปกคลุมไปด้วยเหล่าเมฆาสีดำทะมึนที่ล้วนแต่งแต้มไปด้วยหมู่ดวงดาวนับร้อยพันที่ส่องแสงประกายระยิบระยับ

 "สวยสิ เจ้าถามข้าทำไมหรือ?"

 ประไพลักษณาเอ่ยถามด้วยหทัยที่หวั่นไหว

 "ข้ามิมีเรื่องอันใดหรอก นอกเสียจาก..."

 วงศ์สุมาลีเอ่ยกับหญิงสาว ก่อนที่จะหันพระพักตร์ที่หล่อเหลาคมคายมาประสบกับใบหน้างามของประไพลักษณา โดยที่ตอนนี้ดวงใจของทั้งสองก็ต่างหวั่นไหว โดยเฉพาะประไพลักษณาที่ลุ้นระทึกกับคำพูดของชายหนุ่ม

 "ข้ารักเจ้า..."

 วงศ์สุมาลีพูดพร้อมกับจุมพิตที่หน้าผากบางของหญิงสาว ซึ่งประไพลักษณาเองก็ได้หาขัดขืนไม่ วงศ์สุมาลีค่อยๆโน้มตัวธิดาราชสีห์ จนพระปฤษฎางค์ (หลัง) สัมผัสกับพื้นดิน ก่อนที่ชายหนุ่มจะทาบทับลงไป พร้อมกับบรรเลงจุมพิตที่แก้มนวลบางของหญิงสาว 

 หากแต่ชายหนุ่มหยุดการกระทำไว้เพียงเท่านั้น เมื่อเขาไม่อยากเอาเปรียบนาง วงศ์สุมาลีจ้องมองใบหน้าสวยหวานได้รูป ก่อนจะเอ่ยกับประไพลักษณาด้วยวาจาที่อ่อนโยน

 "ข้ารักเจ้า ประไพลักษณา รักตั้งแต่แรกเห็น..."

 วงศ์สุมาลีเอ่ยกับร่างบาง ก่อนที่ทั้งสองร่างจะเข้าสู่ห้วงนิทรารมณ์โดยไม่รู้ตัว...

 

 

 

อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ><

ตัวละครใหม่ ฝากติดตามด้วยเน้ออออออออออออ ^__^

(อัพจบแล้วววววววววววววววว)

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา