ภพรักหิมวันต์

 สวรรค์ชั้นดุสิต ที่ประทับแห่งองค์สักกะเทวราช เทพีแห่งมณีมนตราขึ้นเฝ้ากราบทูลองค์อัมรินทร์

"ข้าแด่องค์พระสยมภูวญาณ บัดนี้เทพบุตรมณีเนตรได้กลับร่างเดิมแล้วเพค่ะ"

 ร่างอรชรของนิลุบลอัจฉราทูลตอบ ก่อนที่องค์สักกะเทวราชจะทรงตรัสขึ้นมา

 "ถ้าเช่นนั้น เจ้าจงมีหน้าที่คอยช่วยเหลือเทพบุตรมณีเนตรและเทพีเนตรอัปสรให้ตามหามณีมนตราให้พบโดยไว"

 ท้าวสักกะตรัส ทำให้นิลุบลอัจฉรานึกถึงเรื่องราวแต่ปางก่อน...

.

.

.

.

.

.

.

 หลังจากเทพีเนตรอัปสรได้ลงไปจุติในดินแดนหิมวันต์แล้ว มณีเนตรเทพบุตรแห่งความกล้าหาญ องอาจผู้เป็นพี่น้องร่วมสาบานของเนตรอัปสรก็หาได้นิ่งดูดายไม่ ชายหนุ่มจึงขอเข้าเฝ้าองค์สักกะเทวราชเพื่อถือกำเนิดจุติไปช่วยเหลือนาง โดยได้รับอนุญาตจากองค์อัมรินทร์แล้ว

 "ท่านนี้ ช่างเป็นเทพบุตรที่น่านับถือจริงนะ มณีเนตร"

 นิลุบลอัจฉราเอ่ยวาจาชม โดยที่ชายหนุ่มตรงหน้าส่งรอยยิ้มมาให้เพียงเท่านั้น

 "ท่านก็พูดเกินไป ข้ากับเนตรอัปสรถือเป็นพี่น้องร่วมสาบาน ดังนั้นข้าจะปล่อยให้นางเผชิญความทุกข์ยากผู้เดียวได้เชียวรึ"

 เทพบุตรหนุ่มพูด ก่อนจะทอดพระเนตรไปยังผืนป่าหิมวันต์

 "ถ้าอย่างนั้น ก็แล้วแต่ประสงค์ของเจ้า ขอให้เจ้าเดินทางโชคดี และที่สำคัญเจ้าอย่าลืมนะว่า เจ้าต้องลงไปจุติในร่างเดียวกับนาง แต่เจ้าจะกลับเข้าร่างเดิม ก็ในเมื่อผ่านพ้นไป3ราตรี"

 นิลุบลอัจฉราเอ่ยตอบ ก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มที่บัดนี้กำลังคิดอะไรอยู่ในหทัย

 "ข้าไปล่ะ ขอบใจที่คอยช่วยเหลือข้า นิลุบลอัจฉรา"

 ร่างของมณีเนตรเทพบุตรเริ่มจางหายกลายไปเป็นดวงแก้วมณีสีขาว ก่อนจะล่องลอยเข้าหาร่างอรชรของเทพีแห่งมณีมนตรา

 "ท่านมิต้องห่วงหรอก ข้าจะทำหน้าที่ของท่านให้ดีที่สุด"

 ร่างของเทพีนิลุบลอัจฉรากล่าวกับดวงแก้วมณี ก่อนจะเดินทางสู่ผืนป่าหิมวันต์ เพื่อลงมาเนรมิตให้วรินนารากลายเป็นร่างของเทพบุตรมณีเนตรในนามของวงศ์สุมาลี!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

 ร่างบางของนิลุบลอัจฉราหลุดออกจากห้วงแห่งความคิด เมื่อองค์สักกะเทวราชตรัสวาจาแก่นาง

"เจ้ามิต้องเป็นห่วงเทพบุตรมณีเนตรหรอก เราเชื่อว่าเทพมณีทั้งสองจักต้องตามหามณีมนตราได้ในเร็ววัน"

 องค์สยมภูวญาณกล่าว ก่อนจะเข้าสู่ฌาณเพื่อฝึกญาณให้แกร่งกล้า โดยที่นิลุบลอัจฉราต้องยอมรับในโชคชะตาของเทพมณีทั้งสอง...

 'วงศ์สุมาลีและวรินนารา'

บทนี้อัพสั้นหน่อยนะค่ะ^_^

สามารถติชมได้นะ