เย็นชานัก รักสะเลย Bad Boy

-

เขียนโดย Pammyz

วันที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 13.00 น.

  4 chapter
  0 วิจารณ์
  6,286 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 มีนาคม พ.ศ. 2559 13.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

             ท่ามกลางผู้คนมากมาย ถนนหนทางเต็มไปด้วยรถราเพราะวันนี้เป็นวันแรกของการทำงาน ฉันกับพี่สาวได้เดินทางไปร้านกาแฟเก่าๆร้านนึง เพื่อไปทานอาหารเช้า อย่างที่บอกบ้านเราก็ไม่ได้รวย แต่ถึงจะรวยก็จะไม่ใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยเด็ดขาด "รับอะไรดี สองสาว " คุณลุงกาแฟถาม ที่จริงลุงเขาชื่อ "กาแฟ" เหมาะดีเนอะ "โอวัลตินไม่หวาน กับกาแฟไม่ขมคร้า" ฉันสั่ง "กินโอวัลตินทุกวันไม่กลัวอ้วนหรอ" เฟเรียถาม "ไม่หรอก เพราะเฟร่าหุ่นดี 5555" คิดภาพตาม "หึ ไว้ฉันจะคอยดู" เฟเรีย หลังจากที่เราทานข้าวเช้าเสร็จ พี่เฟเรียได้มาส่งฉันถึงหน้าประตูโรงเรียน พร้อมกับฉันโบกมือบ้าย บาย แต่พี่ฉันก็ยืนนิ่งๆเหมือนหุ่นไร้อารมณ์แล้วเดินจากไป ปั๊กก "ย๊า เดินดูตาม้าตาเรือหน่อยเส่ เกะกะ" หนึ่งในกลุ่มหญิงสาวคนนั้นพูดขึ้นมา และดูท่าผู้หญิงปากแดงคนนั้นจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม ฉันปากว๋อไปพักนึง ทั้งๆที่ฉันก็เดินดูทางตลอด แต่ฉันเข้าใจมันก็ต้องมีกันบ้างอ่ะน่ะ "ขอโทษน่ะ เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย" ฉันตอบด้วยเสียงเป็นห่วง " ทีหลังอะ ก็ไปตัดแว่นใหม่สะน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ " แล้วพวกนั้นก็เดินจากไปพร้อมกับทิ้งให้ฉันต้องยืนเว๋ออีกครั้ง กริ๊งงงงงงงๆๆๆ เตรียมตัวเคารพธงชาติ นักเรียนทั้งหมดตรง ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อ.............   หลังจากเคารพธงชาติเสร็จ ฉันก็ต้องไปหาคุณครูเพื่อพาไปห้องเรียน ตึก ตึก ตึก ครืดดดดด

"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" หัวหน้าห้องสั่ง" สวัสดีคะคุณครู" หลังจากทำความเคารพเสร็จ " วันนี้มีเพื่อนใหม่มมหนึ่งคน อยากให้ทุกคนรู้จักเขาไว้และเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเขาด้วย เขาเพิ่งยายมากรุงเทพได้ไม่นาน ครูขอฝากพวกเธอดูแลเขาด้วย   เข้ามาเลยจะ" ตึก   ตึก  ตึก  "สวัสดีคะ ดิฉัน เฟอาร่า เลสแบนด์ เรียกสั้นๆ เฟร่า คะ อืมม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยคะ " เห้อออ เสร็จจากพิธีแนะนำตัว "เดินไปนั่งที่ว่างได้เลยจะ" เมื่อฉันนั่งลงรู้ถึงรัศมีบางอย่างเหมือนจะฆ่ากันสะงั้นมองมาทางนี้ และเมื่อฉันหันไปมองสายตาคู่นั้นทำให้ฉัน "นางนี้เป็นเจ้ากรรมนายเวรฉันรึไง คอยตามล้างผลาญอยู่ตลอด แถมอยู่ห้องเดียวกันอีก เห้ออ" ไม่บอกก็น่าจะรู้ว่าใคร 

ฉันยิ้มทักทายเธอ  วันนี้เป็นวันที่ฉันได้รู้ถึงรสชาติมัธยมปลาย เป็นวันทีแสนสดใสแต่บางทีฉันก็คิดว่ามันอาจจะไม่สดใสแบบนี้ไปตลอด

#ต่อ chapter 3 ขอบคุณคะที่อ่านกราบงามๆ

 

      

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา