เย็นชานัก รักสะเลย Bad Boy

             ท่ามกลางผู้คนมากมาย ถนนหนทางเต็มไปด้วยรถราเพราะวันนี้เป็นวันแรกของการทำงาน ฉันกับพี่สาวได้เดินทางไปร้านกาแฟเก่าๆร้านนึง เพื่อไปทานอาหารเช้า อย่างที่บอกบ้านเราก็ไม่ได้รวย แต่ถึงจะรวยก็จะไม่ใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยเด็ดขาด "รับอะไรดี สองสาว " คุณลุงกาแฟถาม ที่จริงลุงเขาชื่อ "กาแฟ" เหมาะดีเนอะ "โอวัลตินไม่หวาน กับกาแฟไม่ขมคร้า" ฉันสั่ง "กินโอวัลตินทุกวันไม่กลัวอ้วนหรอ" เฟเรียถาม "ไม่หรอก เพราะเฟร่าหุ่นดี 5555" คิดภาพตาม "หึ ไว้ฉันจะคอยดู" เฟเรีย หลังจากที่เราทานข้าวเช้าเสร็จ พี่เฟเรียได้มาส่งฉันถึงหน้าประตูโรงเรียน พร้อมกับฉันโบกมือบ้าย บาย แต่พี่ฉันก็ยืนนิ่งๆเหมือนหุ่นไร้อารมณ์แล้วเดินจากไป ปั๊กก "ย๊า เดินดูตาม้าตาเรือหน่อยเส่ เกะกะ" หนึ่งในกลุ่มหญิงสาวคนนั้นพูดขึ้นมา และดูท่าผู้หญิงปากแดงคนนั้นจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม ฉันปากว๋อไปพักนึง ทั้งๆที่ฉันก็เดินดูทางตลอด แต่ฉันเข้าใจมันก็ต้องมีกันบ้างอ่ะน่ะ "ขอโทษน่ะ เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย" ฉันตอบด้วยเสียงเป็นห่วง " ทีหลังอะ ก็ไปตัดแว่นใหม่สะน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ " แล้วพวกนั้นก็เดินจากไปพร้อมกับทิ้งให้ฉันต้องยืนเว๋ออีกครั้ง กริ๊งงงงงงงๆๆๆ เตรียมตัวเคารพธงชาติ นักเรียนทั้งหมดตรง ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อ.............   หลังจากเคารพธงชาติเสร็จ ฉันก็ต้องไปหาคุณครูเพื่อพาไปห้องเรียน ตึก ตึก ตึก ครืดดดดด
"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" หัวหน้าห้องสั่ง" สวัสดีคะคุณครู" หลังจากทำความเคารพเสร็จ " วันนี้มีเพื่อนใหม่มมหนึ่งคน อยากให้ทุกคนรู้จักเขาไว้และเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับเขาด้วย เขาเพิ่งยายมากรุงเทพได้ไม่นาน ครูขอฝากพวกเธอดูแลเขาด้วย   เข้ามาเลยจะ" ตึก   ตึก  ตึก  "สวัสดีคะ ดิฉัน เฟอาร่า เลสแบนด์ เรียกสั้นๆ เฟร่า คะ อืมม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยคะ " เห้อออ เสร็จจากพิธีแนะนำตัว "เดินไปนั่งที่ว่างได้เลยจะ" เมื่อฉันนั่งลงรู้ถึงรัศมีบางอย่างเหมือนจะฆ่ากันสะงั้นมองมาทางนี้ และเมื่อฉันหันไปมองสายตาคู่นั้นทำให้ฉัน "นางนี้เป็นเจ้ากรรมนายเวรฉันรึไง คอยตามล้างผลาญอยู่ตลอด แถมอยู่ห้องเดียวกันอีก เห้ออ" ไม่บอกก็น่าจะรู้ว่าใคร 
ฉันยิ้มทักทายเธอ  วันนี้เป็นวันที่ฉันได้รู้ถึงรสชาติมัธยมปลาย เป็นวันทีแสนสดใสแต่บางทีฉันก็คิดว่ามันอาจจะไม่สดใสแบบนี้ไปตลอด
#ต่อ chapter 3 ขอบคุณคะที่อ่านกราบงามๆ