เงาสังหารแห่งรัตติการ

ค่ำคืนแห่งการเปิดโปง
 
ภายในห้องลับใต้ปราสาทบลูกรีส วาดอนยืนอยู่ท่ามกลางกองเอกสารเก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยฝุ่น
 
เขาใช้เงาของตนเปิดม้วนเอกสารออกอย่างระมัดระวัง และในที่สุด...
 
"นี่มัน..."
 
เนื้อหาภายในทำให้ดวงตาของเขาหรีบลง
 
"ราชาวิชเท... เจ้าคือปีศาจที่แท้จริง"
 
"เลือดที่ถูกสาป"
 
"...ทารกเกิดในคืนจันทร์สีเลือด นางเป็นบุตรีแห่งสายเลือดที่สามารถกำราบเผ่าพันธุ์อื่นได้ทั้งหมด"
 
"...ราชาวิชเทได้ทำลายครอบครัวของนาง ฆ่าพ่อแม่ของนางต่อหน้าต่อตา แล้วชุบเลี้ยงนางให้กลายเป็นอาวุธของเขา"
 
"...พลังของนางยังไม่ตื่นเต็มที่ แต่เมื่อถึงเวลา มันจะสามารถทำลายล้างได้ทุกสิ่ง"
 
วาดอนขบกรามแน่น
 
"ไอรีน... นางไม่รู้เลยว่าชีวิตของตนถูกควบคุมมาโดยตลอด"
 
"สิ่งที่ต้องตัดสินใจ"
 
วาดอนต้องเลือกระหว่าง...
 
1. บอกความจริงกับไอรีนทันที แต่เสี่ยงที่นางจะไม่เชื่อและอาจหันกลับมาเล่นงานเขา
 
2. สะสมหลักฐานเพิ่มเติม แล้วรอจังหวะที่เหมาะสมเพื่อเปิดโปงราชาวิชเทต่อหน้าทุกคน
 
3. ใช้ไอรีนเป็นเครื่องมือ ให้พลังของนางตื่นขึ้นเพื่อโค่นล้มราชาวิชเท แล้วค่อยเผยความจริงทีหลัง
 
 
"ข้าจะทำอย่างไรดี?"
 
เขามองเอกสารในมือ ก่อนที่เงาของเขาจะค่อย ๆ จมหายไปในความมืด...
 
(วาดอนจะเลือกทางไหน?)