นิยามความรักวัยใส

วันนี้เป็นวันที่อากาศสดใสอีกวันหนึ่ง ซึ่งจะเข้าฤดูหนาวแล้วสินะ.. ว๊ายยย จริงสิวันนี้เรามีสอบนี้น๊า.. ฉันนึกขึ้นได้ก็รีบวิ่งไปโรงเรียนทันที..
"หวัดดี เมจิ" สีน้ำพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้
"หวัดดีจ๊ะ รีบขึ้นห้องเถอะใกล้ได้เวลาสอบแล้ว"
"จ๊ะ"
  ระหว่างที่ฉันกับสีน้ำเดินไปที่ห้องฉันเห็นนายฟุโตะยืนคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะดูแล้วมีความสุข แต่ความรู้สึกของฉันทำไมถึงรู้สึกเศร้านะ มันเป็นเพราะอะไร... แล้ว2คนนั้นก็เดินจับมือกันเดินจากไป.
"เป็นอะไรรึป่าวเมจิ "
".ป่าวหรอก"
แล้วฉันกับสีน้ำก็เดินเข้าห้อง ส่วนฉันก็เลิกคิดแล้วตั้งใจสอบ.
**หลังเลิกเรียน
"นี่้ เมจิ ไหนๆก็ปิดเทอมแล้วเราไปเที่ยวน้ำตกกันป่ะ."
"ไปสิ อยากพักสมองพอดี"
"จะไปไหนกันหรอ น้องปากกาพี่ขอไปด้วยคนสิ" นายฟุโตะพุดพร้อมกับยิ้ม
''เหอะ เอาเวลาของนายไปดูแลผู้หญิงของนายเถอะ" ฉันพูดพร้อมกับเดินหนีแต่มือของนายฟุโตะคว้าขอมือฉันไว้
"เทอเป็นอะไร ทำไมถึงพูดอย่างนั้นล่ะ"นายฟุโตะถามด้วยน้ำเสียงสงสัย
"เหอะ .."
"เทอเป็นอะไรของเทอ นี่สีน้ำ เมจิอะไรของเขา"นายฟุโตะพูดพร้อมกับหันหน้าไปถามสีน้ำ
"ไม่รู้สิคะ เมจิฉันไปก่อนนะส่วนเรื่องไปเที่ยวเดี๋ยวฉันจะโทรนัดอีกที บายคะพี่ฟุโตะ'' แล้วจากนั้นสีน้ำก็เดินกลับบ้านไป
"ทีนี้ นายจะปล่อยฉันได้รึยัง"
"ไม่ปล่อยจนกว่าเราจะคุยกันรุ็้้้้้้้เรื่อง"
"ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย"ฉันพูดพร้อมกับสบัดมือออก
''แต่ฉันมี.."
"ก็เรื่องนายสิ มาบอกฉันทำไม"
"ฉันจะไม่บอกเทอได้ไง..!! ว่่า.ฉัน"
"ฉันอะไร นายจะพูดอะไรก็พูดมาเหอะ"
"คือว่า..."
"อะไรของนายเนี่ย มั่วแต่อ้ำอึ้งอยู่นั่นแหละ ฉันกลับล่ะ"ฉันพุดแล้วก็กลังจะเดินออกจากประตู
" ฉันชอบเทอ" นายฟุโตะตะโกนเสียงดังทำให้คนแถวนั่นหั่นกลับมามอง
''นายพูดว่าอะไรน่ะ"ฉันพูดพร้อมหันหลังกลับมาเผชิญหน้ากับนายฟุโตะ
" ฉันชอบเธอ"
'