รักจอมวุ่น น้องสาวรุ่นที่สิบกับนายหัวเป็ด

          อือออ  เจ็บตัวจัง  โอ้ยยยย  อึดอัดเว้ยยยยยยย   ว่าจะนอนสักหน่อยยย  เฮ้ออออออ  เฮ้ยๆๆๆๆๆๆ  นอนไม่ได้สิ  นี่มันไม่ใช่บ้าน  
สึโนะ:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
??:ยัยบ้า  จะกรี๊ดทำไมฟ่ะ/ปิดหูตัวเอง
          สองคนนี้ใครฟ่ะ  หรือจะเป็นลูกน้องสับปะรด  แล้วไหงฉันถูกจับมัดติดกับเก้าอี้ในห้องโล่งๆที่มีแต่ฉันกับผู้ชายสองคน  ฮืออ  ใครก็ได้ช่วยสึโนะด้วย  สึโนะยังไม่อยากเสียความบริสุทธิ์อ่ะ 
สึโนะ:พะ พวก นายเป็นใคร
??:ฉันเคนเว้ย
??:ฉันจิคุสะ

จิกุสะ/โคลม/เคน  (ตามลำดับ)
          ต้องหนีๆๆๆๆ  ฮืออ  พี่่จะเป็นยังไงบ้างน่ะ  ข้าวจะกินหรือยัง  จะนอนเต็มอิ่มไหม  แล้วจะไป รร. สายไหม  ถ้าพี่ไม่มีหนูยุแล้วพี่จะเป็นยางงายยยยย  (ซากุ//ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวเจ๊ดูแลสึนะเอง  อิอิ  เสร็จหล่ะ    สึโนะ//ถ้าแตะพี่ฉันนิดเดียวแกตายยัยซากุ)
สึโนะ:ฉันขอกลับบ้านได้ไหม
เคน:ไม่ได้ คุณมุคุโร่  ไม่อนุญาต
สึโนะ:/คิดไอซื่อสัตย์เอ้ย โหไอรักเจ้านาย 
เคน:แอบด่าฉันอยู่ในใจใช่ไหม
สึโนะ:แสนรู้จังน่ะ/ยิ้มกวน
เคน:หนอยย ยัยนี้ อยากโดนดีเหรอ/พับแขนเสื้อขึ้นแล้วเดินไปหาสึโนะที่ถูกมัดติดเก้าอี้กลางห้อง
จิคุสะ:ใจเย็น/ดึงแขนเคนไว้
มุคุโร่:มีอะไรเหรอครับ/เปิดประตูเข้ามา
เคน:ก็ยัยนี่น่ะสิครับ
มุคุโร่:คุณดื้อหรือครับ/เดินเข้าไปใกล้  แล้วเชยคางสึโนะขึ้น
สึโนะ:ปล่อยฉันไปน่ะย่ะ
มุคุโร่: คุฟุฟุ คงไม่ได้หรอกครับ  ผมยังสนุกไม่เต็มที่เลย/ยื่นหน้าเข้าใกล้สึโนะ
สึโนะ:เอาหน้านายออกไปน่ะย่ะ/พยายามเบนหน้าหนี
มุคุโร่:คุฟุฟุ/จับหน้าสึโนะหันมาหาตัวเองแล้วยื่นหน้าเข้าไปอีก
               ตูมมมมมมมม (มโนเสียงระเบิด)  กำแพงอีกด้านนึงพังทั้งหมดปรากฎผู้มาเยือน
มุคุโร่:คุฟุฟุ  มาจนได้สิน่ะครับ
ฮิบาริ:ปล่อยยัยนั่นซ่ะ /แผ่รังสีอัมหิต
มุคุโร่:คุฟุฟุ  ผมไม่ปล่อยหรอกครับ/เดินอ้อมไปอยู่ข้างหลังเก้าอี้  กอดสึโนะจากด้านหลัง แล้วเอาหน้าแนบข้างแก้มสึโนะ
ฮิบาริ:ฉัน-บอก-ให้-ปล่อย/ยกทอนฟา
มุคุโร่:ใจเย็นเย็นสิครับ
          ฟอดดดด มุคุโร่หอมแก้มสึโนะ
สึึโนะ:นะ นาย นาย ไอสับปะ ปล่อยฉันเว้ยยยยย/เริ่มโวยวาย
ฮิบาริ:ฉันจะขย้ำนายให้เละ  โทษฐานที่มายุ่งกับ ผู้หญิงของฉัน
          ตึก ตัก ตึก ตัก 
สึโนะ:นายหัวเป็ด/พูดขึ้นเบาเบา
สึนะ:สึโนะเป็นยังงายบ้างงงงงง/ตะโกนถามจากอีกฝั่ง
สึโนะ:พี่สึนะ อย่าเข้ามาน่ะค่ะ
รีบอร์น:โอะ โอ  สับปะ ปะทะ เป็ด/ทำหน้าตาใสซื่อ
สึนะ:ทำไงดีรีบอร์น  น้องฉันๆๆๆๆๆๆ /เริ่มลนลาน
มุคุโร่:คุณนี่หอมจังเลยน่ะ/ลูบแก้มสึโนะ
               พรึ๊บ  ฮิบาริพุ่งใส่มุคุโร่  ทำให้เก้าอี้ของสึโนะจะล้มลงด้วย
สึโนะ:/คิด  งานนี้เจ็บแน่ฉัน/หลับตาแน่น
ฮิบาริ:จะหลับตาอีกนานมั๊ย
สึโนะ:เอ๊ะ ไม่เจ็บ /ลืมตา
ฮิบาริ:จะเจ็บได้ไง ฉันรับเธอทัน/รับสึโนะไว้ทั้งเก้าอี้
สึโนะ:นะ นาย /หน้าแดงเพราะหน้าท่านฮิห่างกับสึโนะไม่ถึงคืบ
ฮิบาริ:หึ น่าแดงทำไม/แกล้งยื่นหน้าใกล้สึโนะอีก
สึโนะ:อึดอัดเว้ยย  ฉันถูกมัดอยู่น่ะ  ช่วยแกะก่อนดิ/หันหน้าไปทางอื่น 
ฮิบาริ:หึ/แก้มัดให้สึโนะ
สึโนะ:ขอบใจย่ะ
          พรึ๊บบ  สึโนะหายไปอยู่ในอ้อมแขนของสับปะ
มุคุโร่:อย่าเพิ่งหวานกันสิครับ  เห็นหัวผมไหมครับ
สึโนะ:เห็นย่ะ  สับปะรดหัวโตอย่างนี้ใครจะไม่เห็น  ปล่อยฉันน่ะ
มุคุโร่:ปากจัดจริงน่ะครับ  อยากรู้จังรสชาติมันจะหวานรึเปล่า
สึโนะ:นะ นาย
ฮิบาริ:ส่งยัยนั่นมา
มุคุโร่:คุฟุฟุ  ไม่ให้ครับ
ฮิบาริ:ส่งมา
มุคุโร่:ไม่ส่งครับ น้ำมันรถผมหมดน่ะครับ
ฮิบาริ:ส่งมา
มุคุโร่:ไม่ครับ  รถติดครับ
    $^%&$%#%&^(*)_)+(+##T%&&&*  เถียงกันไปเรื่อยๆๆ
สึโนะ:เฮ้ออ  หยุดดดดดดดดดดดดดดดดดดด/ตะโกนด้วยเสียงอันดังเหมือนตึกถล่ม(เกินไป)
มุคุโร่:ยังไงผมก็ไม่ให้
ฮิบาริ:ส่งยัยนั่นมา
สึโนะ:โอ๊ยยยย  ฉันไม่ใช่สิ่งของเว้ย พอกันที/ลุกขึ้นยืน
ฮิบาริ/มุคุโร่:ทำไม
สึโนะ:พวกนายสู้กันสิ  ใครชนะฉันไปกับคนนั้น
ฮิบาริ/มุคุโร่:ตกลง
ฮิบาริ/มุคุโร่:/พุ่งใส่กัน
สึโนะ:เดี๋ยว  ใครว่าฉันจะให้สู้อย่างนี้
ฮิบาริ/มุคุโร่:แล้วสู้ยังไง
สึโนะ:ฉันให้พวกนาย...............
(ซากุ//สัญญาณขาดๆๆ/ถูกตบ)                    
 
 
To be continued
(ไม่ค่อยมีเวลาอ่ะ เปิดเทอมแล้วซากุขอโทษน่ะค่ะ)