จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

9.1

เขียนโดย toey

วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 18.36 น.

  48 chapter
  2734 วิจารณ์
  154.64K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

44) แกล้งให้ตกใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“นี่แหน่ะ!” ฉันรีบเอามือจ้วงน้ำแล้วสาดใส่เขาทันทีเป็นการแก้แค้น

 

“แกล้งฉันหรอห๊ะ? ได้ๆ” เขาหันมาพูดแล้วก็สาดน้ำใส่หน้าฉัน น้ำมันเข้าปากเข้าจมูกฉันหมดแล้ว

 

        เวลาเกือบ 20 นาทีหลังจากที่เราลงน้ำมา เราทั้งสองคนก็ยังไม่ได้ว่ายน้ำเลย เราสองคนได้แต่เล่นน้ำ สาด

 

น้ำใส่กันเสียมากกว่า

 

“พอแล้ว มาว่ายน้ำกันได้แล้ว” เขาพูดแล้วหยุดสาดน้ำแล้วเขาก็เอามือยกขึ้นมาลูบหน้าตัวเอง เท่อ่ะ >O<

 

        เขาดึงตัวฉันเข้ามาให้ใกล้ตัวเขา พร้อมบอกให้ว่ายน้ำแตะขาไปอีกฝั่งหนึ่ง

 

“ว่ายไปตรงนู้นแล้วว่ายกลับมาหาฉันสิ” เขาพูด

 

“ตะ..แต่ตรงนั้นมันลึกนะ” ฉันแย้งไปเพราะรู้ว่าตัวเองว่ายน้ำไม่แข็งนัก

 

“นี่เธอว่ายน้ำเป็นใช่มั้ย?”

 

“เป็น แต่ฉันว่ายไม่แข็งอ่า”

 

“งั้นมานี่” เขาพูดแล้วจับฉันมายืนด้านหลังของเขาแล้วเขาก็เอามือฉันไปจับไหล่เขา

 

“ทำอะไรอ่า??”

 

“เตะขาสิ” เขาพูดฉันก็ทำตาม พอฉันเตะขาเขาก็เดินไปข้างหน้าเรื่อยๆ เอาง่ายๆคือเขาให้ฉันเตะขาอย่างเดียวโดย

 

ที่ให้ฉันเกาะเขา

 

“อ่ะๆ จมๆ!” ฉันโวยวายลั่นสระเมื่อขาเดินมาถึงบริเวณสระที่ลึกมิดหัว ตัวของโทโมะเหมือนจมลงไป ฉันที่เกาะเขา

 

อยู่ก็จมตามเขาแต่ฉันก็รีบปล่อยมือออกจากไหล่เขาแล้วเตะขาให้ตัวเองโผล่พ้นน้ำทันที

 

        O_O!! คุณโทโมะหายไป~

 

        ตอนนี้ฉันลอยอยู่กลางสระน้ำคนเดียว สภาพฉันตอนนี้ทำได้แค่เตะขาให้ตัวเองลอยขึ้นเหนือน้ำเท่านั้น

 

ความสามารถฉันมืไม่ถึงที่จะดำหาเขา ฉันรีบเตะขาว่ายเข้าขอบสระแล้วเกาะไว้ทันที

 

“คุณโทโมะ ฉันไม่เล่นนะ!” ฉันตะโกนลั่นสระเพราะเขาต้องแกล้งฉันแน่ๆ

 

“....” ไม่มีเสียงตอบรับ

 

“อย่าเล่นแบบนี้ ฉันกลัว ฮึก..” ตอนนี้ฉันกลัวมากจนน้ำตาคลอเบ้า ถ้าอีกห้านาทีเขาไม่โผล่ขึ้นมาฉันจะร้องไห้แล้ว

 

นะ TOT

 

        มันนานไปแล้วนะ เขาก็ยังไม่ขึ้นมาสักที

 

“ฮึก..ฮือออ” ฉันเม้มปากร้องไห้อยู่ที่ขอบสระ

 

“แบร่!!” จู่ๆคุณโทโมะก็โผล่ขึ้นมาจากน้ำ โผล่มาอยู่ข้างๆฉันแล้วแบร่ใส่จนฉันตกใจ ฉันปล่อยมือออกจากขอบสระ

 

ด้วยความตกใจ ทำให้ร่างของฉันจมลงไป แต่ดีที่คุณโทโมะคว้าฉันไว้ได้ทันก่อนที่ฉันจะดิ่งลงพื้นสระ

 

“ดูหน้าเธอสิ ฮ่าๆ กลัวหรอ?” เขายังยิ้มหน้าทะเล้นได้

 

“เล่นแบบนี้ทำไมอ่า! ฉันตกใจ ฮืออ..” ฉันร้องไห้ออกมาอีกรอบก่อนจะโผล่เข้ากอดคอเขาทันที นึกว่าเขาจะตาย

 

ไปแล้วซะอีก ฮึก..

 

“โอ๋ๆ แกล้งเล่นเฉยๆเอง” เขาพูดแล้วลูบหัวฉัน

 

        หลังจากนั้นเขาก็ว่ายน้ำเล่นของเขาไปเพราะฉันขอพักเพราะเหนื่อยมาก ตอนนี้ฉันเลยนั่งอยู่บนสระดูเขา

 

ว่ายน้ำ

 

-----------------------------------

 

“หลับซะแล้ว” โทโมะเดินขึ้นมาบนบกหลังจากที่ว่ายน้ำอย่างสมใจแล้ว เขาคิดไวว่าจะพาเธอลงไปว่ายอีกสักรอบ

 

แล้วจะพากลับห้องพักแล้ว แต่เขาว่าเขาคงไม่ต้องให้เธอว่ายแล้วล่ะ ก็ในเมื่อเธอหลับไปแล้ว

 

“ถ้าไม่สบายจะทำยังไงเนี่ย” เขาส่ายหัวกับร่างตรงหน้าที่หลับไปทั้งๆที่ชุดก็ยังเปียกอยู่ เขาช้อนตัวเธอขึ้นแล้วพา

 

เดินกลับห้องพักทันที

 

----------------------------------------------------------------------------------------------

มาแบบสั้นๆ มีอะไรจะมาบอกกกกกก ตอนนี้คือไรเตอร์ขึ้น ม.4 เรียนเยอะมาก สอบเยอะมาก เดือนหน้ากสอบเก็บคะแนนอีกแล้ว เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็พึ่งสอบกลางภาคไป เหนื่อยมากๆเลย วันเสาร์ก็ต้องเรียนที่โรงเรียนอีก วันอาทิตย์ก็มีเรียนพิเศษ เวลาทำงานยังไม่ค่อยมี อ่านหนังสือไม่ค่อยทัน คะแนนสอบออกมาก็แย่อ่ะ เฟลสุดๆเลย ที่จะบอกคือไรเตอร์ไม่รู้ว่าจะแต่งไปได้นานเท่าไร ตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีเวลาจะมาอัพเลย ถ้ามันนานเกินไป ไรเตอร์อัพช้ามาก อยากจะบอกว่าไม่ต้องรอไรเตอร์ก็ได้ บางทีไรเตอร์อาจจะไม่ได้มาอัพอีกเลยเพราะตอนนี้เป้าหมายคืออยากติด สอวน. 5555555555 ถ้ามันนานก็ไม่ต้องรอก็ได้นะค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะค่ะ บางทีตอนนี้อาจจะเป็นตอนสุดท้ายก็ได้ ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา