Bad Boy Brothers

8.9

เขียนโดย jam68

วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.25 น.

  32 session
  396 วิจารณ์
  61.98K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26) ทะเล

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
~ทะเลลลลลล~
เราใช้เวลาขับรถประมาณชั่วโมงกว่าๆก็มาถึงบ้านพักที่หัวหินของตระกูลพวกเรา ที่บอกว่าพวกเราเพราะบ้านพักหลังนี้ถูกแบ่งเป็นสามส่วน ส่วนของบ้านฉัน ส่วนของบ้านพี่เคนตะและส่วนของบ้านพี่เขื่อนที่ใหญ่ที่สุดเพราะบ้านนี้คนเยอะ เป็นบ้านไม้สีขาวสามหลังที่อยู่ติดกันมีประตูเชื่อมถึงกันหมดและห้องนั่งเล่นรวมจะอยู่ที่บ้านของพี่เขื่อน ส่วนห้องครัวอยู่ในบ้านของฉัน 
"ทะเลลลลลลล"ฉันวิ่งลงไปที่ชายหาดเมื่อรถจอดสนิทที่หน้าบ้าน
"เฟย์!มาทาครีมกันแดดก่อนนะครับเดี๋ยวผิวเสีย"พี่เคนตะตะโกนบอก
"คร้าาาา"ฉันบอกแต่ก็ยังวิ่งเล่นอยู่ที่ชายหาดเวลามาเที่ยวทะเลพี่เคนตะก็จะคอยดูแลเป็นห่วงฉันแบบนี้ประจำแหละเพราะฉันชอบบ่นเวลาที่กลับจากทะเลแล้วผิวดำ 555
"พี่บอกให้ทาครีมก่อนไงครับ"พี่เคนตะเดินมาหาฉันพร้อมยื่นขวดครีมให้
"ขอบคุณค่ะ!ว่าแต่พี่เขื่อนละค่ะ?"ฉันมองไปทางบ้าน
"มันบอกว่ามันง่วงนะขอนอนก่อน"
"เฟย์อยากนั่งชิงช้าอ่ะไปตรงนู้นกันดีกว่าค่ะ"ฉันดึงพี่เคนตะเดินตามไป เราเดินมาใต้ต้นไม้ใกล้ๆบ้าน
"พี่แกว่งเฟย์จะนั่ง"ฉันรีบวิ่งไปนั่งทันที
"ตลอดเลยนะเรา"พี่เคนตะพูดยิ้มๆแล้วเดินมาแกว่งให้ฉัน ฉันเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กๆแล้วแหละ!ฉันชอบนั่งชิงช้าให้พี่เคนตะแกว่งประจำเลยพอพี่เคนตะจะนั่งฉันก็ไม่ให้นั่ง 555
"พี่เคนนนน"ฉันเสียงหวานนนนน
"จะเอาอะไรละครับ?พูดแบบนี้อ่ะ"พี่เคนตะถาม
"เฟย์หิวน้ำอ่ะค่ะแล้วก็อยากกินขนมด้วย"ฉันบอก
"งั้นเดี๋ยวพี่กับไปเอาที่บ้านให้นะ"
"ค่ะ"
"รออยู่ตรงนี้ห้ามไปไหนนะครับ"
"ทราบแล้วคร้าาาาาาา"พี่เคนตะเดินออกไป พี่เคนตะก็แบบนี้แหละ!ตามใจฉันทุกอย่างฉันเลยติดพี่เคนตะนะ
"กลับมาแล้วหรอค่ะ?"ฉันพูดขึ้นเพราะรู้สึกได้ว่าชิงช้าถูกแกว่ง
"ยังหรอก"เอ๊ะ!เสียงคุ้นๆนะ
"พี่เขื่อน!"ฉันหันไปมอง
"ขอบคุณที่ยังจำกันได้!นึกว่าลืมฉันไปแล้วซะอีก"
"พี่พูดอะไรแบบนั้นเนี่ย"
"ฉันเห็นว่าเธอเอาแต่อยู่กับมันนึกว่าลืมไปแล้วซะอีกว่าฉันมาด้วย"
"ก็พี่นอนอยู่นี้!พี่จะให้เฟย์วิ่งเข้าไปลากพี่ออกมาหรือไงเดี๋ยวพี่ก็ว่าเฟย์อีกอ่ะ"ตอนเด็กๆพอมาถึงพี่เขื่อนก็ชอบเข้าไปนอนพอฉันไปลากออกมาก็ว่าฉันตลอดเลยอ่ะ
"เลยมาสวีทกับไอ้เคนสองคนว่างั้น"
"เปล่าสักหน่อย"
"เธอจะเอายังไงกันแน่!"พี่เขื่อนถาม
"เอาอะไรค่ะ?"
"ก็เรื่องที่มันคาราคาซังอยู่นี้ไง!ตกลงเธอจะเอายังไงกันแน่"พี่เขื่อนพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูเย็นชา ฉันไม่ชอบอะไรแบบนี้เลยนะ
"......."ฉันเงียบ
"หรือว่าเธอกำลังเล"
"......"
"ถ้าเธอตอบไม่ได้ฉันมีข้อเสนอให้เอามั้ย?"
"ยังไงหรอ"ฉันตาเป็นประกายพี่เขื่อนต้องคิดทางออกที่ดีมากแน่ๆ
"เลิกกับฉันไง"พี่เขื่อนพูดด้วยแววตานิ่งๆไร้ความรู้สึก
"พี่..."ฉันพูดออกมาเบาๆ
"แต่เธอห้ามทำ!"
"ยังไง?"
"เธอจะใ้ช้วิธีไหนก็ได้แต่ต้องไม่เลิกกับฉันไงยัยโง่!!"เปลี่ยนอารมณ์เร็วจังว่ะ
"....เฟย์รักพี่เขื่อนนะ"ฉันเอื้ิอมมือไปรั้งคอพี่เขื่อนลงมา
"เอาว่ะ!ไม่ได้ตัวแต่ได้หัวใจก็ยังดี"พี่เขื่อนยิ้มออกมา
"สบายใจแ้ล้วนะค่ะ"
"ทำอะไรกันว่ะ"เสียงพี่เคนตะดังขึ้นทำให้เราผลักออกจากกัน
"ก็พี่เขื่อนนะสิแกล้งเฟย์!"ฉันบอก
"ฉันไปแกล้งเธอตอนไหน?"พี่เขื่อนถาม
"พี่อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องเลยนะ!"
"แกทำมั้ยชอบแกล้งน้องจังว่ะ"พี่เคนตะว่า
"ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"
"ยังจะมาปฎิเสธอีก!พี่นี้ไม่ได้เรื่องเลย"
"อ้าว!เธออย่ามาว่าฉันนะ!"
"ก็จริงนี้!แกล้งกันก็ยอมรับมาสิ"
"เออ!!ฉันแกล้งเธอเองพอใจยัง!"
"เฟย์ว่าเราไปเล่นน้ำกันดีกว่าค่ะ"ฉันเข้าไปลากพี่เคนตะทำให้พี่เขื่อนทำหน้าหงุดหงิด
"พี่เขื่อนเร็วๆสิ"ฉันเดินไปลากพี่เขื่อนมาด้วยเดี๋ยวน้อยใจอีก
"อ๊ะ!พี่เป็นแผลนี้เล่นน้ำไม่ได้หรอก"ฉันหันไปบอกพี่เขื่อนเมื่อเราเดินมาถึงชายหาด
"แผลนิดเดียวเองทำมั้ยจะเล่นไม่ได้"
"นิดเดียวหรอ!แผลที่หัวกระแทกโต๊ะ แผลที่สู้กับพี่เคนแล้วไหนจะแผลที่ไปมีเรื่องอีกละ!นี้บ้านพี่เรียกนิดเดียวหรอ!!"ฉันเอานิ้วจิ๋มๆที่แผล
"โอ๊ยยย!!เจ็บนะยัยบ้า!"พี่เขื่อนปัดมือฉันออก
"ถ้าแผลไปโดนน้ำทะเลเดี๋ยวมันจะแสบเอาหรอกเพราะฉะนั้นพี่อยู่ตรงนี้แหละ"ฉันบอก...นี้คนเค้าเป็นห่วงน่าเนี่ย
"ฉันไม่เชื่อเธอหรอกยัยงั้ง!!"พี่เขื่อนวิ่งลงน้ำไป
"ไม่เชื่อใช่มั้ย"ฉันวิ่งตามลงไปแล้วสาดน้ำใส่พี่เขื่อน
"โอ๊ย!!มันแสบนะยัยบ้า"ฉันสาดใ้ห้โดนแผลเค้าเต็มๆ
"เห็นมั้ย!!เฟย์ว่าพี่ไปนั่งก่อปราสาททรายดีกว่านะ"
"ฉันไม่ใช่เด็กๆแล้วนะเว้ย!"
"คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วงนะ!"ฉันพูดงอนๆ
"ไม่เป็นไรหรอกน่า"พี่เขื่อนบอกปัดๆก็แบบนี้ประจำอ่ะ!ไม่ค่อยดูแลตัวเองแบบนี้แล้วจะไม่ให้เป็นห่วงได้ไงเล่า
"ฉันว่าเราเล่นน้ำกันดีกว่า"พี่เขื่อนว่าแล้วก็สาดน้ำใส่ฉัน อี๋!เต็มปากเลยเค็มอ่ะ
"พี่แกล้งฉันหรอ!ฉันจะสาดให้แผลพี่เน่าเลย"ว่าแล้วฉันก็สาดน้ำใส่พี่เขื่อน
"โอ๊ย!!มันแสบนะยัยบ้า!!"
"สมน้ำหน้า!"
"สมน้ำหน้า...เธอตายยยยยยย"พี่เขื่อนวิ่งไล่ฉันแล้วฉันจะอยู่ทำมั้ยละ 5555
~หมับ!~
พี่เขื่อนจับฉันไว้แล้ว...
"ว้าย!!"พี่เขื่อนอุ้มฉันแล้วดึงให้แนบชิดกับอกแกร่ง
"ปล่อยนะ!"ฉันดิ้น
"ไม่ปล่อย!"พี่เขื่อนตอบกวนๆ
"ปล่อยสิ!"ฉันพยายามดันตัวเองออก
"อย่าดิ้น!เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก"
"พี่ก็ปล่อยสิ!ไหนบอกว่าไม่อยากอุ้มฉันไง"
"ฉันไม่เคยพูดนะ"
"ก็พี่เคยบอกว่าตัวฉันหนักอ่ะ!"
"จริงด้วย...ตุ๊ม!!"
"ไอ้พี่เขื่อนบ้า!!"ฉันโผล่มาด่า...ไอ้พี่บ้า!โยนลงมาได้น้ำทะเลมันเค็มนะเว้ย!กินไปเต็มๆเลยฉัน
"ก็มันหนักนี้"พี่เขื่อนทำหน้ายียวน อ๊ะ!พี่เคนตะนี้หน่า ฉันลืมพี่เค้าไปได้ไงเนี่ย!
"พี่เคนมาเล่นด้วยกันสิค่ะ"ฉันตะโกนบอก
"พี่ขี้เกียจเล่นนะครับ"
"ไม่เอาอ่ะมาเล่นด้วยกันน่าาา"ฉันวิ่งไปลากพี่เคนตะลงมาและสาดน้ำใส่
"เฟย์!มันเค็มนะ"
"แล้วน้ำทะเลที่ไหนหวานละค่ะ"
"แกล้งพี่หรอ...นี่แนะๆๆๆ"พี่เคนตะสาดน้ำใส่ฉัน
"ไม่ยอมหรอ...นี่ๆๆๆๆ"ฉันสาดน้ำใส่พี่เคนตะเหมือนกัน เราเล่นกันอยากสนุกสนาน...แค่สองคน พี่เขื่นอเดินหนีขึ้นฝั่งไป ซวยแล้วไงกู!งอนอีกแน่เลย
"เดี๋ยวเฟย์มานะ"ฉันรีบวิ่งตามพี่เขื่อนไป
...............................................................................................................................
~ห้องพี่เขื่อน~
"พี่!"ฉันเรียก
"...."ไม่มีสันญาณตอบรับจากบุคคลที่ท่านเรียก
"พี่เขื่อน!"
"...."ยังเงียบอีก
"พี่!ถ้าไม่เิปิดฉันเข้าไปจริงๆนะ"
"......"ก็ยังเงียบอยู่ดี!งั้นเปิดเข้าไปแล้วนะ
"เออOoO"ฉันยืนตาค้าง...พี่เขื่อนในตอนนี้หันหลังยืนโชว์แผ่นหลังแกร่ง
"โอ๊ะ!"ฉันอุทานออกมาเบาๆเมื่อพี่เขื่อนหันหน้ามาฉันเคยเห็นพี่เขื่อนถอดเสื้อครั้งล่าสุดเมื่อตอนมัธยมต้น ตอนนั้นยังผอมเป็นไม้เสียบผีอยู่เลยผิดกับตอนนี้...กล้ามแขนที่เป็นมัดจนเห็นได้ชัด ซิกแพคที่ขึ้นเป็นลูกๆ อกแกร่งที่ดูแข็งแรงเหมือนนายแบบที่ออกกำลังกายอย่างหนัก เอ๊ะ!!
"พี่ไปสักตอนไหน?"ฉันถามเมื่อเห็นรอยสักต้องอกข้างซ้ายมันดูเหมือนตัวอักษรภาษาอังกฤษแต่เขียนติดกันจนอ่านไม่ออก
"นานแล้ว"พี่เขื่อนตอบ
"พี่สักว่าอะไร?"
"เข้ามาดูใกล้ๆสิ"ฉันค่อยๆเดินเข้าไปด้วยใจสั่นๆยิ่งใกล้ใจก็ยิ่งเต้นแรง โอ๊ยยยย...เขิน>///<
"เธอมาทำอะไร?"อยู่ดีๆพี่เขื่อนก็ถามขึ้นแถมยังเอามือปิดรอยสักไว้อีกต่างหาก เสียดายอ่ะ!!
"ก็พี่เดินหนีมาทำมั้ยละ"
"ฉันแสบแผล"
"ไม่ใช่ว่าน้อยใจนะ"
"ปล๊าววว"พี่เขื่อนตอบเสียงสูง
"เสียงสูงเชียว"ฉันแซว
"แล้วเธอขึ้นมาทำมั้ย!ทิ้งแฟนไว้คนเดียวมันไม่ดีนะ"พี่เขื่อนพูดด้วยน้ำเสียงประชด
"พี่!เฟย์ว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ"ทำมั้ยชอบพูดประชดอยู่เรื่อยเลย!ชักไม่ชอบแล้วนะ
"ก็พูดความจริง"พี่เขื่อนทำหน้าไม่แคร์
"พี่เขื่อน!!ทำมั้ยพี่ชอบทำตัวมีปัญหาตลอดเลยนะ!"
"ใช่สิ!!ใครมันจะไปดีเลิศเหมือนพี่เคนตะของเธอละ!"
"เฟย์ไม่อยากทะเลาะกับพี่นะ!!"
"แต่เธอกำลังทำอยู่!"
"พี่เขื่อน!!"
"ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะ!!เธอเห็นฉันเป็นอะไร!!นึกจะมาก็มานึกจะไปก็ไป!ที่เธอบอกว่ารักฉันมันคือแบบนี้หรอ!"พี่เขื่อนเปลี่ยนมาใส่อารมณ์
"ถ้าเฟย์แคร์พี่มากๆพี่เคนตะก็รู้นะสิ!!"
"เธอเลยแคร์มันมากกว่าฉัน!!เธอก็รู้ว่าฉันทรมานแต่เธอก็ยังทำให้ฉันเห็น!หัวใจเธอทำด้วยอะไรห๊ะเฟย์!!"พี่เขื่อนบีบแขนฉันจนรู้สึกเจ็บ
"ฉันเจ็บนะ!!"
"ผู้หญิงแบบเธอรู้สึกได้ด้วยหรอ!!"
"พี่เขื่อน!เฟย์แค่ไม่อยากให้มันเป็นเหมือนเมื่อก่อน...ตอนที่เฟย์คบกับพี่เคนพี่ก็ทำตัวหายไปจากชีวิตพวกเรา เฟย์แค่ไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นอีกแล้ว"ฉันพยายามพูดแบบใจเย็นไม่งั้นพี่เขื่อนจะเดือดไปมากกว่านี้
"แล้วตอนนี้มันต่างกันตรงไหนเฟย์!พอไอ้เคนกลับมาเฟย์ก็เอาแต่อยู่กับมัน...ตอนนี้พี่ก็ไม่ต่างกับเมื่อก่อนหรอก"
"เฟย์ก็พยายามทำให้มันเหมือนเดิมอยู่ไง!เวลาเราจะไปไหนทำอะไรเราก็ทำกันสามคนเหมือนตอนเด็กๆไง"
"แต่เฟย์ก็อยู่กับมัน!พี่ว่าเฟย์ให้พี่หายไปจากชีวิตของเฟย์เลยดีกว่าไม่ต้องเอาพี่ไปข้องเกี่ยวด้วยหรอกนะ...มันเจ็บ"พี่เขื่อนหลบสายตา
"แต่เฟย์ไม่อยากให้พี่หายไปนี้!!"
"แล้วเฟย์จะเอายังไง!!เฟย์จะให้พี่ทนแบบนี้ไปอีกงั้นหรอ!!พี่ว่าไปบอกมันเลยดีกว่า!!"พี่เขื่อนจะวิ่งออกไป
"ไม่ได้นะ!!"ฉันรีบห้าม
"ทำมั้ยจะไม่ได้!!จะช้าหรือเรามันก็ต้องรู้อยู่ดี"
"มีอะไรกัน"เสียงพี่เคนตะดังขึ้นหน้าประตู
"ฉันมีเรื่องจะบอกแก"พี่เขื่อนพูดขึ้น
"อย่านะ!!"ฉันร้องห้าม
"คือฉันกับเฟย์..."
"ถ้าพี่พูดพี่จะไม่ได้เห็นหน้าเฟย์อีก!"ฉันขู่
"เราสอง..."
"พี่ไม่อยากเห็นหน้าเฟย์อีกแล้วใช่มั้ย!!!"
"โธ่เว้ย!!!"พี่เขื่อนสบถเสียงดังแล้ววิ่งออกไป
"ไอ้เขื่อนไปไหนว่ะ!ไอ้เขื่อน!"พี่เคนตะเรียกตาม
"เฟย์!มีอะไรกันหรือเปล่า?"พี่เคนตะหันมาถาม
"มะ...ไม่มีค่ะ!เฟย์ว่าเราไปตามพี่เขื่อนดีกว่านะค่ะเดี๋ยวมันจะมืดซะก่อน"ฉันตัดบทแล้ววิ่งตามพี่เขื่อนไป
"ไปไหนของเค้านะ!พี่เขื่อน!!พี่อยู่ไหนอ่ะ!!"
"ไอ้เขื่อน!!อยู่ไหนว่ะ!!"ฉันกับพี่เคนตะตามหากันทั่วหาด
................................................................................................................................
(Kone Talk)
ผมวิ่งออกมาแบบไร้จุดหมาย!ผมอยากไปไหนก็ได้ไปให้ไกลๆจากตรงนี้ ไปให้ไกลๆจากความเจ็บปวด!ทำมั้ยเฟย์ถึงไม่บอกมันสักทีหรือว่าเฟย์จะกลับไปหามัน!!
"เฮ้ย!!"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา