Would You Stay With Me
To_oNg0909
5) อาการ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 5 ‘อาการ’
“เธอจะไม่เลิกยุ่งกับพี่ป็อปใช่มั้ย ไม่ต้องเอาไอ้โครงการบ้าบออะไรนั้นมาเป็นขออ้าง เพราะฉันไม่
เชื่อ!! เธอมันก็แค่ผู้หญิงหิวเงิน เหมือนกับคนอื่นๆที่จ้องจะแย่งพี่ป็อปไปจากฉันใช่มั้ย”
แก้วตอกกลับอีกฝ่ายทันที ที่เห็นว่าฟางไม่ยอมลงให้เธอ
ฟาง กำมือแน่น อย่างพยายามสะกดอารมณ์ เพราะความเป็นหมอจิตแพทย์ทำให้เธอต้องเจอกับอารมณ์เกรี้ยว
กราดของคนไข้มานับไม่ถ้วน
“ยัยแก้วพี่ว่าเราชักจะหยาบคายไปกันใหญ่แล้วนะ”
ป็อปปี้เป็นฝ่ายเอ่ยห้ามน้องสาวซะเอง เมื่อเห็นว่าเรื่องชักจะลุกลากไปใหญ่โต
“ไม่ แก้วไม่มีทางยกพี่ป็อปให้ใคร พี่ป็อปเป็นของแก้ว เป็นของแก้วแค่คนเดียวเท่านั้น”
แก้วแผดเสียงลั่นห้อง อาการคล้ายคนที่ควบคุมตัวเองไม่ได้เข้าไปทุกที
‘เพี้ยะ’
ชายหนุ่มทั้งสองคนมองฟางนิ่ง คาดไม่ถึงว่าเธอจะตบหน้าแก้วชนิดหน้าหัน
แต่ก็ยังเบากว่าที่เธอตบหน้าป็อปปี้มากนัก
ตบที่เป็นเหมือนการเรียกสติของเด็กสาว มากกว่าจะเป็นการทำร้ายร่างกาย
“ใจเย็นๆ ฉันไม่ได้คิดจะแย่งพี่ชายหนูไปไหน เราแค่คุยกันเรื่องงานเท่านั้น ส่วนเรื่องจูบมันก็แค่
เรื่องเข้าใจผิดเท่านั้น ฉันว่าเราคงไม่มีเรื่องต้องคุยกันแล้ว”
ใช้สายตาสะกดให้ชายหนุ่มทั้งสองเห็นพ้องต้องไปกับเธอ เพราะหากทั้งคู่ยังไม่หยุด แก้วเองก็คงจะอาละวาดไม่
เลิกเช่นกัน
“เรื่องนั้นไว้เราค่อยคุยกันอีกทีแล้วกัน คุณ...”
พูดทิ้งท้ายไว้ ก่อนจะดึงโทโมะออกจากห้องไป ทิ้งพี่ชายน้องสาวให้จัดการกันเอง
“นั่งลง เดี๋ยวฟางทำแผลให้”
ดันเพื่อนชายให้นั่งลงในห้องพักแพทย์ ก่อนจะหยิบกล่องอุปกรณ์ทำแผลมานั่งลงข้างๆ
“ไม่ชอบเรื่องชกต่อยไม่ใช่หรือไง แล้วไปชกกับเขาทำไม”
กดสำลีชุบแอลกอฮอล์ลงบนแผลของโทโมะแรงๆ อย่างหมั่นไส้
“โอ๊ย!! ฟางโมะเจ็บนะ ก็มัน...”
เงียบเสียงลงไปเพราะเขาเองก็พูดไม่ออกเช่นกัน
“เอาเถอะๆ เรายังต้องทำงานกับพวกเขาอีกนาน ถ้ามีปัญหากับคณะบริหาร โมะคงลำบาก”
“ห๊ะ คณะบริหาร หมายความว่าไง”
“คุณพ่อขายกิจการให้เขา โรงพยาบาลนี้ไม่ใช่ของคุณพ่ออีกแล้ว”
เสียงหวานเอ่ยอย่างเศร้าสร้อย แค่คิดว่าสิ่งที่พ่อสร้างมากำลังตกไปอยู่ในมือคนอื่น ที่เห็นเรื่องเงินสำคัญกว่าชชีวิต
เพื่อนมนุษย์ ก็ทำเอาเธอเจ็บปวดมากพอแล้ว
“โมะขอโทษ โมะผิดเองที่ใจร้อน”
“ช่างเถอะคนแบบนั้นมีคนสั่งสอนบ้างก็ดี”
ส่งยิ้มบางๆให้โทโมะเป็นการปลอบใจ เธอไม่ได้โกรธเขา คนที่เธอควรจะโกรธน่าจะเป็น หมอนั้นมากกว่า
“แล้วเรื่องโครงการรักษาฟรี ฟางยังต้องไปคุยกับหมอนั้นอีกเหรอ โมะไม่อยากให้ฟางไปเจอ
หมอนั้นอีกเลย”
“ฟางยอมไม่ได้หรอกนะโมะ ที่จะให้เขายกเลิกโครงการนี้เพียงเพราะ โรงพยาบาลขาดราย
ได้”
“งั้นโมะจะเป็นคนไปคุยกับมันเอง”
ฟางกดสำลีหนักมือกว่าเดิม หมั้นไส้ไปกับท่าทางนักเลงโตของเพื่อนชาย
“โอ๊ย ฟางทำแบบนี้เอามีดมากรีดหน้าโมะเลยเหอะ”
“อืม ความคิดดีเนอะ เผื่อโมะจะได้เลิกบ้า”
“เฮ้ย โมะล้อเล่นนะ”
รีบยกมือห้าม เมื่อเห็นหญิงสาวยกมีดผ่าตัดขึ้นทำท่าจะกรีดหน้าเขาจริงๆ
“ฮ่าๆ แล้วทำเป็นพูด”
“เสร็จแล้วอย่างเพิ่งโดนน้ำแล้วกัน”
โทโมะรั้งมือบางของคนที่กำลังจะลุกไปเกาะกล่องปฐมพยาบาลเอาไว้ สบตาหวานของอีกฝ่ายอย่างจริงจังก่อนจะ
พูดออกมา
“โมะ พูดจริงนะเรื่องที่ไม่อยากให้ฟางไปเจอมันอีก โมะกลัวมันทำอะไรฟาง”
“เขาไม่กล้าแล้วแหละ ฟางเองก็ผิดที่พูดไม่ดีกับเขาก่อน”
ยิ้มให้โทโมะคลายกังวล
“เรื่องโครงการ ถ้าไม่ได้จริงๆ โมะจะช่วยหากองทุนให้เอง ฟางจะได้ไม่ต้องไปยุ่งกับมันอีก”
“ไม่ต้องหรอกโมะ ฟางว่าถ้าคุยกันดีๆ เขาน่าจะยอมนะ”
หญิงสาวยังคิดในแง่ดี ว่าเธอยังพอมีทางทำให้เขาคล้อยตามความคิดเธอได้อยู่บางทีจิตใจเขาอาจจะไม่ได้ดำมืด
อย่างที่เธอกล่าวหาเขาก็ได้ แต่เด็กคนนั้นเธอว่าน่าจะมีปัญหาทางจิตไม่น้อย เพราะดูเธอจะควบคุมอารมณ์ตัวเอง
ไม่ค่อยอยู่ แบบนี้ชักหน้าหว่งซะแล้วซิ ถ้ายังปล่อยทิ้งไว้
“ฟาง คิดอะไรอยู่”
เอ่ยถามหญิงสาวที่ยิ่งไปอย่างแปลกใจ
“คิดเรื่องน้องคนนั้นนะ ฟางว่าน้องเขาน่าจะป่วย”
“เหอะ ก็สมควรอยู่หรอก ปากร้ายซะขนาดนั้น”
โทโมะแอบเบ้หน้า เมื่อนึกไปถึงเด็กสาว หน้าตาก็ดีหรอก แต่คำพูดคำจา กริยานี่ซิ รับไม่ไหว อะไรจะรักพี่หวงพี่
โอเว่อร์ซะขนาดนั้น ทำอย่างกับไม่ใช่พี่น้องกันงั้นแหละ
“โมะนี่ ปากร้ายไปแล้วนะ”
ฟางปรามเพื่อนแบบไม่จริงจังนัก
“โมะพักไปก่อนแล้วกัน ฟางจะไปดูฝ่ายนู่นหน่อย เขาคงไม่เรียกหมอขึ้นไปหรอกมั้ง”
“ไม่เอาโมะไม่ให้ฟางไป”
รั้งแขนบางเพื่อนสาวไว้แน่น จนฟางต้องขมวดคิ้วกับอาการของเพื่อนที่ทำหน้าเครียดจนเธอแปลกใจ...
^________________________________________________________________^
หลายๆคนคงเดาปิศนาบางข้อออกแล้วซินะค่ะ ไม่ยากเลยใช่มั้ย
แก้วร้ายมั้ย? ทุกอย่างมันมีจุดเริ่มต้นรอติดตามแล้วกันเนอะ(หลอกให้ตามอ่านั้นแหละ ฮ่าๆ)
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
