I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป
8.5
siscode
แชร์นิยายฟิคชั่น
22)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความภายในห้องรับแขก
เขื่อนกับป๊อปปี้ที่นัดกันมาหาแม่ยายที่รัก โดยที่ไม่ได้บอกสอวสาวเอาไว้ก่อน เพราะมาครั้งนี้พวกเขาไม่ได้มาหาพวกเธอแต่มาหาแม่ของพวกเธอต่างหาก
ช่วงหลังๆมานี้ดูเหมือนทั้งเฟย์และฟางต่างมีความลับ ชอบทำตัวเหม่อลอยเป็นประจำ ทั้งที่นิสัยของพวกเธอมันใช่แบบนี้
"พอดีพวกเราจะมาถามเรื่องเฟย์กับฟางน่ะครับ"ป๊อปปี้เปิดประเด็น
"เรื่องอะไรหรอลูก"
"ช่วงนี้เฟย์ฟางชอบทำตัวเหม่อลอยแล้วก็ติดเพื่อนแจเลย ชอบชวนไปเที่ยวบ่อยๆ เหมือนไม่ใช่เฟย์ฟางเลย"เขื่อนพูด
"อ้าว!นี่เฟย์กับฟางยังไม่บอกลูกอีกหรอเนี่ย"
"บอกเรื่องอะไรครับ"
"ก็เรื่องที่จะไป..."
"คุณแม่!!!!อย่าพูด!!!!"
ก่อนที่คุณหญิงของบ้านจะพูดจบเฟย์กับฟางที่วิ่งพรวดเข้ามาในบ้านก็มาขัดซะก่อน
"เฟย์/ฟาง"สองหนุ่มเรียกชื่อหญิงสาวเบาๆ
"คุณแม่ห้ามพูดนะค่ะ"พี่สาวคนของโตของบ้านเอ่ยบอก
"คุณน้าครับพูดเลยครับ"ป๊อปปี้ก็ไม่ยอมแพ้ วันนี้เขาต้องรู้ให้ได้!
"คุณแม่~"
"เฟย์ฟางจะไปเรียนเมืองนอกน่ะลูก"
"หมายความว่าไง"สองหนุ่มถึงกับโมโหที่แฟนสาวของเขาไม่ยอมบอกเรื่องนี้
"คุณน้าครับผมขอพาฟางไปข้างนอกบ้านน่ะครับ"พูดจบป๊อปปี้ก็ลากตัวฟางออกจากบ้านไปแล้วขึ้นรถไป
"งั้นผมขอพาเฟย์ไปน่ะครับ"
@คอนโดแห่งหนึ่ง
"ทำไมถึงไม่บอกพี่ว่าจะไปเมืองนอก"ป๊อปปี้พูดเสียงเย็น
มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วเวลาเขาโกรธเธอแล้วทำเสียงแบบนี้ แล้วเธอกับเขาเองก็ออกจะทะเลาะกันบ่อยด้วย แต่เธอก็ยังไม่ชิยสักทีกับท่าทางและน้ำเสียงของเขาเวลาโกรธ
"ฟางก็กำลังจะบอกพี่ป๊อปนี่ไง"เธอยิ้มแหย่ๆ
"ไม่ขำนะฟาง" ป๊อปปี้พูดจบก็ออกไปสงบสติอารมณ์ตรงระเบียง ถ้าขืนเขายังอยู่ข้างในห้องมีหวังได้จับเธอขึงไว้บนเตียงแน่
หลังจากที่ป๊อปปี้เดินไปที่ระเบียงได้สักพัก ก็เดินกลับเข้ามา
"เราจะไปประเทศอะไร"
"ฝรั่งเศส"
"แล้วจะไปเรียนกี่ปี"
"4ปีมั้งค่ะ" ป๊อปปี้พยักหน้ารับเบาๆ เพราะตอนนี้ในหัวของเขากำลังคิดวางแผนการเอาไว้อยู่
"วันนี้เธอนอนที่นี้ล่ะกัน เดี๋ยวฉันจะโทรบอกแม่เธอให้" หัวใจฟางถึงกับหล่นวูบ เมื่อเขาเปลี่ยนสรรพนามเรียกของเธอและเขา พูดจบป๊อปปี้ก็เดินออกจากห้องไป
ป๊อปปี้โทรหาเขื่อนเพื่อปรึกษาเรื่องของสองสาว เขานัดเจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"จะเอายังไงดีว่ะ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย"เขื่อนขยี้หัวตัวเองจนผมยุ่งไปหมด
"ไปเรียนกับสองสาวมั้ย?"ป๊อปปี้ถาม
"อืมมม เข้าท่าดีเหมือนกัน แล้วแกรู้หรอว่าสองสาวจะไปเรียนที่ไหน"
"ฟางบอกว่าจะไปฝรั่งเศส แต่ฉันไม่รู้ว่าเฟย์จะไปด้วยหรือป่าว"
"เออว่ะ ฉันก็ลืมถามเฟย์ มัวแต่โมโหอยู่...แต่ตอนนี้เฟย์ฟางยังอยู่ม.5อยู่ แล้วเราจะรีบไปไหนกันว่ะ"
"ถ้าไม่รีบยุ่งแน่ เพราะถ้าฉันเรียนมหาวิทยาลัยในไทยพ่อจะให้ฉันไปช่วยงานที่บริษัท ที่นี้พอจะขอไปเรียนเมืองนอกคงจะยาก"
"ก็จริงของแก...แล้วไหนแผนแก เล่าให้ฉันฟังมั้งดิ"
.
.
.
ป๊อปปี้กลับมาคอนโดตอนดึกๆ เมื่อเข้ามาในห้องก็เห็นกระต่ายน้อยของเขานอนหลับอยู่ที่โซฟา แถมยังมีคราบน้ำตาเปรอะอยู่ตามใบหน้า ป๊อปปี้ก้มลงไปจูบหน้าผากเนียนก่อนจะอุ้มเธอๆปที่ห้องนอนของเขา
.
.
.
......................................................................................................................................
เดี๋ยวตอนเย็นจะมาอัพให้นะ
เขื่อนกับป๊อปปี้ที่นัดกันมาหาแม่ยายที่รัก โดยที่ไม่ได้บอกสอวสาวเอาไว้ก่อน เพราะมาครั้งนี้พวกเขาไม่ได้มาหาพวกเธอแต่มาหาแม่ของพวกเธอต่างหาก
ช่วงหลังๆมานี้ดูเหมือนทั้งเฟย์และฟางต่างมีความลับ ชอบทำตัวเหม่อลอยเป็นประจำ ทั้งที่นิสัยของพวกเธอมันใช่แบบนี้
"พอดีพวกเราจะมาถามเรื่องเฟย์กับฟางน่ะครับ"ป๊อปปี้เปิดประเด็น
"เรื่องอะไรหรอลูก"
"ช่วงนี้เฟย์ฟางชอบทำตัวเหม่อลอยแล้วก็ติดเพื่อนแจเลย ชอบชวนไปเที่ยวบ่อยๆ เหมือนไม่ใช่เฟย์ฟางเลย"เขื่อนพูด
"อ้าว!นี่เฟย์กับฟางยังไม่บอกลูกอีกหรอเนี่ย"
"บอกเรื่องอะไรครับ"
"ก็เรื่องที่จะไป..."
"คุณแม่!!!!อย่าพูด!!!!"
ก่อนที่คุณหญิงของบ้านจะพูดจบเฟย์กับฟางที่วิ่งพรวดเข้ามาในบ้านก็มาขัดซะก่อน
"เฟย์/ฟาง"สองหนุ่มเรียกชื่อหญิงสาวเบาๆ
"คุณแม่ห้ามพูดนะค่ะ"พี่สาวคนของโตของบ้านเอ่ยบอก
"คุณน้าครับพูดเลยครับ"ป๊อปปี้ก็ไม่ยอมแพ้ วันนี้เขาต้องรู้ให้ได้!
"คุณแม่~"
"เฟย์ฟางจะไปเรียนเมืองนอกน่ะลูก"
"หมายความว่าไง"สองหนุ่มถึงกับโมโหที่แฟนสาวของเขาไม่ยอมบอกเรื่องนี้
"คุณน้าครับผมขอพาฟางไปข้างนอกบ้านน่ะครับ"พูดจบป๊อปปี้ก็ลากตัวฟางออกจากบ้านไปแล้วขึ้นรถไป
"งั้นผมขอพาเฟย์ไปน่ะครับ"
@คอนโดแห่งหนึ่ง
"ทำไมถึงไม่บอกพี่ว่าจะไปเมืองนอก"ป๊อปปี้พูดเสียงเย็น
มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วเวลาเขาโกรธเธอแล้วทำเสียงแบบนี้ แล้วเธอกับเขาเองก็ออกจะทะเลาะกันบ่อยด้วย แต่เธอก็ยังไม่ชิยสักทีกับท่าทางและน้ำเสียงของเขาเวลาโกรธ
"ฟางก็กำลังจะบอกพี่ป๊อปนี่ไง"เธอยิ้มแหย่ๆ
"ไม่ขำนะฟาง" ป๊อปปี้พูดจบก็ออกไปสงบสติอารมณ์ตรงระเบียง ถ้าขืนเขายังอยู่ข้างในห้องมีหวังได้จับเธอขึงไว้บนเตียงแน่
หลังจากที่ป๊อปปี้เดินไปที่ระเบียงได้สักพัก ก็เดินกลับเข้ามา
"เราจะไปประเทศอะไร"
"ฝรั่งเศส"
"แล้วจะไปเรียนกี่ปี"
"4ปีมั้งค่ะ" ป๊อปปี้พยักหน้ารับเบาๆ เพราะตอนนี้ในหัวของเขากำลังคิดวางแผนการเอาไว้อยู่
"วันนี้เธอนอนที่นี้ล่ะกัน เดี๋ยวฉันจะโทรบอกแม่เธอให้" หัวใจฟางถึงกับหล่นวูบ เมื่อเขาเปลี่ยนสรรพนามเรียกของเธอและเขา พูดจบป๊อปปี้ก็เดินออกจากห้องไป
ป๊อปปี้โทรหาเขื่อนเพื่อปรึกษาเรื่องของสองสาว เขานัดเจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
"จะเอายังไงดีว่ะ ฉันจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย"เขื่อนขยี้หัวตัวเองจนผมยุ่งไปหมด
"ไปเรียนกับสองสาวมั้ย?"ป๊อปปี้ถาม
"อืมมม เข้าท่าดีเหมือนกัน แล้วแกรู้หรอว่าสองสาวจะไปเรียนที่ไหน"
"ฟางบอกว่าจะไปฝรั่งเศส แต่ฉันไม่รู้ว่าเฟย์จะไปด้วยหรือป่าว"
"เออว่ะ ฉันก็ลืมถามเฟย์ มัวแต่โมโหอยู่...แต่ตอนนี้เฟย์ฟางยังอยู่ม.5อยู่ แล้วเราจะรีบไปไหนกันว่ะ"
"ถ้าไม่รีบยุ่งแน่ เพราะถ้าฉันเรียนมหาวิทยาลัยในไทยพ่อจะให้ฉันไปช่วยงานที่บริษัท ที่นี้พอจะขอไปเรียนเมืองนอกคงจะยาก"
"ก็จริงของแก...แล้วไหนแผนแก เล่าให้ฉันฟังมั้งดิ"
.
.
.
ป๊อปปี้กลับมาคอนโดตอนดึกๆ เมื่อเข้ามาในห้องก็เห็นกระต่ายน้อยของเขานอนหลับอยู่ที่โซฟา แถมยังมีคราบน้ำตาเปรอะอยู่ตามใบหน้า ป๊อปปี้ก้มลงไปจูบหน้าผากเนียนก่อนจะอุ้มเธอๆปที่ห้องนอนของเขา
.
.
.
......................................................................................................................................
เดี๋ยวตอนเย็นจะมาอัพให้นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
