แวมไพร์ที่รัก..รักครั้งนี้ฉันเลือกเธอ

10.0

เขียนโดย JustTime

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.56 น.

  23 ตอน
  70 วิจารณ์
  45.46K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ดูดเลือด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

เมื่อเวลาผ่านไปนับสิบปี ว่าที่เจ้าหญิงแห่งเมืองแวมไพร์ได้เติบโตอย่างรวดเร็ว และเธอพร้อมแล้วที่จะเข้าสู่ปะตู้วิวาทกับเจ้าชายแห่งเมืองแวมไพร์

ซึ่งแม่ของเธอได้เลือกผู้ชายเอาไว้ให้ ซึ่งก็คือ โทโมะแห่งตระกูลไทยานนท์  [ผู้ปกครองเมืองแห่งแวมไพร์] และเธอ(แก้วใจ) ต้องไปเป็นเจ้าหญิงให้กับเขา(เจ้าชายโทโมะแห่งเมืองแวมไพร์)
"แก้ว วันนี้ลูกรู้ใช่ม่ะ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" เสียงจากผู้เป็นแม่ของเธอที่กลายร่างเป็นค้างคาวบินเข้ามาในห้องของลูกสาว
"แก้วทราบค่ะ อีกสักพักแก้วจะไปหาเขา". น้ำเสียงที่เรียบเฉยเหมือนเคย
เมื่อเวลาผ่านไป เธอได้ออกไปตามนัด
<ปราสาทไทยานนท์>
ตอนนี้เธอเข้าไปในห้อง เธอพบกับ เจ้าชายแวมไพร์ที่นอนหิวกระหายเลือดอย่างเห็นได้ชัด  ส่วนเขาที่เดินเข้าใกล้ที่ตัวเธอทันใดนั้น...
"เจ้าอย่าเข้ามา"
"ข้าทนไม่ไหวแล้ว"พูดด้วยอาการที่สติหาย
" เจ้า อย่านะ อย่า...!!!"
 เขาฝั่งเขี้ยว และดูดเลือดสีดำของเธอ ไปครึ่งหนึ่ง จนทำให้ตัวของเธอล้มลง 
และเขาเจ้าชายแวมไพร์ที่ได้ดูดเลือดของแวมไพร์สาวบริสุทธิ์ ที่ตอนนี้หมดสติไปเช่นกัน
องค์รักของแวมไพร์ได้เดินตรวจตราตามปกติแต่เข้ากับพบ เจ้าชายและว่าที่เจ้าหญิง ที่นอนล้มลงอย่างเห็นได้ชัด เขาจึงเรียกหมอให้มาที่ปราสาทแห่งนี้
"เจ้าชายและเจ้าหญิงเป็นไงบ้างครับ"เสียงองค์รักสอบถามหมอ
"เจ้าชายไม่เป็นอะไรมาก แต่เจ้าหญิงที่ถูกดูดเลือดไปจะเสียชีวิตภายในหนึ่งอาทิตย์ ดังนั้นเจ้าชายต้องคืนเลือดให้กับเจ้าหญิงให้เร็วที่สุด มิฉะงั้น เจ้าหญิงจะละลายเป็นเถ้าธุรลี"
"ครับ ขอบคุณครับ"
เมื่อเวลาผ่าน (เจ้าชายก็ได้สติบ้่าง!!)
"ลูกของข้าเป็นยังไงมั้ง"ผู้เป็นแม่ของโทโมะที่รีบมาหาลูกของตน
"หมอบอกว่า ต้องให้เจ้าชายคืนเลือดให้กับเจ้าหญิง อย่างเร็วที่สุด ซึ่งคนที่จะคืนเลือดกันได้ ต้องแต่งงานกันเท่านั้น. มิฉะนั้นเจ้าหญิงจะตายภายในหนึ่งอาทิตย์"เสียงจากองค์รัก
"งั้นเจ้าไปเตรียมงานแต่ง เราจะให้ทั้งสองแต่งงานกันภายในวันมะรืนนี้"
"โอ๊ย !!  ข้าปวดหัว เหลือเกิน"เสียงโทโมะ ที่ฟื้นแล้วกุมขมับของตัวเอง
โทโมะหลังจากที่ได้สติก็ ลองมองไปที่รอบๆๆ และดันสดุดตากับ หญิงสาวที่นอนตรงข้างเตียงของเขา   เขาจึงเดินเข้าไป และใช้นิ้วปัดเส้นผมเพื่อให้เห็นใบหน้าที่ชัดเจน 
" แก้วใจ ". เขาพูดตะโกนเสียงดัง ก่อนจะมานั่งโทษตัวเอง
(ถ้าข้าหักห้ามใจ ไว้เจ้าคงไม่ต้องนอนเจ็บแบบนี้)
(ถ้าหากข้า.....)
เขาได้แต่โทษตัวเองที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้
ใช่แล้ว ภายในดวงตาที่สามารถฆ่าคนให้ตายทั้งเป็นได้ ก็มีหัวใจ
ซึ่งเป็นหัวใจที่อ่อนโยนและไม่มีการ เฟค ใดๆ ทั้งสิ้น!!


"ข้าจะช่วยเจ้าได้อย่างไร ดี. เจ้าหญิงของข้า"
โทโมะที่พูดพร้อมกุมมือของแก้วที่ยังไม่ได้สติ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา