อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 18 แก้วหายไป ตกเย็น ที่บ้านร้างแห่งหนึ่ง ซ่าาาาาาา ! “ตื่นได้แล้ว” “ไอ้ปลวกชนเสาไฟฟ้า”แก้วเรียกทันทีที่ตื่น “หน๋อยแหนะ ปากดีนักนะ”ปิงพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหาแก้วแล้ว... เพี๊ยะ! แล้วตบหน้าแก้วหนึ่งที “แกต้องการอะไร ?”แก้วถาม “ต้องการชีวิตผัวแกไง ให้ได้มั้ย ?”ปิงถาม “............” “เงียบทำไม ? ทำไมไม่ปากดีอีก”ปิงถาม “ฉันอยากได้ไร่ของผัวแก ชีวิตผัวแก และตัวของแกเป็นเมียเจ้านายฉัน”ปิงพูดต่อ “ฉันไม่ให้”แก้วพูด “เธอให้ไม่ให้ฉันก็ต้องได้”ปิงพูดพร้อมกับตบหน้าแก้วอีกหนึ่งที ทางด้านโทโมะ “คุณชายค่ะแย่แล้วค่ะ”บอดี้การ์ดถาม “มีอะไรอิง ?”โทโมะถามกลับ “คุณหนูหายตัวไปค่ะ”อิงตอบ “อะไรนะ ? หายไปได้ยังไง ?”โทโมะถาม “เท่าที่รันจำได้ ตอนนั้นเราตามคุณหนูเข้ามาในห้อง แล้วอยู่ดีดีก็โดนอะไรตีที่หัวไม่รู้ เราสองคนไม่ทันตั้งตัวเลยโดนทำร้ายเข้า”รันตอบ “ไปตามบอดี้การ์ดหน้าห้องมา”โทโมะพูด สักพัก “พวกแกเห็นแก้วมั้ย ?”โทโมะถาม “เห็นครับเมื่อตอนเช้าๆ เธอบอกว่าจะไปเดินเล่นครับ”บอดกี้การ์ดชายพูด “พอผมถามว่าแล้วรันกับอิงล่ะ ? เธอก็ตอบว่ารันกับอิงรออยู่หน้าบ้านแล้วน่ะครับ”บอดก้าร์ดชายอีกคนพูด “บัดซบ! ไปตามหาตัวแก้วให้เจอ เดี๋ยวนี้”โทโมะสั่ง “ค่ะ/ครับ”ทุกคนพูดแล้ววิ่งออกจากห้องไป กริ๊งๆๆๆ เสียงโทรศัพท์บ้าน “ฉัลโหล ?”โทโมะพูด (ว่าไงโทโมะ กำลังหาตัวผู้หญิงที่รักอยู่หรอ ?) “ไอ้เม้ง”โทโมะเรียก (อะไรๆ ฉันเป็นเพื่อนพ่อนายนะ เรียกไอ้เลยหรอ ?)เสี่ยเม้งพูด “คนอย่างแกไม่มีความน่าเคารพ สมควรแล้วที่ฉันต้องเรียกแกว่าไอ้ แกจับแก้วไปไว้ที่ไหน ?”โทโมะถาม (ไม่บอกหรอก อยากคุยด้วยมั้ยล่ะ ? ฉันจัดให้)เสี่ยเม้งพูด [พี่โทโมะ แกออกไปจากตัวฉันนะไอ้หน้าปลวก พี่โทโมะชะ...ช่วยแก้วด้วย]แก้วร้องเรียกผ่านเสียงทางโทรศัพท์ “แกไอ้เม้ง ไอ้หมาลอบกัด แกทำอะไรแก้ว ?”โทโมะถาม (ฉันไม่ได้ทำแต่ฉันให้ลูกน้องฉันชิมลางก่อน ผิวเมียแกนี้ขาวนะ เห็นแล้วน่าเจี๊ยะจริงๆ แบ่งปันกันมั้งสิว่ะลูกเพื่อน อย่าขี้งกไปหน่อยเลย)เสี่ยเม้งพูด “ถ้าแกทำอะไรแก้วแม้แต่ปลายเล็บนะ แกตายแน่”โทโมะพูด (โอ๊ะโอ! ไม่รับประกันนะ ถ้าแกมาช้าเมียแกอาจจะต้องตกเป็นเมียลูกน้องฉันและก็ฉันก็ได้)เสี่ยเม้งพูด “มึงจับแก้วไว้ที่ไหน ?”โทโมะถาม (ที่ที่พ่อมึงตายไง มาเร็วๆนะ ถ้าไม่เชื่อเดี๋ยวส่งภาพไปให้ดู)เสี่ยเม้งพูดแล้ววางสายไป ตึ๊งง! “แก้ววว!”โทโมะเรียก ภาพที่เสี่ยเม้งส่งมาคือภาพที่แก้วกำลังเกือบเปลือยแล้วปิงขึ้นคร่อมเธออยู่ “สิงห์ ไปบ้านร้างที่พวกมีนฆ่าพ่อฉันด่วน”โทโมะเรียกสิงห์ ทางด้านแก้ว “ออกไปนะ ออกไป”แก้วพูด “แหมม ผิวเนียนขาวแบบนี้ใครจะอดใจไหว ขอฉันชิมหน่อยไม่ได้หรือไง ?”ปิงพูด “ไม่ออกไปนะ ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ระยำ”แก้วด่า “ด่าอีกสิ เสียงเธอมันกระตุ้นอารมณ์ฉัน”ปิงพูด “ออกไปนะ พี่โทโมะช่วยด้วย”แก้วร้องเรียก “ร้องให้ตายมันก็มาไม่ทันหรอก เรามาสนุกกันดีกว่า”ปิงพูดพร้อมกับถอดเสื้อตัวเองออกแล้วระดมจูบไปทั่วตัวแก้ว ตอนนี้เสื้อแก้วก็ขาดกางเกงก็ขาดจนจะเหมือนกางเกงในยีนส์เลยทีเดียว “ออกไปนะ ออกไป”แก้วร้อง “เก็บเสียงไว้ร้องตอนเรามาสนุกกันดีกว่านะ สาวน้อย”ปิงพูดพร้มกับฉีกเสื้อแก้วออกเหลือแต่ชั้นใน “อย่าทำอะไรฉันเลย”แก้วพูดพร้อมกับพนมมือไหว้ “ทำไมไม่ปากดีเหมือนเมื่อกี้ล่ะ ? ขอร้องตอนนี้มันก็สายเกินไปเพราะเธอปลุกอารมณ์ฉันแล้ว”ปิงพูดพร้อมกับจูบที่เนินออกของแก้วมือก็คอยถอดกางเกงแก้วจนในที่สุดกางเกงแก้วก็ถูกปลดออก “ไอ้ปิง เสร็จแล้วบอกเสี่ยด้วย นี้อุส่าห์ให้ชิมเป็นคนแรกเลยนะเนี้ย”เสี่ยเม้งพูดแล้วยิ้มให้ปิง “ขอบคุณครับเสี่ย”ปิงพูดกับเสี่ยเม้งก่อนที่จะหันมาสนใจแก้ว “หยุดแค่นั้นแหละ” “พี่โทโมะ”แก้วเรียกเพราะเธอจำเสียงเขาได้ โทโมะที่เห็นแก้วเหลือแต่ชุดชั้นในก็วิ่งมาหาแก้วในทันที “จับมันไว้”เสี่ยเม้งพูด “ไงไอ้ลูกหมา หมดท่าเลยนะมึง ทรมานมั้ย ?เห็นคนรักกำลังโดนข่มขืน”เสี่ยงเม้งพูด “มึงไม่ใช่คน”โทโมะพูด “ถ้ามึงทรมานเซ็นต์สัญญาที่ดินให้ฉันเดี๋ยวนี้”เสี่ยเม้งพูด “พี่โทโมะอย่า ไร่นั้นมันของพ่อพี่ไม่ใช่หรอ ? พี่ไม่ต้องห่วงแก้ว”แก้วพูด “แหมมม ปากดีนักนะ ไอ้ปิงมึงจัดต่อเลย”เสี่ยเม้งพูด ปิงไม่รอช้ารีบถถอดกางเกงตัวเองทันที “ถ้ามึงไม่เซ็นเมียมึงเสร็จลูกน้องกูแน่”เสี่ยเม้งพูด ตัวอย่างตอนต่อไป :“หมดเวลาสวีตแล้ว”ปิงพูดพร้อมกับหยิบปืนมาจ่อหัวโทโมะไว้ในสภาพที่ใส่เสื้อผ้าแล้ว “กูก็เซ็นต์แล้วมึงจะเอาอะไรอีก ?”โทโมะถาม “ชีวิตมึงไง มึงให้กูได้มั้ย ?”เสี่ยเม้งถาม