Bad boy แบดบอยติดรัก ฉบับเอนซี

9.1

เขียนโดย dada

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 22.01 น.

  16 ตอน
  311 วิจารณ์
  39.20K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
“หยาบคาย”ชั้นพูดจบแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าตัวเองแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องแต่บิสกิสรั้งมือไว้
“เธอหาเรื่องชั้นเพื่อจะได้กลับไปหาไอ้ลิปใช่ไหม”
“ใครกันแน่ที่หาเรื่องใคร ชั้นว่านายกำลังใช้อารมณ์ในการสนทนาอยู่นะบิสกิส รอนายเย็นแล้วค่อยโทรมา....ไม่ได้สิ นายทำโทรศัพท์ชั้นพัง ใช่ งั้นรอนายเย็นแล้วเราค่อยคุยกัน ตอนนี้ชั้นไม่อยากเอาน้ำมันไปดับไฟ ชั้นกำลังใช้น้ำเย็นดับไฟนายอยู่ แต่ดูว่าน้ำเย็นอย่างชั้นจะดับไฟไหม้บ้านอย่างนาย.......กรี๊ดดดดด”ชั้นพูดจบน้ำจากเพดานห้องก็กระจายออกมาจนชั้นเข้าไปกอดบิสกิส บิสกิสมองไปแล้วส่ายหัว
“หยุด”บิสกิสพูดแล้วน้ำก็หยุดลง แต่ก็ทำให้เตียงและข้าวของบริเวณนั้นเปียกไปหมด ชั้นมองหน้าบิสกิสแล้วผละตัวออก
“มาที่นี่วันหลังอย่าพูดคำว่าไฟ.......แล้วก็ไหม้ เข้าใจไหม ชั้นตั้งระบบเสียงดับไฟไว้”เค้าพูดจบชั้นก็เดินสะบัดออกจากห้องไปทั้งๆที่ตัวเปียกแบบนั้น บิสกิสเดินไปดึงมือชั้นที่ห้องนั่งเล่น
“ชั้นบอกนายแล้วว่าชั้นจะรอให้นายเย็น”
“ชั้นเย็นแล้ว น้ำจากเพดานมันยังทำให้ชั้นไม่เย็นอีกหรอ แต่ชั้นขอถามเธออีกครั้งว่าไอ้ลิปมันทำเธอขนาดไหน ชั้นจะไปต่อยมัน”ชั้นว่านายยังเย็นไม่พอนะบิสกิส
“เค้าไม่ได้ทำอะไรชั้น นายยังเย็นไม่พอหรอก แล้วคุยกัน ชั้นจะถือว่าที่นายพูดไปวันนี้ไม่ใช่นายที่พูดแล้วกัน”ชั้นวิ่งออกไปอย่างไว
ณ ห้าง
ชั้นแวะซื้อของใช้ที่ห้างที่เดิมและนักข่าวก็วิ่งแห่กันมาเยอะแยะ
“ไม่ทราบว่าคุณเคมีเพิ่งออกมาจากคอนโดคุณบิสกิสใช่ไหมคะ”
“เอ่อ....”
“มีกระแสรีเทรินแล้วใช่ไหมคะ”
“แล้วคุณลิปหละคะ”
“คุณคิดว่าคุณเลือกใครกันแน่”
“คุณเห็นข่าวคุณหรือยังคะ”
“เธอคิดว่าเธอสวยมากนักหรอ”คำพูดสุดสุดท้ายทำให้ชั้นมองหน้าคนพูด นักข่าวแหวกวงล้อมถ่ายภาพชั้นกับหญิงสาวที่ใส่ชุดเดรสสีแดงสั้นเท่าขาอ่อนซึ่งผิดกับชุดชั้นที่เป็นกระโปรงยาวสีขาว ยาวคลุมตาตุ่มที่บิสกิสขุดออกมาจากตู้เสื้อผ้าแล้วบอกว่าเป็นชุดแม่เก่าที่ไม่เคยให้ใครใส่มาก่อน ชั้นมองหน้าสาวส้นสูงปากแดง ทำผมลอนม้วนออกแล้วถอดแว่นสีชาออกช้าๆ นี่มัน....
“คุณหนิง”หนิง ดาราชื่อดังที่เป็นข่าวกับบิสกิสตอนที่ชั้นเลิกกับบิสกิสตอนนั้น
“เธอหลอกใครก็หลอกไป แต่อย่ามาหลอกบิสกิสแฟนของชั้น จำเอาไว้ เค้าคือของชั้น อย่าคิดจะมายุ่งกับคนของชั้นอีก ไม่งั้นอย่าหาว่าชั้นไม่เตือน จำใส่หัวไว้ซะด้วย คนเดินดินอย่างเธอหนะ บิสกิสเค้าไม่เอาหรอก”ยัยนี่เดินมาแล้วเอานิ้วจิ้มหัวชั้นจนชั้นโมโห
“แต่ถ้าคนของเธอเค้ามาหาชั้นเองนี้มันก็ช่วยไม่ได้หรอกนะ ขนาดเธอเป็นแฟนเค้ายังไม่เอา ไม่สนใจ จนต้องมาหาชั้นนี่ก็ต้องโทดเธอเองแล้วหละ ที่ดูแลแฟนตัวเองไม่ดีเหมือนชั้น”ชั้นพูดออกไปอย่างตระหนี่ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้สาวคนนั้นแล้วมองตั้งแต่หัวจรดเท้า
“ผู้ดีจริง แต่กริยามารยาท ต่ำยิ่งว่าคนเดินดินอีกนะ ดาราดัง”ชั้นเน้นเสียงก่อนจะม้วนตัวจะเดินออกแต่ก็โดนดึงผม ชั้นหน้าหงายแต่ก็พลิกตัวแล้วผลักแม่นั้นจนล้มลง
“เจ้าข้าเอ้ย มาดูเร็ว นี่หรอดาราชื่อดัง ไล่ทำร้ายคนอื่นเค้าก่อน โทดฐานที่หาว่าคนอื่นมายุ่งกับแฟนตัวเอง ทั้งๆที่แฟนตัวเองคือใครก็ไม่รู้ มีประกาศเป็นทางการหรือยังว่าเธอเป็นแฟนกับบิสกิส มีประกาศเมื่อไหร่คือเธอกับบิสกิสคบกัน แต่นี่ยังไม่มีประกาศ เพราะฉะนั้นเธอไม่มีสิทธิ์ที่เรียกบิสกิสว่าแฟน อันเนี้ย ควรจำใส่กระโหลกไว้ซะมากกว่านะ คุณดาราหมดท่า”ชั้นเดินออกไปอย่างสะใจแต่ในใจก็แอบเศร้า ชั้นโบกแท็กซี่กลับบ้าน
ณ บ้าน
“เคมี”ลิปรอชั้นอยู่ในบ้าน เปิดโทรทัศน์ดู ชั้นมองหน้าเค้าแล้วนั่งบนเตียงก่อนจะโรยตัวลงนอน
“ไปไหนมา”เค้าถาม แต่ชั้นเงียบ
“มีเรื่องมา”
“เรื่องอะไร ใครทำเธอ”
“ยัยหนิงอะไรนั่นหนะ”
“หนิง...ที่เป็นข่าวกับบิสกิสใช่ไหม”
“ใช่ คนนั้นแหละ หาว่าชั้นไปแย่งแฟน”
“ไม่ต้องห่วงนะว่าจะเป็นข่าว เพราะว่าหนิงไม่ปล่อยข่าวเสียๆตัวเองแน่ เค้าต้องยัดเงินผู้สื่อข่าวแล้วเดินเชิดกลับบ้านแล้วหละ ไม่ต้องห่วง”
“อื้ม ก็ว่างั้นนะ”ชั้นพูดจบก็หลับตาช้าๆ
“เมื่อคืนไปไหนมากับ....บิสกิส”
“ลิป”
“ว่าไง”
“ชั้นรักบิสกิส และเรากลับมาคืนดีกันแล้ว แม้จะทะเลาะกันอยู่นิดหน่อยในตอนนี้”
“ชั้นว่าแล้วว่ามันต้องมีวันนี้”
“ชั้นขอโทดนะ แต่เราต้องจบจริงๆ”
“ชั้นเข้าใจ แต่ยังไงชั้นก็รอเธอเสมอ เพราะชั้นจะไม่รักใครอีกแล้วนอกจากเธอคนเดียว จำไว้นะเคมี ไม่ว่าเธอจะเป็นอะไร เป็นใคร ผ่านอะไรมา ชั้นพร้อมจะอ้าแขนรับเธอตลอดเวลา เพราะอะไรหนะหรอ เพราะชั้นรักเธอ รักมากถึงมากที่สุดหนะสิ”เค้าพูดจบก็เดินออกจากบ้านชั้นไป ชั้นลืมตาขึ้นแต่แล้วชั้นก็ซึ้งไม่ออก อาจเพราะชั้นไม่ได้รักเค้า แต่ทำไมเค้าดีกับชั้นจังนะ หล่อก็หล่อ รวยก็รวย พอๆกับบิสกิสหนะแหละ แต่ชั้นไม่ได้มองเค้าตรงนั้น ชั้นมองเค้าที่หัวใจ ชั้นรักเค้าที่ใจมากกว่า
เอี๊ยดดดดดดด!! เสียงเบรครถดังลั่น ชั้นเดินออกไปหน้าบ้าน เห็นบิสกิสเดินลงจากรถด้วยอาการมึนๆ แต่ที่น่าตกใจคือตัวเค้าเต็มไปด้วยเลือด เมื่อชั้นเห็นก็รีบวิ่งปรี่เข้าไปประคองก่อนที่บิสกิสจะหมดสติร่วงลงพื้น ลิปที่กำลังจะเดินเข้าบ้านหันมาเห็นก็เข้ามาช่วยแบกไปโรงพยาบาล
โรงพยาบาล
“ไม่ทราบว่าพยาบาลบอกว่าคุณบิสกิสเป็นอย่างไงบ้างคะ”เสียงนักข่าวเจี้ยวจ้าวลั่นโรงพยาบาลจนชั้นแทบแทรกแผ่นดินลงไปจำศีลอยู่ใต้ดิน ชั้นไม่ตอบอะไรทั้งนั้นเฝ้ารอพยาบาลออกมาบอกผลปล่อยให้ลิปรับหน้าแทน
เช้าตรู่
ชั้นนอนหลับเฝ้าบิสกิสทั้งคืน บิสกิสลืมตามาแล้วปาข้าวของแต่เช้าเล่นเอาชั้นตกใจรีบร่นตัวไปอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
“บิสกิส นายเป็นอะไร”ชั้นพยายามระงับเค้าให้ได้
“เธอเป็นใคร รู้จักชั้นได้ยังไง”นี่อย่าบอกนะว่าสมองนายเลอะเลือนเป็นแบล็คแจ็คไปแล้วหนะ ชั้นงงแล้วค่อยๆก้าวไปใกล้ๆ
“ชั้นไง ชั้นเคมี แฟนนายเอง”ชั้นพูดออกไปแล้วยิ้มให้แต่ที่ตอบแทนมาคือเปลือกกล้วยที่โยนเข้าหน้าชั้นเต็มๆเล่นเอาชั้นเหลืออด
“ไม่ไหวแล้วนะเว้ย นายเป็นบ้าอะไรตื่นมาก็เล่นปาข้าวของเต็มห้องแบบนี้ แล้วยังมาปาเปลือกกล้วยใส่หน้าชั้นอีก นายอยากลองดีกับชั้นมากใช่ไหม อยากตายไหมห๊ะ”ชั้นตะคอกจนบิสกิสนั่งนิ่งก่อนที่เค้าจะโยนกระเป๋าสตางค์มาใส่หน้าชั้น ชั้นหยิบกระเป๋านั้นแล้วทำท่าโมโห
“ไปซื้อบุหรี่มาให้ที เร็วๆ”ผีอะไรเข้าสิงนายเนี้ย ชั้นไม่ใช่ทาสรักนายนะย๊ะ
“นี่ นายบ้าหรือเปล่า นายเป็นอะไรของนาย ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นจับบุหรี่สูบ จับแต่ถุงยางใส่ วันนี้มาสูบบุหรี่ สมองนายกลับกระโดดไปหมดแล้วหรอ จนจำชั้นไม่ได้ นายมันรั่วแล้วรู้ตัวไหมบิสกิส นายเป็นถึงผู้บริหารค่ายดาโมไดค่ายชื่อดังของพวกดาราเชียวนะ แต่ดูนายทำตัวสิ ถ้านายสูบบุหรี่ก็พอเถอะ นายไม่ควรจะเป็นคนที่ถูกยกย่อง”ชั้นพูดแล้วโยนกระเป๋าเงินคืนไปบนเตียงของเค้า แต่เค้ามองหน้าชั้นแล้วโยนมันกลับมา
“ไปซื้อมาสิ เข้าใจไหม ชั้นสั่ง!!”เค้ากระแทกเสียง
“นายเป็นใครมาสั่งชั้น”
“เป็นเจ้าของค่ายดาโมไดไง”แหมๆๆ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ
“แต่ชั้นไม่ใช่เด็กในสังกัดของนาย ชั้นไม่ไป มีไรม๊ะ ชั้นเป็นแฟนนายนะ ไม่ใช่ลูกน้อง นายใช้ผิดคนแล้ว”ชั้นพูดแล้วโยนกระเป๋าเงินคืนเค้า เค้ารับแล้วโยนกลับอย่างไว เราโยนกันไปโยนกันมาจน...แกร่ก
“โอ้ย”เคร้ง พยาบาลที่เดินเข้ามาในห้องกับหมอถูกกระเป๋าเงินที่บิสกิสคว้างใส่เข้าเต็มๆหน้าจนถาดยาร่วง
“เฮ้ย ขอโทดนะคะคุณพยาบาล”ชั้นรีบเข้าไปแล้วเก็บกระเป๋าเงิน
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
บิสกิสสมองฟั่นเฟือน 555+ ฮาดีอ่ะ ว่าม่ะ
ไม่ได้อัพนาน นี่สอบเสร็จแล้ว แต่มีคิวซ้อมเต้นเพลง ไม่ได้ยิน ฮ่าๆๆ
สายเลือดศิลปิน ต้องไปร้องและก็เต้นที่งานรร.เก่า แว๊กกก!! ฮิฮิ 
คิดถึงทุกคนน้าาาา muah!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา