ลุ้นรัก หนุ่มหน้าหวาน

9.1

เขียนโดย oomlovekamikaze

วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.48 น.

  20 chapter
  35 วิจารณ์
  33.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 มีนาคม พ.ศ. 2556 10.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) KentaJinny

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

^_^มาอัพเดตตอนใหม่แล้วนะคะ^_^

........................................................................................................................................

KJ Part

วันรุ่งขึ้น เคนตะรีบวิ่งออกจากบ้านไปที่สปอร์ตไบค์คันโปรดที่จอดอยู่

โรงจอดรถ เคนตะรีบออกรถไปที่บริษัทแห่งหนึ่ง

เคนตะ:สวัสดีครับพี่โฟร์ เรียกผมมามีอะไรรึเปล่าครับ

โฟร์:สวัสดีจ๊ะ คืออออออเคนตะพี่มีอะไรให้ช่วยหน่อย

เคนตะ:มีอะไรให้ผมช่วยครับ

โฟร์:คือออจินนี่ จินนี่อ่ะ

เคนตะ:จินนี่ทำไมครับ(ออกตัวแรงมาก)

โฟร์:จินนี่หนีเที่ยวอีกแล้ว ช้วยตามให้หน่อยนะจ๊ะ

เคนตะ:ได้ครับ แต่พี่รู้มั้ยว่าอยู่ที่ไหน

โฟร์:พี่ก้ไม่รู้เหมือนกัน แต่ยังไงก้ฝากจินนี่ด้วย

เคนตะ:ครับ เดี๋ยวผมจะลองตามหาดูนะครับ

โฟร์:ฝากด้วยนะ บ๊ายบาย

ว่าแล้วโฟร์ก้จากไป

เคนตะ:จะรู้มั้ยเนี่ยว่าจินนี่อยู่ไหน

เคนตะจึงรีบวิ่งไปทางสปอร์ตไบค์แล้วรีบโดดขึ้นควบทันที

เคนตะซิ่งหาจินนี่ตามผับต่างๆ พอเคนตะเริ่มเหนื่อยจึงนั่งพักที่ม้านั่ง

ตัวหนึ่งบริเวณสยามพารากอน แล้วเคนตะก้เหลือบไปเห็นผู้หญิงคน

หนึ่งคล้ายๆจินนี่ จึงเดินไปทัก

เคนตะ:จินนี่ นั่นจินนี่รึป่าว

สาวร่างบางที่กำลังเมาอยู่หันมาสบสายตาของเคนตะ

จินนี่:ครายอ่ะ เคนตะหยอ

เคนตะรีบไปพยุงร่างบางนั้นขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน

เคนตะ:โห เมาขนาดนี้กลับบ้านเหอะ

จินนี่:ไม่ต้องมายุ่งกาบฉาน!!!!!!

เคนตะ:นี่ กินไปกี่แก้วแล้วเนี่ย

จินนี่:นิดเดียงเอ๊งงงง สาม

เคนตะ:สามแก้วก้เมาแล้วหรอ

จินนี่:สามขวดเอ๊งงงงง

เคนตะ:โห กินเยอะขนาดนี้ กลับเหอะนะ

จินนี่:ไม่เอา

เคนตะ:ไป กลับบ้าน

ว่าแล้วเคนตะก้รีบพาจินนี่ขึ้นซ้อนสปอร์ตไบค์ของตัวเองแล้วนั่งควบ

เคนตะ:เธอจะไปบ้านเลยใช่ไหม ไม่มีทุระอะไรใช่ไหม

จินนี่:เอ่อออออออออออออ ไม่มีหรอกกกกกก

เคนตะ:ดี

ว่าแล้วเคนตะก้ออกรถไปที่บ้านของจินนี่พอถึงบ้านจินนี่เคนตะก้อุ้ม

จินนี่ลงจากรถแล้วพาเข้าไปในบ้าน

เคนตะ:นอนตรงโซฟานี่ละกัน

ว่าแล้วเคนตะก้วางจินนี่ลงตรงที่โซฟาทันที

จินนี่:อย่าเพิ่งไปไหนน้าาาาาาา อยู่กับฉันก่อนนนนนนนน

เคนตะ:แป๊ปนึงนะ

ว่าแล้วเคนตะก้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร.หาโฟร์

โฟร์:ฮัลโหล มีอะไรหรอเคนตะ

เคนตะ:ผมหาจินนี่เจอแล้วนะครับ อยู่ที่บ้านนี่แหละ

โฟร์:คือ... ตอนนี้พี่ทำธุระอยู่คงจะกลับดึก ฝากจินนี่หน่อยได้ไหม

เคนตะ:แต่ว่า..

โฟร์:พี่ขอร้องล่ะ

เคนตะ:ก้ได้ครับ แต่พี่กลับมาเมื่อไหร่ก้รีบมารับจินนี่ทีนะ

โฟร์:ได้จ๊ะ แต่ดึกหน่อยนะ

เคนตะ:ครับ แค่นี้นะครับ

ว่าแล้วก้กดวาง

เคนตะแบกจินนี่ไปที่รถแล้วขับไปที่บ้าน(ซึ่งอยู่ไม่ไกล)

เคนตะ:ตื่นได้แล้ว ยัยจินนี่

จินนี่:หืม... ถึงแล้วหยอออออออ

เคนตะ:ป๊ะๆๆๆๆๆๆๆตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จินนี่:เออ...........

เคนตะ:มาทางนี้ ไหวมั้ยเนี่ย

เคนตะร้องทักเมื่อเห็นจินนี่เดินไปคนละทางกับประตูบ้าน

จินนี่:ไม่ต้องฉันเดินเองได้

จินนี่รีบสบัดแขนตัวเองออกเมื่อเคนตะพยายามจะเข้ามาช่วยพยุง

เคนตะ:เหอะ เมื่อกี๊ยังเดินเซไปคนละทางอยู่เล้ยยยย

จินนี่:ฉันไหวน่าาาาาาาาาาาาาาาา

เคนตะ:มาฉันช่วย

จินนี่พยายามดิ้นแต่ก้ไม่สามารถหลุดจากอ้อมแขนนี้ได้

เคนตะเอาจินนี่มานอนตรงโซฟาแล้วนั่งโซฟาข้างๆ เฝ้าจินนี่ไปบ้าง

อ่านการ์ตูนไปบ้าง เล่นโทรศัทพ์บ้าง

เคนตะ:ทำไมเมาแอ๋อย้างงี้ล่ะ

จินนี่:ฉลองวันเกิดเพื่อนน่ะ

เคนตะ:เธอนี่น้า ทำไมถึงดื่มเยอะขนาดนี้

จินนี่:นายก้รู้ว่าฉันชอบเม้าท์จะตายไป

เคนตะ:แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการเมาครั้งนี้เนี่ย

จินนี่:เกี่ยวเซ่ หนึ่งเรื่องในการเม้าท์ต่อแก้วไง

เคนตะ:นี่กัคงเม้าท์30เรื่องใช่ไหม

จินนี่:ช่ายๆ

เคนตะ:วันเกิดใคร

จินนี่:วันนี้วันเกิดพิมไง โทโมะไม่บอกนายหรอ

เคนตะ:โทโมะเลิกกับพิมตั้งนานแล้ว

จินนี่:จิงอ๊ะ พิมม่ายเคยบอกฉันเลย

เคนตะ:เหอะ โดนเพื่อนอำมาตลอดล่ะสิ

จินนี่:อาจจะ ขอนอนก่อนนะ

เคนตะ:ได้ เดี๋ยวพี่โฟร์มารับเมื่อไหร่ฉันจะปลุกเธอเองนะ นอนเถอะ

จินนี่:นอนตรงนี้นี่นะ

เคนตะ:เอ่อ...เดี๋ยวฉันอุ้มเธอไปนอนบนห้องละกัน

จินนี่:ห้องนายเหรอ...

เคนตะ:อืม ไม่มีอะไรหรอกน่า ฉันไม่หื่นกามอะไรประเภทนั่นหรอก

น่า เธออย่าคิดมาก

จินนี่:อืม

ว่าแล้วเคนตะก้อุ้มเอาจินนี่ขึ้นไปข้างบนเงียบๆเพื่อไม่ให้ทุกคนตกใจ

ตื่น พอถึงข้างบน

ปัง!!!!!

ทุกคน:สุขสันต์วันครบรอบ5ปีของK-otic

เคนตะ:เฮ้ย มาจัดอะไรข้างบนวะ

โทโมะ:เฮ้ย แกพาสาวเข้าบ้านเหรอวะ

เคนตะ:ไม่ใช่ พี่โฟร์ฝากดูแลน่ะ

เขื่อน:จริงอ้ะ

ทุกคนยกเว้นเคนตะ+จินนี่:ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

จินนี่:นายพาฉันไปนอนแล้วก้ออกมาสังสรรค์กับเพื่อนๆก้ได้นะ

เคนตะ:ได้ไง ฉันสัญญาไว้กับพี่โฟร์เค้าแล้วนะ

จินนี่:ไม่เป็นไรหรอกนะ(พูดเสียงเรียบ)

เคนตะ:เอางั้นเธอก้มานอนข้างนอกตรงโซฟานี่ก้ได้

จินนี่:อืม ก้ได้

ว่าแล้วเคนตะก้วางจินนี่ไว้ตรงโซฟา

แล้วก้ไปสนุกกับเพื่อนๆ ไม่นานเสียงกริ่งก้ดังขึ้นทำให้จินนี่ตกใจตื่น

ติ๊งหน่องๆๆ

เคนตะวิ่งไปดูก้พบว่าเป็นโฟร์ จึงรีบอุ้มจินนี่ลงมาส่งให้

โฟร์:ขอบใจมากนะที่ดูแลยัยตัวแสบนี่ให้

เคนตะ:ไม่เป็นไรหรอกครับ คราวหน้ามีอะไรก้บอกผมได้นะ

ผมเต็มใจ

โฟร์:ยังไงก้ขอบใจมากนะจ๊ะ เคนตะช่วยพาจินนี่ไปที่บ้านทีนะ

เคนตะ:ครับ

ว่าแล้วทั้งสามก้รีบไปที่บ้านจินนี่ทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา