ลุ้นรัก หนุ่มหน้าหวาน

9.1

เขียนโดย oomlovekamikaze

วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.48 น.

  20 chapter
  35 วิจารณ์
  33.41K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 มีนาคม พ.ศ. 2556 10.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) KentaJinny

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
^_^มาอัพเดตตอนใหม่แล้วนะคะ^_^
........................................................................................................................................
KJ Part
วันรุ่งขึ้น เคนตะรีบวิ่งออกจากบ้านไปที่สปอร์ตไบค์คันโปรดที่จอดอยู่
โรงจอดรถ เคนตะรีบออกรถไปที่บริษัทแห่งหนึ่ง
เคนตะ:สวัสดีครับพี่โฟร์ เรียกผมมามีอะไรรึเปล่าครับ
โฟร์:สวัสดีจ๊ะ คืออออออเคนตะพี่มีอะไรให้ช่วยหน่อย
เคนตะ:มีอะไรให้ผมช่วยครับ
โฟร์:คือออจินนี่ จินนี่อ่ะ
เคนตะ:จินนี่ทำไมครับ(ออกตัวแรงมาก)
โฟร์:จินนี่หนีเที่ยวอีกแล้ว ช้วยตามให้หน่อยนะจ๊ะ
เคนตะ:ได้ครับ แต่พี่รู้มั้ยว่าอยู่ที่ไหน
โฟร์:พี่ก้ไม่รู้เหมือนกัน แต่ยังไงก้ฝากจินนี่ด้วย
เคนตะ:ครับ เดี๋ยวผมจะลองตามหาดูนะครับ
โฟร์:ฝากด้วยนะ บ๊ายบาย
ว่าแล้วโฟร์ก้จากไป
เคนตะ:จะรู้มั้ยเนี่ยว่าจินนี่อยู่ไหน
เคนตะจึงรีบวิ่งไปทางสปอร์ตไบค์แล้วรีบโดดขึ้นควบทันที
เคนตะซิ่งหาจินนี่ตามผับต่างๆ พอเคนตะเริ่มเหนื่อยจึงนั่งพักที่ม้านั่ง
ตัวหนึ่งบริเวณสยามพารากอน แล้วเคนตะก้เหลือบไปเห็นผู้หญิงคน
หนึ่งคล้ายๆจินนี่ จึงเดินไปทัก
เคนตะ:จินนี่ นั่นจินนี่รึป่าว
สาวร่างบางที่กำลังเมาอยู่หันมาสบสายตาของเคนตะ
จินนี่:ครายอ่ะ เคนตะหยอ
เคนตะรีบไปพยุงร่างบางนั้นขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขน
เคนตะ:โห เมาขนาดนี้กลับบ้านเหอะ
จินนี่:ไม่ต้องมายุ่งกาบฉาน!!!!!!
เคนตะ:นี่ กินไปกี่แก้วแล้วเนี่ย
จินนี่:นิดเดียงเอ๊งงงง สาม
เคนตะ:สามแก้วก้เมาแล้วหรอ
จินนี่:สามขวดเอ๊งงงงง
เคนตะ:โห กินเยอะขนาดนี้ กลับเหอะนะ
จินนี่:ไม่เอา
เคนตะ:ไป กลับบ้าน
ว่าแล้วเคนตะก้รีบพาจินนี่ขึ้นซ้อนสปอร์ตไบค์ของตัวเองแล้วนั่งควบ
เคนตะ:เธอจะไปบ้านเลยใช่ไหม ไม่มีทุระอะไรใช่ไหม
จินนี่:เอ่อออออออออออออ ไม่มีหรอกกกกกก
เคนตะ:ดี
ว่าแล้วเคนตะก้ออกรถไปที่บ้านของจินนี่พอถึงบ้านจินนี่เคนตะก้อุ้ม
จินนี่ลงจากรถแล้วพาเข้าไปในบ้าน
เคนตะ:นอนตรงโซฟานี่ละกัน
ว่าแล้วเคนตะก้วางจินนี่ลงตรงที่โซฟาทันที
จินนี่:อย่าเพิ่งไปไหนน้าาาาาาา อยู่กับฉันก่อนนนนนนนน
เคนตะ:แป๊ปนึงนะ
ว่าแล้วเคนตะก้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร.หาโฟร์
โฟร์:ฮัลโหล มีอะไรหรอเคนตะ
เคนตะ:ผมหาจินนี่เจอแล้วนะครับ อยู่ที่บ้านนี่แหละ
โฟร์:คือ... ตอนนี้พี่ทำธุระอยู่คงจะกลับดึก ฝากจินนี่หน่อยได้ไหม
เคนตะ:แต่ว่า..
โฟร์:พี่ขอร้องล่ะ
เคนตะ:ก้ได้ครับ แต่พี่กลับมาเมื่อไหร่ก้รีบมารับจินนี่ทีนะ
โฟร์:ได้จ๊ะ แต่ดึกหน่อยนะ
เคนตะ:ครับ แค่นี้นะครับ
ว่าแล้วก้กดวาง
เคนตะแบกจินนี่ไปที่รถแล้วขับไปที่บ้าน(ซึ่งอยู่ไม่ไกล)
เคนตะ:ตื่นได้แล้ว ยัยจินนี่
จินนี่:หืม... ถึงแล้วหยอออออออ
เคนตะ:ป๊ะๆๆๆๆๆๆๆตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จินนี่:เออ...........
เคนตะ:มาทางนี้ ไหวมั้ยเนี่ย
เคนตะร้องทักเมื่อเห็นจินนี่เดินไปคนละทางกับประตูบ้าน
จินนี่:ไม่ต้องฉันเดินเองได้
จินนี่รีบสบัดแขนตัวเองออกเมื่อเคนตะพยายามจะเข้ามาช่วยพยุง
เคนตะ:เหอะ เมื่อกี๊ยังเดินเซไปคนละทางอยู่เล้ยยยย
จินนี่:ฉันไหวน่าาาาาาาาาาาาาาาา
เคนตะ:มาฉันช่วย
จินนี่พยายามดิ้นแต่ก้ไม่สามารถหลุดจากอ้อมแขนนี้ได้
เคนตะเอาจินนี่มานอนตรงโซฟาแล้วนั่งโซฟาข้างๆ เฝ้าจินนี่ไปบ้าง
อ่านการ์ตูนไปบ้าง เล่นโทรศัทพ์บ้าง
เคนตะ:ทำไมเมาแอ๋อย้างงี้ล่ะ
จินนี่:ฉลองวันเกิดเพื่อนน่ะ
เคนตะ:เธอนี่น้า ทำไมถึงดื่มเยอะขนาดนี้
จินนี่:นายก้รู้ว่าฉันชอบเม้าท์จะตายไป
เคนตะ:แล้วมันเกี่ยวอะไรกับการเมาครั้งนี้เนี่ย
จินนี่:เกี่ยวเซ่ หนึ่งเรื่องในการเม้าท์ต่อแก้วไง
เคนตะ:นี่กัคงเม้าท์30เรื่องใช่ไหม
จินนี่:ช่ายๆ
เคนตะ:วันเกิดใคร
จินนี่:วันนี้วันเกิดพิมไง โทโมะไม่บอกนายหรอ
เคนตะ:โทโมะเลิกกับพิมตั้งนานแล้ว
จินนี่:จิงอ๊ะ พิมม่ายเคยบอกฉันเลย
เคนตะ:เหอะ โดนเพื่อนอำมาตลอดล่ะสิ
จินนี่:อาจจะ ขอนอนก่อนนะ
เคนตะ:ได้ เดี๋ยวพี่โฟร์มารับเมื่อไหร่ฉันจะปลุกเธอเองนะ นอนเถอะ
จินนี่:นอนตรงนี้นี่นะ
เคนตะ:เอ่อ...เดี๋ยวฉันอุ้มเธอไปนอนบนห้องละกัน
จินนี่:ห้องนายเหรอ...
เคนตะ:อืม ไม่มีอะไรหรอกน่า ฉันไม่หื่นกามอะไรประเภทนั่นหรอก
น่า เธออย่าคิดมาก
จินนี่:อืม
ว่าแล้วเคนตะก้อุ้มเอาจินนี่ขึ้นไปข้างบนเงียบๆเพื่อไม่ให้ทุกคนตกใจ
ตื่น พอถึงข้างบน
ปัง!!!!!
ทุกคน:สุขสันต์วันครบรอบ5ปีของK-otic
เคนตะ:เฮ้ย มาจัดอะไรข้างบนวะ
โทโมะ:เฮ้ย แกพาสาวเข้าบ้านเหรอวะ
เคนตะ:ไม่ใช่ พี่โฟร์ฝากดูแลน่ะ
เขื่อน:จริงอ้ะ
ทุกคนยกเว้นเคนตะ+จินนี่:ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จินนี่:นายพาฉันไปนอนแล้วก้ออกมาสังสรรค์กับเพื่อนๆก้ได้นะ
เคนตะ:ได้ไง ฉันสัญญาไว้กับพี่โฟร์เค้าแล้วนะ
จินนี่:ไม่เป็นไรหรอกนะ(พูดเสียงเรียบ)
เคนตะ:เอางั้นเธอก้มานอนข้างนอกตรงโซฟานี่ก้ได้
จินนี่:อืม ก้ได้
ว่าแล้วเคนตะก้วางจินนี่ไว้ตรงโซฟา
แล้วก้ไปสนุกกับเพื่อนๆ ไม่นานเสียงกริ่งก้ดังขึ้นทำให้จินนี่ตกใจตื่น
ติ๊งหน่องๆๆ
เคนตะวิ่งไปดูก้พบว่าเป็นโฟร์ จึงรีบอุ้มจินนี่ลงมาส่งให้
โฟร์:ขอบใจมากนะที่ดูแลยัยตัวแสบนี่ให้
เคนตะ:ไม่เป็นไรหรอกครับ คราวหน้ามีอะไรก้บอกผมได้นะ
ผมเต็มใจ
โฟร์:ยังไงก้ขอบใจมากนะจ๊ะ เคนตะช่วยพาจินนี่ไปที่บ้านทีนะ
เคนตะ:ครับ
ว่าแล้วทั้งสามก้รีบไปที่บ้านจินนี่ทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา