รักสลับร่างของศัตรูคู่อาคาต

ต้องแต่งงานกันแม่ขอ!!
โทโมะ:ฉันจะบ้าตายเลยวะเธอ
แก้ว:แล้วนายจะให้ทำไงละ- -
แก้วหันไปถามโทโมะ
โทโมะ:ไม่รู้ดิ
แก้ว:โอ๊ยประสาทฉันจะกินๆ!!
โทโมะ:หาที่ปรึกษาของเธอซิแต่ไม่ขอยัย2พี่น้องนั้นนะ
แก้ว:งั้นก็หมดปัญญา- -
โทโมะ:เฮ้อ
โทโมะถอนหายใจทันที
แก้ว:ฉันไปนอนนะถ้าง่วงเอไหร่ก็ไปนอนอาบน้ำด้วยนะย๊ะฉันเหม็นขี้หน้านายอ่ะ
โทโมะ:เธอ!!
แก้วไม่สนใจวิ่งหนีโทโมะเพราะรู้ถ้าไม่หนีคงถูกหักกคอแน่
โทโมะ:ยัยบ้าเอ๊ย
โทโมะยิ้มทันทีผู้หญิงอะไรแก่นชะมัด
ก๊อกๆ
โทโมะ:นี่เธอตื่นซะเว๊ยฉันจะเข้าห้อง
แก้ว:งืมๆ
แก้วครางเสียงเบาๆอย่างขัดใจ
โทโมะ:อ้าวประตูไม่ได้ลูกไว้นีคง้ปิดรอเราละซิเนี้ย
โทโมะยิ้มทันทีเมื่อประตูไม่เปิดเมื่อโทโมะเข้ามาเห็นร่างบางๆที่เขามองเห็นได้แบบนี้แค่คนเดียวร่างบ่างนั้นห่อตัว
ในผ้าห่มยั้งกะลูกแมวไม่เหมือนตอนตื่นยังกะสิงโต
โทโมะ:ตอนหลับก็น่ารักนี่นาเธอนี่
จุ๊บ!!
โทโมะอดใจไม่ไหวที่จะเข้าไปหอมแก้มขาวเนียนนั้นในกลิ่นความอ่อนโยนอ่อนๆจากตัวแก้มก่อนที่เขาจะล้มตัว
นอนกอดแก้มโดยที่แก้วไม่รู่ตัว
เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วปรือตาผ้าห่มคืนนี้อุ่นจริงๆเลยเอ๋ทำไมถึงอุ่นว่า
พลั่วะ!!
โทโมะ:โอ๊ย!!ทำบ้าอะไรเธอเนี้ย
แก้ว:ก็นายน่ะมาทำฉันก่อนนิ
โทโมะ:ทำไร??
แก้ว:กอดฉันT^T
โทโมะ:แค่นี้ทำเป็นห่วงตัว- -
ก๊อกๆ!!
ศึกได้จบลงเมื่อมีเสียงประตูดังขึ้นมา
แก้ว:ใครครับ
แม่โทโมะ:แม่เองจ๊ะหนูแก้วอยู่ในห้องนั้นด้วยใช่ไหมจ๊ะ??
แก้ว:ไม่หลอกค...
โทโมะ:คะแก้วอยู่คะ
แม่โทโมะ:งั้นพวกหนูรีบตื่นมาแม่มีเรื่องใหญ่ๆจะคุยด้วย
เมื่อโมะกับแก้วอาบน้ำเสร็จก็ลงมาข้างล่าง
แก้ว:มีอะไรหรอครับแม่??
แก้วถามเสียงเข้มซึ่งพาทุกคนเครียดตามกัน
แม่โทโมะ:แม่จะให้หนูกับหนูแก้วแต่งกันเดือนหน้าจ๊ะ
แก้ว โทโมะ:ห๊าเดือนหน้า!!
แม่โทโมะ:ทำไมหลอลูกช้าไปหลอ
แก้ว โทโมะ:ไวเกิน!!
แม่โทโมะ:อ้าวหลอ
แม่โทโมะยิ้มให้ยอ่างไม่สนใจ
แก้ว:ผมว่าอย่าพึ่งเลยนะผมยังเรียนไม่สูงเลยนะ
แม่โทโมะ:แม่มีปัญญาเลี้ยงลูกกับหนูแก้ว!!
โทโมะ:หนูว่าให้เวลาเราอิสระสัก5-6ปีหน่อยนะคะ
แม่โทโมะ:ไม่ลูกมันช้ามากๆแม่ไม่ปลื้ม
แก้ว:แต่พวกเราไม่ได้รักกันนะครับ
แก้วบอกแล้วมองไปที่โทโมะโทโมะรู้สึกเจ็บหรือเกินเจ็บใจเหมือนมันเริ่มเป็นแผลแต่ก็ไม่ได้สนใจ
แม่โทโมะ:แม่ไม่สนพวกลูกต้อบแต่งงานกันแม่ขอ
แม่โทโมะพูดก่อนจะเดินจากไปปล่อยให้แก้วกับโทโมะเครีบดอีกเหมือนเดิม