Chum เสี่ยวดีนักมารักกันมั๊ย

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 17.02 น.

  11 chapter
  271 วิจารณ์
  20.65K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บรื้อ~

 

 

แก้ว  : ชิส์ แก้วไม่ได้เป็นคนใจง่ายนะอย่าหวังจะได้กิน

 

โทโมะ  :  โห้...แก้วใจจ๋าอย่าโหดนักซีเราเป็นแฟนกันแล้วไง

 

แก้ว  :  แฟนก็แค่เลื่อนตำแหน่งจากเพื่อนไงคะที่รักไม่เห็นมีอะไรเลย

 

โทโมะ  :  งั้นรอเป็นภรรยาก่อนเหรอไง

 

แก้ว  :  อ๊ากกที่รักหยาบคาบที่สุดไม่รักแล้วเลิกๆทิ้งๆ

 

โทโมะ  :  โมะน่ารักขนาดนี้ทิ้งลงเหรอครับ

 

เขื่อน  :  แหวะ~

 

 

 

เขื่อนที่แอบฟังอยู่กับเฟย์ถึงขั้นเก็บอารมณ์ไม่อยู่เลย เป็นแฟนกันแล้วเสี่ยวหนักกว่าเดิมรึ

 

เปล่าไม่รู้เนี่ย คราวนี้คงสมบทบาทมากขึ้น เมื่อก่อนเป็นเพื่อนกันยังเล่นซะจนเพื่อนทั้ง

 

ห้องคิดว่าไปได้กันมาแล้วจริงๆ คราวนี้จากเพื่อนเลื่อนเป็นแฟนขึ้นมาจริงๆคงเล่นสนุก

 

กันจนเลยเถิดแน่ๆ

 

 

 

เฟย์  :  นี่เลิกเสี่ยวสักนาทีเหอะฉันจะอ้วกไปเก็บของกลับบ้านได้แล้ว

 

โทโมะ  :  ไปครับที่รักไปเก็บของกลับเรือนรักของเราดีกว่า

 

แก้ว  :  แถมบทรักอันเร้าร้อนก่อนกลับได้ไหม

 

โทโมะ  :  ท่าต้องการนะ

 

แก้ว  :  เคยเหรอไม่ต้องการหน่ะ

 

เขื่อน  :  ไอ้พวกนี้เป็นบ้ากันไปแล้ว รีบๆเลยนะเบลล์รออยู่

 

เฟย์  :  ฉันกับกบไปรอที่รถนะอย่าหนักนักมันเสียเวลา

 

เขื่อน  :  ถ้าจะยากไอ้โมะมัน...5555

 

แก้ว  :  พูดบ้าอะไรกันฉันก็แค่เล่นๆ คิดไปไหนเนี่ย

 

 

 

ถึงคราวนี้โดนเพื่อนเล่นมุกเสี่ยวล้อบ้างถึงกับหน้าเปลี่ยนสี

 

 

โทโมะ  :  แก้วใจคิดกะโมะเล่นๆเองเหรอเสียใจแล้วนะ

 

แก้ว  :  โอ๋ๆมาๆไปเก็บของกันดีกว่า

 

โทโมะ  :  ไม่อยากเก็บอยากกินแก้วมากกว่า

 

เฟย์  :  เดี๋ยวแก้วก็บาดคอตายหรอก ไปกินกบดีกว่าอร่อยกว่าเยอะ

 

เขื่อน  :  อ๊ะอะจริงรึเปล่างั้นเขื่อนก็อยากกินหัวหอมอะ

 

เฟย์  :  บ้าเล่นอะไรอายเค้า

 

เขื่อน  :  อายอะไรคนคุ้นเคยเราไปกันดีกว่าเนอะ หิวหัวหอมแล้ว

 

โทโมะ/แก้ว  : O____O

 

 

 

เมื่อเฟย์กับเขื่อนเดินออกไปโทโมะแก้วยังคงตะลึงตาค้างไม่รู้ว่าที่เขื่อนและเฟย์พูดนั้น

 

มันจริงหรือเล่นกันแน่เดาไม่ถูกจริงๆ

 

 

โทโมะ  :  เราไปเก็บของดีกว่า

 

แก้ว  :  โมะที่เขื่อนพูดอะเค้ามีอะไรกันจริงป่าว

 

โทโมะ  :  สงสัยไปก็ไร้คำตอบปล่อยไปเถอะ

 

แก้ว  :  ก็ได้โมะเก็บนะแก้วรออยู่ข้างนอก

 

โทโมะ  :  ไหงเป็นงั้นหล่ะ

 

แก้ว  :  แก้วจะต้องดูแลลูกๆไง

 

 

เรื่องที่แก้วยกมามันข้ออ้างชัดๆ โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะโอบไหล่แก้วไว้

 

 

โทโมะ  :  เก็บให้แลกกับได้กินแก้วโอเคนะครับ

 

 

 

จ๊วฟฟฟฟฟ

 

แก้วยังไม่ได้ตอบตกลงใดๆทั้งสิ้นก็โดนจูบมัดจำไปแล้ว โทโมะรีบวิ่งขึ้นบ้านพักไป

 

อย่างรวดเร็ว คราวนี้เธอไม่รอดโทโมะแน่ คิดแล้วก็อยู่ไม่ได้ต้องหาวิธีเอาตัวรอดก่อน

 

เรียกลูกให้พากันเดินไปที่รถตัวเองแล้วขับออกไปก่อน ทิ้งให้โทโมะกลับกับเบลล์เขื่อน

 

และเฟย์โดยที่ไม่ได้บอกให้รู้

 

 

 

 

 

 

 

..............................................................................................

 

อัพแล้วคะไม่ได้อัพซะนานไม่รู้กร่อยไปรึเปล่าฝากๆค๊าเม้นๆหน่อยน้าลีดเดอร์ แล้วจะ

 

กลับมาอัพใหม่คะ

 

รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา