เถื่อนรักนายมาเฟีย NC

 
 
กลางป่า 
 
 
ฟาง // : ยัยแก้ว พี่โมะ ( ตะโกนตามหา )
 
 
~ แสงจากรถ ~
 
 
เขื่อน // : นายไปทางนี้นะจองเบ ฉันจะไปทางนี้เอง
 
 
จองเบ // : โอเค !! ( แยกไปอีกทาง )
 
 
~ ฟางได้ยินเสียงคนเดินมาใกล้ ~
 
 
ฟาง // : ใครนะ ออกมานะ ไม่งั้นแันตีหัวแตกแน่ 
 
 
เขื่อน // : เจอคุณฟางแล้ว
 
 
( ตะโกนบอกจองเบ และอุ้มฟางขึ้นรถไป)
 
 
ไร่ส้มจิระคุณ
 
 
ป๊อปปี้ // : เจอตัวเมียฉันไหม
 
 
จองเบ // : เจอครับนาย !! เขื่อนกำลังอุ้มมาครับ 
 
 
ฟาง // : ปล่อยฉันนะ คุณเขื่อน !!
 
 
เขื่อน // : จะให้ผมวางคุณฟางที่ไหนดีครับ 
 
 
ป๊อปปี้ // : ตรงโซฟา นายมีอะไรก็ไปทำเถอะ 
 
 
ฟาง // : ออกไป !! ( ไล่ป๊อปปี้ )
 
 
ป๊อปปี้ // : ไม่อยากรู้ข่าวเพื่อนรักเธอกับแฟนเก่าหน่อยหรือไง
 
 
ฟาง // : พี่ทำอะไรพวกเขา บอกฟางมานะ 
 
 
ป๊อปปี้ // : แก้วถูกยิงที่หัวไหล่ แต่คงจะถึงโรงพยาบาลแล้ว ส่วน
 
โทโมะปลอดภัยดี คนที่ช่วยเธอหนีก็ต้องโดนแบบนี้แหละ รวมถึงเธอ
 
เองก็ต้องโดนลงโทษด้วย
 
( กดตัวฟางนอนราบกับโซฟาและคร่อมทับเรือนร่างไว้ )
 
 
ฟาง // : หยุดนะ !! อย่าทำแบบนั้นอีก ฟางขอร้อง 
 
 
ป๊อปปี้ // : ยังไงวันนี้เธอก้ต้องถูกลงโทษที่หนีฉัน 
 
 
ฟาง // : เอาสิ อยากทำอะไรก็เชิญ แต่พี่จะได้แค่ร่างกายของฟาง
 
เท่านั้นไม่มีทางได้หัวใจฟางไปเด็ดขาด เพราะเมื่อถึงวันที่ฟาง มีทาง
 
ไปเมื่อไหร่ ต่อให้พี่มาขออ้อนวอนฟาง ฟางก็จะไม่มีทางเห็นค่าพี่เลย 
 
 
ป๊อปปี้ // : ปากเก่งนักใช่ไหม งั้นก็ไม่ต้องนอนมันเลยแล้วกัน 
 
 
ทางด้านโทโมะ - แก้ว 
 
 
  แก้วผ่ากระสุนออกจากไหล่และปลอดภัยแล้ว ตอนนี้ย้ายออกมาอยู่ห้องคนไข้พิเศษได้แล้ว โทโมะนั่งเฝ้าอยู่ที่โซฟาอย่างห่วงหญิงสาวยิ่งนัก แต่ก็ไม่เท่าห่วงฟาง เพราะกลัวว่าหญิงสาวจะถูกป๊อปปี้ ทำร้ายไปมากกว่าเดิม 
 
 
แก้ว // : นะ น้ำ 
 
 
โทโมะ // : ค่อย ๆ ดื่มนะครับ 
 
 
แก้ว // : พี่โมะไม่เป้นไรใช่ไหมคะ
 
 
โทโมะ // : พี่ไม่เป็นไร ครับ แก้วนอนพักนะ 
 
 
แก้ว // : คะ ( หลับไปทันที )
 
 
ทางด้านฟาง - ป๊อปปี้
 
 
   ชายหนุ่มบดขยี้จูบริมฝีปากของหญิงสาวอย่างเร้าร้อน โดยที่ไร้พันธนาการใด ๆ ของสองร่าง แกนกายสอดอยู่ภาพใต้ลำตัวของหญิงสาวที่ตอนนี้มือขยุ้มไรผมของชายหนุ่มเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ได้รับพร้อมเผลอครางเสียงหวาน ก่อนที่ป๊อปปี้จะพูดอ้อนวอนหญิงสาว
 
 
ป๊อปปี้ // : ได้โปรดฟาง รักพี่ได้ไหมครับ
 
 
~ เพี๊ย หน้าป๊อปปี้หันไปตามแรงตบ ~
 
 
ฟาง // : ไม่มีวันที่ฟางจะรักคนอย่างพี่ จำไว้ !!
 
( เดินเข้าห้องนอนไป )
 
 
~ เดินตามเข้ามาในห้องนอน ~
 
 
ป๊อปปี้ // : ฟางครับ ร่างกายของฟางเป็นของพี่ไปแล้ว เปิดใจ
 
ยอมรับรัพี่หน่อยได้ไหมครับ ( โอบเอวฟาง )
 
 
ฟาง // : หัวใจของฟางมีเพียงพี่โมะคนเดียว ส่วนพี่ ฟางขยะแขยง
 
 
ป๊อปปี้ // : ขยะแขยงพี่นักใช่ไหมห๊ะ รักมันมากกว่าผัวตัวเองนักหรือ
 
ไง ได้ ในเมื่อดีแล้วเมียไม่ใจอ่อน พี่ก็จะบ้า จะป่าเถื่อนกัเธอให้ถึงที่สุด
 
เลย 
 
( โยนฟางลงบนเตียงอย่างแรงและคร่อมทับไว้ )
 
 
____________________________________________
 
 
ฉากหน้ามี NC ฟางป๊อป นะคะ เม้นโหวต