เรื่องวุ่น...กลายรัก

9.7

เขียนโดย yingyoy

วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.45 น.

  19 ตอน
  49 วิจารณ์
  30.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
///Keaw Talk///
 
"ชั้นอยาก...ให้นายเลิกยุ่งกับชั้นซะ!!!" ชั้นพูดมันออกไปเเล้ว ชั้นไม่อยากยุ่งกับคนเเบบนี้ ไม่อยากเอาชีวิต
เข้าไปวุ่นวาย ไม่อยากถูกคนนินทา ก็เค้าเป็นคนฮอตนิ อคติชั้นสูงมากเลยใช่มั้ย? ทั้งๆที่ใจชั้น...ไม่อยากจะพูด
ออกไปเเบบนั้น บรรยากาศในสนามเเข่งเงียบลงสนิท ยิ่งตอกย้ำว่าชั้นทำผิดอย่างเเรง! ชั้นตัดสินใจเดินออกมา
จากตรงนั้น ทิ้งให้ทุกคน เเละโทโมะยืนอึ้งกับคำที่ชั้นเอ่ยออกไป
 
หนึ่งอาทิตย์ผ่านพ้นไปหลังจากวันนั้นสิ่งรอบตัวชั้นเปลี่ยนไปไม่เป็นปกติอย่างเเต่ก่อนเลย จะเดินไปไหนมาไหน
ก็มีเเต่คนมอง เเละนินทาว่าชั้นสาระพัด เเละที่สำคัญเค้าคนนั้นก็หายไปจากชีวิตชั้นจริงๆ ชั้นไม่เจอเค้าเลยตั้ง
เเต่วันนั้น 
 
"เเก้ว!!"
 
"อะไรเฟย์"
 
"ชั้นขอถามอะไรเเกหน่อยสิ ทำไมเเกถึงพูดเเบบนั้นกับโทโมะไป"
 
"ไม่มีเหตุผล"
 
"เเกคงจะคิดว่าโทโมะไม่ได้รักเเกจริงๆสินะ"เฟย์พูดอย่างโมโห 
 
"หรือไม่จริง"
 
"เเก้วฟังชั้นนะ ตั้งเเต่โทโมะรู้จักกับเธอ โดนเธอดูถูกต่างๆนาๆ เเพ้เธอตอนเเข่งรถตลอด มันก็เปลี่ยนเป็นคนใหม่
ทันที เมื่อก่อนมันสุงสิงกับผู้หญิงเกือบทั้งโรงเรียน เจ้าชู้ เพลย์บอยไปทั่วก็จริง เเต่ตอนนี้มันไม่ใช่ มันเพ้อเเต่
เธอ มันอยากชนะเธอ อยากให้เธอเห็นมันอยู่ในสายตาบ้าง อยากให้เธอมองมันในเเง่ดีบ้าง อยากให้เธอรู้สึกว่า
มันเป็นคนหนึ่งที่สามารถเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่มันรักได้ เเต่เธอกลํบมองมันเป็นตรงกันข้ามตลอด!" เขื่อนพูด
อย่างหนักเเน่นเเละจริงจัง มันทำให้ชั้นยิ่งรู้สึกผิด เเละชาไปทั้งตัว
 
"เธอคิดดูล่ะกัน ว่ามันสามารถเปลี่ยนตัวเองเพื่อให้เธอหันมายอมรับในตัวมัน เเละเธอก็กลับไปคิดด้วยนะว่าตอน
นี้..มันอยู่ในสายตาเธอบ้างรึป่าว?" เขื่อนพูดให้ชั้นคิดอีกครั้ง ชั้นก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เเต่ตอนนี้..ชั้นอยากได้เค้า
กลับคืนมา ชั้นรู้สึกเหงาเมื่อไม่มีเค้า
 
"เเกรู้ไหมว่าโทโมะหายไปหนึ่งอาทิตย์เต็มๆตั้งเเต่วันนั้น เเล้วเเกรู้รึป่าวว่าโทโมะหายไปทำไม?"เฟย์ตอกย้ำชั้น
อีกครั้ง ชั้นได้เเต่ส่ายหน้าอย่างสำนึกผิด ตาชั้นร้อนขึ้นเรื่อยๆชั้นพยายามจะกลั้นมันไว้ พยายามอดทนไม่ให้ใคร
เห็นว่าชั้นอ่อนเเอเเค่ไหน เเต่ว่ามันได้ไหลลงมาเเล้ว
 
"โทโมะไปฝึกเเข่งรถเพื่อที่จะชนะหัวใจเเกไง" สิ้นเสียงเฟย์ชั้นก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ชั้นอยากได้เค้ากลับ
คืนมา อยากได้เค้าที่คอยมานั่งริมสนามให้กำลังใจชั้น อยากได้คนที่มากวนประสาท มาตามตื้อชั้นเหมือนเดิม
 
"เเกรู้ใจตัวรึยัง เเกอย่าปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองอีกเลยนะ ชั้นรู้ว่าหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเเกเจ็บ เเละเเกฝืนมัน
เอาไว้เเค่ไหน คิดให้ดีๆนะเเก้ว เอาเรื่องวันนั้นออกไปซะ เเละคิดดูดีๆ"
 
"ชั้น..ชั้นจะไปหาโทโมะ"ชั้นไม่รอให้ใครได้พูดอะไรต่อ ชั้นรีบวิ่งไปที่สนามเเข่งทันที ที่ที่ชั้นได้ทำให้ตัวเอง
เสียใจ เเต่..เค้าไม่ได้อยู่ที่นี่ เเล้วเค้าอยู่ไหน ชั้นเดินเข้ามาก้ไม่เจอใครเลย โทโมะนายอยู่ไหน น้ำตาชั้นไหล
ลงมาอีกรอบพร้อมกับความเหนื่อยเเละอ่อนเเรง ทำให้ร่างกายชั้นทรุดลงไปนั่งกับพื้น ตอนนี้ทั้งตัว เเละ หัวใจ
ของชั้นมันเจ็บเเละชาไปหมด
'ที่ที่เราเจอกันครั้งเเรก ชั้นจะรอเธออยู่ที่นั่น'อยู่ดีๆเสียงของโทโมะก็ดังเข้ามาในความคิดของชั้น ที่ที่เราเจอกัน
ครั้งเเรกงั้นหรอ...
 
--------------------------------------------------------------------------------------------
เป็นยังไงบ้าง สนุกกันมั้ยเอ่ย เม้นบอกกันด้วยน้าาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา