BECAUSE OF YOU.เพราะเธอคือลมหายใจ...

9.8

เขียนโดย OUM_PF

วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.35 น.

  18 ตอน
  305 วิจารณ์
  54.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 11.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เช้าวันใหม่...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

BECAUES OF YOU เพราะเธอคือลมหายใจ (NC)

 

ตอนที่1 เช้าวันใหม่...

 

 

 

                         

 

 

                        แสงแรกของเช้าวันใหม่ตกกระทบร่างสองร่างที่ตกอยู่ภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่นของกันและกัน

 

เสียงคลื่นทะเลกระทบชายฝั่งไม่ได้เข้าไปปะทะในโสตประสาทของสองหนุ่มสาวเลยแม้แต่น้อย

 

ลำแขนแกร่งยังคงโอบรัดร่างเล็กของภรรยาไว้อย่างแนบชิดราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปจากเขาอีกครา...

 

           

 

            ร่างเล็กกระถดเข้าหาร่างแกร่งที่เป็นดั่งที่พักพิงและกำแพงที่พร้อมจะปกป้องร่างเล็กให้พ้นจากอันตราย

 

ความอบอุ่นแผ่ซ่านเข้าไปในหัวใจทั้งสองดวงที่เป็นของกันและกันอย่างมากมาย มุมปากของสองหนุ่มสาวถูกยก

 

ขึ้นน้อยๆราวกับคนกำลังฝันดี เปลือกตาของดวงตาสีนิลถูกเปิดขึ้น...ชายหนุ่มยังคงทอดสายตามองใบหน้าสวย

 

หวานที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมอกของเขา ริมฝีปากอิ่มน่าจูบยกขึ้นราวกับคนกำลังฝันดี...เขาเอื้อมมือปัดปรอยผมที่

 

ปรกใบหน้าแสนหวานออก ก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น งานแต่งงานของเขาและเธอถูกจัดขึ้นเมื่อสองเดือน

 

ที่แล้ว หญิงสาวดูจะตื่นเต้นและดีใจมาก เขาและเธอย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังสีขาวเรือนหอหลังเดิม หญิงสาวยังคง

 

สนุกกับการเรียนรู้ที่จะทำอาหาร และการสรรหาดอกไม้มาปลูกบริเวณรอบบ้านอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เขาดีใจ

 

เหลือเกินที่เธอเลือกที่จะลืมเหตุการณ์เลวร้ายระหว่างเขาและเธอ ถือว่าเป็นเรื่องแปลก แต่ก็น่ายินดีไม่น้อย นาย

 

แพทย์ประจำตัวเธอแนะนำให้เขาพาเธอไปรักษาด้วยวิธีการสะกดจิตและทานยา หากแต่เขาไม่ลังเลเลยที่จะบอก

 

ว่าเขาดีใจกับการสูญเสียความทรงจำของเธอ ตอนนี้ผู้หญิงข้างกายของเขา คือ หญิงสาวที่น่ารักและสดใสอยู่

 

ตลอดเวลา รอยยิ้มและดวงตาที่สุกสกาวของเธอ ทำให้เขารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก วันนี้

 

เขาและเธอกำลังเริ่มนับหนึ่งด้วยกันใหม่และมันกำลังไปได้สวย...

 

 

แต่ไม่ว่าเธอจะเป็นเช่นไร เขาก็พร้อมยืนอยู่ข้างเธอเสมอ...

 

หลังจากที่เขาแต่งงานกับคนตัวเล็กเขาก็พยายามหาเวลาอยู่กับเธอ

 

แต่ดูเหมือนฟางคนใหม่จะขี้อายและขี้หวาดกลัวอยู่ไม่น้อย หากแต่ความเอาแต่ใจและเจ้าเล่ห์ก็ไม่ได้ลดลงไป

 

แม้แต่น้อย เธอมักจะหัวเราะอย่างสะใจเมื่อสามารถแกล้งจินนี่ที่ตามติดเขาแจได้

 

ซึ่งเป็นสิ่งที่น่ากลัวอยู่ไม่น้อยเลย... เธอจำเรื่องราวระหว่างเขาและเธอไม่ได้นั่นย่อมเป็นผลดี เมื่อเขาคิดจะตอด

 

เล็กตอดน้อยกับเธอ โดยใช้ข้ออ้างเดิม คือการสอนหน้าที่ภรรยาที่ดี

 

 

          “มองอะไรคะ”เขาหลุดออกจากภวังค์เมื่อคนตัวเล็กขยับตัวน้อยๆพร้อมกับเอ่ยถามอย่างงัวเงีย

 

 

          “เปล่าครับ ตื่นแล้วหรอ เราไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกันไหม ตอนเช้าน้ำทะเลลง เดินหาดได้สบายเลย”

 

 

          “เราต้องมาฮันนีมูนกันบ่อยขนาดนี้เลยหรอคะ”เขาหัวเราะอย่างนึกเอ็นดูกับคำถามของเธอ ไม่แปลกที่เธอ

จะถามเขาพาเธอมาเที่ยวเกือบทุกอาทิตย์ โดยใช้ข้ออ้างเดิมๆว่าไปฮันนีมูน ความจริงเขาไม่อยากให้เธอเบื่อ

 

มากกว่าหากต้องอยู่ที่บ้านไปวันๆ ช่วงนี้งานของเขาก็ยุ่งพอตัวเลยพาเธอมาได้แค่บ้านพักตากอากาศที่หัวหิน แต่

 

ความหวังมันอยู่ที่สิ้นเดือนนี้ หากเขาเคลียร์งานเสร็จและเดือนหน้าไม่มีงานหนัก เขาจะพาคนตัวเล็กไปเที่ยวที่

 

อิตาลีอย่างที่เจ้าตัวอยากไปเสียที เธอคงดีใจมาก...

 

 

         “ครับ หรือว่าฟางไม่ชอบมาเล่นน้ำทะเล”

 

 

          “ฟางชอบค่ะ แต่แค่แปลกใจเฉยๆ อ๊ะ ลืมไปเลย...”ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างคนตกใจ ใบหน้าแสน

 

หวานค่อยๆขึ้นสีจัด ริมฝีปากอิ่มกดลงบนริมฝีปากของเขาเบาๆ ก่อนจะถอนออกไป

 

เขายิ้มอย่างเอ็นดูในความไร้เดียงสาของเธอ เขาเป็นคนบอกให้เธอทำอย่างนี้ทุกเช้า และเธอก็เชื่อ...

 

คนได้ผลประโยชน์ก็เป็นใครไปไม่ได้นอกจากเขา...

 

 

 

          “น่ารักมาก รีบไปกันเถอะ เดี๋ยวแดดจะแรง”เขาจูงมือเล็กลงจากเตียง ก่อนจะพาคนตัวเล็กออกไปเดินเล่น

 

ริมชายหาดที่ทอดยาวออกไปเกือบสองกิโลเมตร

 

 

          “พี่ป๊อป ทะเลทางใต้จะสวยกว่าที่นี่มั้ยคะ”เขาก้มลงมองคนตัวเล็กที่จ้องมองอย่างต้องการคำตอบเขายิ้ม

 

ก่อนจะกระชับมือเล็กที่จับไว้ให้แน่นยิ่งกว่าเก่า ก่อนจะตอบคำถามของเธอ

 

 

          “ครับ สวยกว่านี้ ไว้พี่จะพาไปนะ”

 

 

          “จริงหรอคะ”

 

 

          “ครับ”เขายิ้มน้อยๆเมื่อใบหน้าแสนหวานแสดงออกว่าเธอตื่นเต้นขนาดไหน

 

 

         “พี่ป๊อปไม่เบื่อหรอคะ ที่ต้องมาเที่ยวกับฟางบ่อยๆ”เขาขมวดคิ้วมุ่นเมื่ออยู่ๆเธอก็เอ่ยถามแปลกๆ

 

 

           “จะเบื่อได้ยังไง ถ้าพี่ไม่ชอบไปเที่ยวกับเมียแล้วพี่จะชอบไปเที่ยวกับใครที่ไหนได้ล่ะ”เขาขยี้ผมนุ่ม

 

สลวยอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะจูงมือเล็กและเดินนำเธอไปนั่งที่ชิงช้าที่ห้อยอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ เขาทรุดตัวนั่งลงก่อนจะ

 

รั้งร่างเล็กให้นั่งลงบนตัก

 

 

           “คืนนี้ฟางอยากดูดาวมั้ย พี่ได้ยินข่าวว่าคืนนี้ดาวหางแอลคอกจะตก”

 

 

           “ดูได้ด้วยหรอคะ”

 

           “ฮ่าๆดูได้สิเด็กน้อย พี่มีกล้องดูดาวอยู่ในห้องทำงาน”

 

 

           “ฟางอยากดูค่ะ”เขายิ้มก่อนจะใช้มือเกลี่ยแก้มนวลนั้นอย่างทะนุถนอม เธอจะทำให้เขาคลั่งขึ้นทุกวันๆ

 

 

           “งั้นคืนนี้เราไปนอนบนดาดฟ้ากันนะ”เขากดจมูกลงบนแก้มนวลที่แดงปลั่งอย่างห้ามใจไม่ไหว

 

นับวันเขาชักจะเหมือนตาแก่จอมเจ้าเล่ห์ที่จ้องแต่จะเอาเปรียบเด็กน้อยผู้ใสซื่อคนนี้ไปมากขึ้นมากขึ้นทุกวันแล้ว

 

เขาเพิ่งจะรู้ว่าการจะอยู่กับผู้หญิงที่ตัวเองรักมันมีความสุขมากแค่ไหน มันเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน

 

ไม่ว่าจะกับพิมหรือผู้หญิงคนไหน ความรู้สึกที่อยากจะปกป้องดูแล อยากกอด อยากหอม อยากเอาใจ

 

อยากให้เธออยู่กับเขาทุกวันทุกคืน

 

 

           “เมื่อคืนฟางฝันแปลกๆด้วยค่ะ”เข้าก้มหน้าลงมองต้นเสียงหวานที่เปรยขึ้นมา

 

 

           “แล้วฟางฝันว่าอะไรครับ”

 

           “ฟางฝันว่าพี่ป๊อปไม่รักฟาง ในฝันน่ากลัวมากๆเลยนะคะ มีฉากน่าเกลียดด้วย”เขาขมวดคิ้วมุ่น

 

นี่ผ่านมาแค่สองเดือนเท่านั้น ทำไมความจำของเธอถึงได้ดูเหมือนว่าจะกลับมาไวกว่าที่คุณหมอบอกไว้ อย่างน้อย

 

ก็ต้องหนึ่งปีสิ ตอนนี้เขายังไม่มีคำอธิบายใดที่พอจะทำให้เธอยกโทษให้คนเลวๆอย่างเขาได้เลย

 

 

          “มันก็เป็นแค่ความฝันน่ะเด็กน้อย พี่รักฟางจะตาย”เขากระชับอ้อมกอด ก่อนจะเกยคางบึกบึนไปที่ไหล่มน

 

ของหญิงสาว สายตาทอดมองผืนน้ำทะเลที่ทอแสงสีทองของดวงอาทิตย์ในเช้าวันใหม่ ผืนน้ำกว้างใหญ่ที่ถูกฉุด

 

ขึ้นมาจากความมืดมิดของค่ำคืนที่คลื่นแรงโหมกระหน่ำด้วยแสงอาทิตย์สีทอง มันก็เหมือนกับหัวใจที่เต็มไปด้วย

 

ความโกรธแค้นของเขาครั้งที่พิมจากไป เขาไม่ยอมรับฟังเหตุผลใดๆนอกจากเอาแต่ตราหน้าว่าหญิงสาวว่าเป็น

 

คนผิด ทั้งที่ความจริงแล้ว เขาต่างหากที่ทำผิด เขาผิดต่อฟาง ผิดต่อพิม ผิดต่อคนรอบข้าง

 

เมื่อมารู้หัวใจของตัวเองในวันที่เกือบสายไป

 

นับว่ายังเคราะห์ดีที่ไอ้โจรชั่วไม่ได้ทำอะไรคนตัวเล็กไปมากกว่าการผลักให้ล้ม ซึ่งหากมันใช้อาวุธทำร้ายเธอ...

 

ก็คงไม่มีร่างบอบบางที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา ณ ตอนนี้ ก็คงไม่มีผู้ชายที่คอยโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

 

เช่นกัน...

 

หากไม่มีหัวใจแล้ว เขาก็คงไม่เลือกที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป...

 

 

 

หากไม่มีเธอที่เป็นดั่งแสงตะวันของเช้าวันใหม่สาดส่องเข้ามาในชีวิตของเขา...ก็คงไม่มีวันนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

....................................................................................................................................

มาแล้วววววววว ตอนแรก ใครอ่านอิมเมจแล้วฟินเหมือนเราบ้าง ถ้าใครอ่านแล้วไม่ฟิน แสดงว่าคุณยังไม่ได้อ่านดี

 

อิอิ กลับไปอ่านใหม่ซะ เรื่องนี้เป็นภาคต่อของสัญญารักลวง ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา