รักบนเส้นขนาน

 
 
 
 
 
“อ้าวพ่อ กลับมานานแล้วหรอคะ”ฟางกลับเข้าบ้านมาหลังจากทางข้าวกับป๊อปปี้และแม่ป๊อปปี้เสร็จเห็นคนเป็นพ่อนั่งดูทีวีอยู่ก็ทักขึ้น
 
“จ้ะ ละนี่เราไปไหนมาล่ะ”พ่อฟางถาม
 
“อ๋อ ฟางไปทานข้าวกับแม่เพื่อนมาน่ะค่ะ ละนี่แม่อยู่ไหนหรอคะ”ฟางตอบก่อนจะมองหาแม่ตัวเอง
 
“อยู่ชั้นบนน่ะลูก”พ่อฟางตอบ ฟางจึงขึ้นไปหาแม่เงียบๆ กะจะเซอไพร์
 
 
แอ้ดด
 
 
 
“ฮึกๆ ชั้นคิดถึงคุณค่ะ ปีเตอร์”แม่ฟางร้องไห้พูดกับรูปๆหนึ่ง ฟางนิ่งเงียบ ใครนะคือปีเตอร์
 
 
“แม่ขา”ฟางเดินเข้าไปในห้อง
 
 
“อ้าวฟาง มาแล้วหรอลูก”แม่ฟางรีบปาดน้ำตาก่อนจะกอดลูกสาวไว้
 
 
“แม่มีอะไรรึเปล่าคะ ทำไมถึงร้องไห้”ฟางถาม
 
“เปล่าลูก ไม่มีอะไรนี่หนูไปไหนมา”แม่ฟางถาม
 
“ไปทานข้าวกับแม่เพื่อนมาค่ะ”ฟางพูด ก่อนที่แม่ฟางจะสังเกตที่คอฟางที่สวมสร้อยหยกรูปมังกร
 
 
“มังกร”แม่ฟางพูด
 
 
“เอ่อ เพื่อนซื้อให้ค่ะแม่ไม่มีอะไรหรอก เดี๋ยวฟางไปอาบน้ำก่อนนะคะ”ฟางพูดแล้วจะเดินไปแม่ฟาง
กอดฟางไว้
 
 
 
“ฟางลูก ถ้าวันนึงหนูต้องไปอยู่ที่อื่น ฐานะอื่น แม่อยากให้หนูเป็นเด็กที่น่ารัก มีน้ำใจแบบนี้นะ
ลูก”แม่ฟางพูด
 
 
“ฟางจะไปอยู่ที่ไหนล่ะคะแม่ ฟางก็อยู่ที่นี่กับแม่กับพ่อไง”ฟางพูดก่อนจะกอดแม่ไว้ แม่ฟางกอด
ตอบลูกแล้วเศร้าลงไปทันที
 
 
 
 
 
“อย่าลืมงานเย็นนี้ล่ะป๊อป”พ่อป๊อปปี้สั่งลูกชายก่อนจะเดินออกไปพร้อมแม่ป๊อปปี้
 
“เห้อ เบื่อโว่ย”ป๊อปปี้บ่นพลางนั่งลงกับเก้าอี้
 
 
 
“เอาน่า มันคือสิ่งที่นายต้องยอมรับ และทำหน้าที่นี้ ว่าที่บอสแก๊งมังกรดำ”โทโมะพูดแล้วเดินไปตบ
ไหล่อย่างเข้าใจ
 
 
 
“ถ้าให้นายเป็นแทนชั้นจะยอมสละให้นายเลยนะโทโมะ”ป๊อปปี้พูด
 
 
“เป็นเพราะนายอยากใช้ชีวิตเป็นคนธรรมดาเหมือนเธอคนนั้นสินะ”โทโมะพูดดักคอทำให้ป๊อปปี้นิ่งเงียบ
 
 
“ถ้าชั้นจะตอบว่าใช่ล่ะ”ป๊อปปี้ที่เงียบก็พูดออกมา
 
 
 
“ชั้นก็ไม่มีสิทธิห้ามให้นายรักใครชอบใครหรอกนะ แต่ในเมื่อนายคือคนที่จะต้องรับตำแหน่งคนต่อ
ไปเท่ากับว่า นายเอาชีวิตของผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ในทางที่เสียงแบบพวกเรานะ”โทโมะพูด ก่อนจะ
เดินออกไป ป๊อปปี้เอามือจับที่สร้อยหยกแน่นแล้วคิดถึงฟาง
 
 
 
 
ตอนเย็น
 
 
“แม่คะ วันนี้มีงานที่ศาลเจ้า ฟางขอไปกับมีนกับแจมนะคะ”ฟางพูด
 
“เอาสิลูก อย่ากลับค่ำนะ”แม่ฟางพูดก่อนจะกอดลูกสาว ฟางเดินออกไปพร้อมมีนกับแจมที่มารอรับ
ไปเที่ยวที่ศาลเจ้า
 
 
“ศาลเจ้านี้เป็นของอากงจองคุณป๊อปปี้เชียวนะ เห็นว่าวันนี้เค้าจะทำบุญให้อากงก็เลยจัดงานซะใหญ่
โตเลย นี่มีเชิดสิงโตด้วยนะ ไปดูกันเถอะ”แจมพูด
 
 
“นี่กระตือรือร้นจะดูสิงโตรึว่าจะดูพวก4องค์รักษ์จ้ะ”มีนดักคอ
 
“อันหลังมากกว่า แหะๆ ก็ทำไงได้เล่า หัวหน้าแก๊งค์เค้าเป็นของคนแถวนี้ไปแล้วนินา”แจมพูดพลาง
มองฟางเชิงล้อเลียน
 
 
“ใคร เป็นของใคร บ้า ไม่มีซักหน่อย”ฟางหน้าแดงแล้วยิ้ม ทั้ง3เดินเข้าไปถึงหน้าประตูศาลเจ้าที่คน
เยอะมาก
 
 
“เอ๊ะ วันนี้งานของแก๊งค์มังกรดำแล้วทำไมมีพวกคนของแก๊งค์เสือขาวได้ล่ะ”แจมพูด
 
 
 
“นี่แกรู้ด้วยหรอว่าคนไหนคนของแก๊งค์มังกรดำ คนไหนคนของแก๊งเสือขาว”มีนถาม
 
 
 
“ก็นั่นไง กวิน หัวหน้าแก๊งค์เสือขาวคนใหม่ที่รับหน้าที่ต่อจากมิสเตอร์ปีเตอร์เมื่อไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่าน
มานี้เอง เห็นว่าพ่อป่วยหนักเลยต้องให้ลูกรับหน้าที่แทนนี่ล่ะ”แจมพูดแล้วชี้ไปทางชายหนุ่มลูกครึ่ง
ที่สวมแว่นกันแดด ยืนมองงานที่ศาลเจ้ากับผู้ชายชุดดำ4-5คนอีกฟากฝั่งถนน ฟางนิ่งเพราะถ้าเมื่อกี้เธอตาไม่ฝาด
ผู้ชายคนนั้นยิ้มให้เธอด้วย
 
 
“เสือขาวกับมังกรดำไม่ถูกกัน ชั้นว่าวันนี้มันต้องมีอะไรแน่ๆ”มีนพูด ฟางคล้อยตามก่อนจะโทรศัพท์
หาป๊อปปี้ทันที
 
 
 
“นายอยู่ไหนน่ะ”ฟางถามเมื่อโทรติดแล้ว
 
 
“กำลังจะไปงานที่ศาลอากงน่ะ เธออยู่ไหนทำไมเสียงดังจัง”ป๊อปปี้ตอบ
 
 
“ชั้นก็อยู่ที่งาน ป๊อปปี้ นายอย่ามานะ เมื่อกี้ชั้นเห็นหัวหน้าแก๊งค์เสือขาวอยู่ทางนี้ด้วย”ฟางพูดก่อนที่เสียงในงานจะดังขึ้นจากการจุดประทัด
 
 
“อะไรฟาง ชั้นได้ยินไม่ถนัดเลย”ป๊อปปี้พูดเมื่อไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย
 
 
 
“ชั้นจะบอกว่านายอย่ามางานนี้นะ เมื่อกี้ ชั้น เห็น หัว หน้า แก๊งค์ เสือขาวด้วย”ฟางพยายามพูด
เสียงดังแข่งกับเสียงในงาน
 
 
 
“อะไรนะฟางไม่ได้ยินเลย เอางี้ เดี๋ยวชั้นถึงงานแล้วชั้นจะโทรหานะ”ป๊อปปี้พูดจบก็วางสายไป ฟาง
ร้อนใจที่ป๊อปปี้ตัดสายจึงชวนเพื่อนๆของเธอเข้าไปในงานทันที
 
 
 
ภายในงานพ่อแม่ของงป๊อปปี้ ป๊อปปี้ ฟ้าและ4องค์รักษ์กำลังนั่งดูการแสดงอยู่ จู่ๆไฟในงานก็ดับพรึบ
 
 
ตู้ม
 
 
“เสียงอะไรน่ะ”ป๊อปปี้ตกใจ รวบตัวน้องสาวมาไว้แนบลำตัวพร้อมกับ4องค์รักษ์เข้ามาคุ้มกัน
ครอบครัวป๊อปปี้
 
 
“ไม่ต้องห่วงพวกชั้น คุ้มกันป๊อปปี้กับฟ้าเร็ว”พ่อป๊อปปี้สั่งโทโมะ โทโมะรับคำพาป๊อปปี้กับฟ้าเข้าไป
ด้านในทันที
 
 
“ป๊อปปี้ๆ”ฟางที่พลัดหลงกับมีนและแจมเข้ามาด้านในหลังจากที่ได้ยินเสียงระเบิดแล้วทุกคนวิ่งหนี
ไป พลันสายตาหันไปเห็นบอดี้การ์ดของแก๊งค์มังกรดำล้มตายมากมายและไอ้โม่งจะทำร้ายพ่อ
ป๊อปปี้กับแม่ป๊อปปี้
 
 
 
“อย่าทำอะไรพ่อแม่ป๊อปปี้นะ”ฟางตกใจรีบปากระถางธูปใส่ไอ้โม่งจนล้ม ก่อนจะพาผู้ใหญ่ทั้ง2หนี
ไป
 
 
ปัง
 
 
“คุณคะ”แม่ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นพ่อป๊อปปี้ถูกยิงที่ขาล้มลงก็รีบเข้าประคอง
 
 
“กรี๊ดดดดด”แม่ป๊อปปี้ต้องร้องเมื่อถูกไอ้โม่งยิงที่ขาเหมือนกัน ฟางรีบเอาตัวเข้าไปขวาง
 
 
“อย่าทำอะไรนะ ใครก็ได้ช่วยด้วย ป๊อปปี้”ฟางพูดก่อนจะตะโกนเรียกใครก็ได้ให้ช่วย ป๊อปปี้และฟ้า
ที่หลบด้านในได้ยินเสียงฟาง ป๊อปปี้รีบออกไปทันที
 
 
“นายจะไปไหนน่ะ”โทโมะรีบวิ่งตามป๊อปปี้ออกไป ป๊อปปี้รีบวิ่งออกมาจากห้องที่ซ่อนตัว พบว่าฟาง
เอาตัวเข้าขวางไอ้โม่งไม่ให้ทำร้ายพ่อแม่เขาที่กำลังเจ็บอยู่ป๊อปปี้รีบวิ่งไป
 
 
“หลีกไป”ไอ้โม่งนั่นผลักฟางล้มหัวกระแทกเสา
 
 
“อย่าทำอะไรพ่อกับแม่นะ”ป๊อปปี้รีบวิ่งไปให้เร็วที่สุด
 
 
 
ปัง ปัง
 
 
 
เสียงปืน2นัดยิงเข้าที่อกข้าวซ้ายของพ่อกับแม่ป๊อปปี้ ต่อหน้า ฟาง โทโมะ และป๊อปปี้
 
 
“กรี๊ดดดดดดดดดดด”ฟางกรี้ดตกใจ
 
 
“พ่อ แม่”ป๊อปปี้รีบวิ่งไปหา โทโมะรีบยิงดักไอ้โม่งนั่น ก่อนจะยิงถูกหัวไหล่ไอ้โม่งนั่น แล้วพวกของ
แก๊งค์มังกรดำก็มา
 
 
“พ่อ แม่”ป๊อปปี้รีบไปประคองพ่อแม่ตัวเองไว้
 
“ป๊อปปี้ ต่อไปนี้ป๊อปคือหัวหน้าแก๊งค์มังกรดำ รับปากกับพ่อนะ ว่าลูกจะต้องปกครองทุกคนให้
ได้”พ่อป๊อปปี้ใช้ลมหายใจเฮือกสุดท้ายจับตราสัญลักษณ์แก๊งค์มังกรดำยัดใส่มือป๊อปปี้
 
 
“ครับ ผมสัญญา”ป๊อปปี้รับปาก พ่อของป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะแน่นิ่งไป ป๊อปปี้อึ้งกับสิ่งที่เจอตรงหน้า
 
 
“กรี๊ดดดด ป๊า ม๊า”ฟ้าที่ถูกจองเบกับเคนตะคุ้มกันมาหาป๊อปปี้ก็ตกใจร้องไห้วิ่งมากอดศพพ่อแม่ตัว
เอง ฟางอึ้งพลันสายตาฟางหันไปเห็นไอ้โม่งที่หลบหนีพวกคนในแก๊งค์มังกรดำก็รีบวิ่งไปดักด้าน
หลังศาลเจ้าทันที ฟางวิ่งมาเรื่อยๆจนเห็นไอ้โม่งมาหยุดยืนที่หน้ารถคนหนึ่ง ก่อนคนที่ลงรถมาจะ
ทำให้ฟางตกใจมาก นั่นมันหัวหน้าแก๊งค์เสือขาวนิ
 
 
 
“ตายทั้งผัวทั้งเมียครับ เหลือแต่ไอ้เด็กนั่น”ไอ้โม่งนั่นพูด
 
 
“ทำดีมาก สมแล้วที่พ่อไว้ใจให้คุณเป็นมือขวา”กวินพูดก่อนไอ้โม่งนั่นจะถอดหมวกมา
 
 
“แก ไอ้เลว”ฟางโพล่งออกมาจากที่ซ่อน หยิบกระถางที่อยู่ใกล้มืตัวเองปาใส่พวกเสือขาว พวก
บอดี้การ์ดกรูจะไปทำร้ายฟาง
 
 
“หยุด อย่าทำเธอ”กวินพูดก่อนจะเดินยิ้มอย่างใจเย็นมาหาฟาง ฟางอึ้ง ขยับตัวไปไหนไม่ได้ เพราะ
ถูกล้อมไว้
 
 
“มะ ไม่จริง”ฟางช๊อคเมื่อหันไปเห็นไอ้โม่งที่ถอดหมวกออกมาเมื่อกี้นี้ คือพ่อของเธอเอง
 
“แล้วเราจะได้เจอกันอีกนะ สาวน้อย”กวินพูดก่อนจะเดินกลับไปขึ้นรถพร้อมกับบอดี้การ์ดและพ่อ
ฟาง โทโมะวิ่งตามฟางมาเห็นก็แปลกใจทำไมฟางถูกพวกเสือขาวรุมล้อมแต่พวกนั้นไม่ยักทำอะไร
เธอเลย ก่อนจะรีบวิ่งไปหาฟางที่นั่งทรุดร้องไห้ตรงนั้น
 
 
“เป็นอะไรมั้ยฟาง”โทโมะรีบถาม
 
 
 
“ไม่จริงงงงงงงงงงงงง”ฟางอึ้งก่อนจะร้องออกมา แล้วร้องไห้อย่างหนัก
 
 
 
 
 
หลายชั่วโมงก่อนงานเริ่ม
 
 
"เดี๋ยวจินนี่เดินเล่นในงานไปก่อนนะ ป๊าจะคุยกับผู้อาวุโสในแกงค์"พ่อจินนี่พูดกับลูกสาวก่อนที่จะให้เธอไปเดินเล่นในงาน
 
 
"เห้อ ติดต่อพวกป๊อปปี้ไม่ได้เลย ว่าจะชวนมาดูโชว์สักหน่อย"จินนี่เดินทอดน่องกดมือถือโทรหาป๊อปปี้และเหล่าองค์รักษ์ด้วยความเบื่อหน่ายไม่ทัน
มองทางทำให้โดนชนเบียดจนเซล้ม
 
 
 
"คนในงานมีเยอะนะครับวันนี้ ระวังทางหน่อยสิ"กวินประคองกอดจินนี่ไว้แล้วยิ้มอย่างอ่อนโญนทำให้จินนี่หน้าแดงจัดที่ถูกชายหนุ่มกอดก่อนที่จะรีบ
ผละออกจากเขา
 
 
 
"ขอบคุณค่ะพี่"จินนี่รีบขอบคุณก่อนที่จะรีบวิ่งไป กวินมองจินนี่ที่วิ่งออกไปแล้วทำกิ๊บหนีบผมรูปดอกไม้สีเงินหล่นก็เก็บมาแล้วยิ้มก่อนที่จะเอาใส่
กระเป๋ากางเกงแล้วเดินไปกับลูกน้องตามที่นัดหมายไว้ทันที
 
 
 
 
 ป๊ากับม๊าป๊อปปี้ พ่อของฟาง อยากรู้เรื่องเป็นยังไงเม้นให้เราเยอะๆ โหวตให้เราเยอะๆน้า เดี๋ยวอัฟให้เลย