สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.

  35 ตอน
  1013 วิจารณ์
  52.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) After ning

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นมาเเล้วค่าา>O< วันนี้ชั้นจะตั้งใจทำงานให้เต็มที่!"แก้วพูดเเล้วยิ้มๆ

 

 

 

 

"มาเร็วดีมาก ก่อนอื่นไปเปลื่อยนเสื้อผ้านะ"ผู้จัดการพูด

 

 

 

 

"เปลื่ยนทำไมละค่ะ นี่ชั้นก็เปลื่ยนเสื้อมาเเล้วไง"แก้วพูดพร้มขมวดคิ้ว

 

 

 

 

"นี่เธอคิดว่าเธอจะใส่ชุดสีชมพูสุดเรียบร้อย เเล้วกระโปรงยาวถึงตาตุ่มนั่นทำงานจริงๆน่ะหรอ"ผู้จัดการพูดพร้มทำหน้าเบื่อหน่าย ทำไมชั้นผิดตรงไหน TOT

 

 

 

 

"ทำไมค่ะมันไม่ดีหรอ"แก้วถาม

 

 

 

 

"ไม่ใช่ไม่ดี แต่มันไม่เหมาะเอาหน่า อย่าถามมาก ใกล้ถึงเวลาเปิดร้านเเล้วรีบๆไปเปลื่ยนสักที"ผู้จัดการพูดเเล้วดันหลังแก้วให้เดินไปห้องน้ำหลังร้าน

 

 

 

 

เมื่อเปิดกล่งที่ผู้จัดการเอามาให้ก้พบง่ามันเป็นเสื้อสายเดี่ยวสีดำมีลายกาฟิกสีขาวเเละกระโปรงสั้นเหนือเข่าแบบรัดรูป นี่มันอะไรกันเนี่ย นี่ชั้นเริ่มจะไม่มั่นใจว่าชั้นทำงานพิเศษประเภทไหนอยู่กันเเน่! ชั้นรีบปิดกล่องก่อนจะเดินออกไปหาผู้จัดการ

 

 

 

 

"ชั้นใส่ไม่ได้หรอกค่ะ T^T"แก้วพูด

 

 

 

 

"ไม่ได้ได้ยังไง ก็ชั้นเลือกตัวที่เป็นไซส์ของเธอมาเเล้วนี่"ผู้จัดการพูด

 

 

 

 

"ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ แต่ว่ามันโป๊เกินไป"แก้วพูด

 

 

 

 

"นี่มันเครื่องแบบของเชียร์ชาโปที่เธอต้องใส่ให้เธอกับคนอื่นๆ"ผู้จัดการพูด

 

 

 

 

"เเต่ว่า.."แก้วอึกอัก

 

 

 

 

"หรือว่าเธอไม่อยากทำงานที่นี่แล้ว ถ้าอย่างนั้นจะลาออกก็ได้นะ"ผู้จัดการพูดขู่ ซึ้งมันใช่ได้ผมกับชั้น - - ก็ชั้นไม่มีทางเลือกนี่นา ยังไงก็ต้องทำงานนี้ ไม่งั้นอดตายแหงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านฟาง

 

 

 

 

"ทำไมบ้านดูเงียบๆละ"ป๊อปปี้เมื่อมาส่งฟางก็พุดขึ้น

 

 

 

 

"อ๋อ พ่อกับเเม่ฟางมีธุระน่ะค่ะ เลยไม่มีคนอยู่บ้าน"ฟางพูดเเล้วยิ้มอ่อนโยน

 

 

 

 

"เเล้วเธอจะอยู่ได้หรอ"ป๊อปปี้ถามด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

"ได้สิค่ะ"ฟางพูด

 

 

 

 

"ถ้าพวกนั้นมาบ้านเธอก็แย่น่ะสิ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เค้าคงไม่มาหรอกค่ะ คงคิดว่าฟางอยู่กับพ่อกับแม่แน่ๆ"ฟางพูด

 

 

 

 

"ไม่ได้หรอก ชั้นเป็นห่วง"ป๊อปปี้เผลอพูดไป

 

 

 

 

"อะไรนะค่ะ"ฟางถามอีกหรอเพื่อนความแน่ใจ อะไรกันเมื่อกี้เค้าบอกว่าห่วงงั้นหรอ >O< ไม่ๆๆๆๆ ยัยฟาง เค้าอาจจะกลัวเเพ้ก้ได้ ><

 

 

 

 

"อ๋อเปล่า งั้นจนกว่าพ่อเเม่เธอจะกลับมา ไปนอนกับชั้นก่อน"ป๊อปปี้พูดฟางเหวอ นี่ชวนนอนเลยหรอ ><

 

 

 

 

"เอ่อ-////-"ฟางอึกอักเเล้วหน้าแดง

 

 

 

 

"ชั้นไม่ทำอะไรเธอหรอก"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"ฟู่ววว"ฟางถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนที่ป๊อปปี้จะขับรถออกจากบ้านฟางเเล้วขับไปที่คอนโดป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โห่เธอนี่หุ่นดีใช่ได้เลยนะเนี่ย"ผู้หญิงคนนึงที่ใส่ชุดแบบเดียวกับชั้นชมเมื่อชั้นออกมาจากห้องน้ำ

 

 

 

 

"ขอบใจนะ เธอชื่ออะไรหรอ"แก้วถามอย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

"แจม เธอละ"เเจมตอบ

 

 

 

 

"แก้ว^^ ยินดีที่ได้รู้จักนะ"แก้วพูด

 

 

 

 

"เช่นกัน"แก้วเเละเเจมต่างยิ้มให้กัน

 

 

 

 

"เอาล่ะ ไปยืนประจำที่ได้แล้ว"ผู้จัดการสั่ง

 

 

 

 

"เธอพึ่งมาทำงานที่นี่วันแรกใช่มั้ย"แจมถาม

 

 

 

 

"ใช่จ้ะ ยังไงก้ฝากเนื้อฝากตัวด้วนนะ ชั้นยังไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไหร่"แก้วพูด

 

 

 

 

"ได้เลย"แจมตอบ ไม่นานนักก็เปิดร้านเมื่อเวลาทุ่มตรง

 

 

 

 

"ชาโปสองแก้ว โต๊ะยี่สิบห้า"เสียงพนังงานเสิร์ฟคนนึงตะดกนมาชั้นจึงรีบรินเบียร์ใส่แก้วส่วนเเจมก็เป็นคนไปเสิร์ฟ

 

 

 

 

"เป็นไงง่ายใช่มั้ยละ"แจมเสิร์เสร็จก้เดินเข้ามาถามแก้ว

 

 

 

 

"กะ ก็ง่ายดีนะ"แก้วตอบ

 

 

 

 

"บอกเเล้ว คราวหน้าเธอลองดูนะทำตัวให้เป็นธรราติเข้าไว้"แจมพูดหลังจากนั้นชั้นก็ทำหน้าที่ของตัวเองจนเวลาผ่านไปได้สามชั่วโมงตอนนั้นชั้นกำลังริบเบียรืเเก้วนึงเเต่สายตาก็ได้เหลือบไปมองหน่าประตู่ มีชายกบุ่มนึงจะเดินเข้ามาเเค่หน้าตาผู้ชานคนแรกที่เดินเข้ามาชั้นก็แทบวิ่งหนี!

 

 

นั่นมันพี่กวินชัดๆ!

 

 

ทำไงดีถ้าเขาเห็นชั้นต้องเป็นเรื่องเเน่!

 

 

 

 

"ว่าไงจ๊ะ หนูน้อย ที่นี่เราไม่ขายเบัยร์มห้เด็กอายุต่ำกว่าสิบแปดหรอกนะ"แจมเดินเข้าไปยังโต๊ะกลุ่มกวินราวกันคนรู้จักกันมาก่อน

 

 

 

 

"ชั้นสิบแปดเเล้ว จะกินอะไรก็ได้ทั้งนั่น"กวินพูดเเล้วมองเเจมด้วยสายตากรุ่มกริ้บ

 

 

 

 

"นี่ น้อยชาย ถึงจะมาที่นี่สักกี่ครั้ง พี่สาวคนนนี้ก็ไม่เล่นด้วยหรอกนะ"เสียงผู้หญิงคนนึงพูด อย่าบอกนะว่าพี่กวินกำลังจีบแจม -0-

 

 

 

 

"บอกเเล้วไงว่าชั้นไม่ใช่เด็กอย่างที่เธอเข้าใจ"กวินพูด

 

 

 

 

"อ๊ะ ยังไงพี่ก้ไม่ขายเบัยร์ให้กับเด็กนักเรียนในเครื่องเเบบหรอกนะ"แพนเอานิวเเตะปากตัวเอง ก่อนจะขยิบตาเเล้วเดินออกมาจากพวกนั้น

 

 

 

 

"เธอรู้จักกัยพวกนั้นด้วยหรอ"แก้วถามทันทีที่แจมมาถึง

 

 

 

 

"รู้สิ ตามติชื้อชั้นทุกคืน ขอเบอร์เเต่ชั้นไม่ยอมให้ น่ารำคาญชะมัด เป็นเเค่เด็กอมมือแท้ๆ"แจมพูดพร้อมทำหน้าอารมณ์เสีย

 

 

 

 

"เฮ้! สาวๆ ช่วยเสิร์ฟเบียร์โต๊ะสิบสี่หน่อยได้มั้ย ชั้นทำไม่ทันอยู่เเล้ว"เสียงพนังงานพูด

 

 

 

 

"อ๋อได้สบายมาก"แก้วตอบ

 

 

 

 

"เธอไปนะ ชั้นไม่อยากยุ่งกับพวกนั้น"เเจมพูด

 

 

 

 

"ชั้นว่า.."แก้วพายายามจะหาข้ออ้าง เพราะโต๊ะนั้นมันเป็นโต๊ะกวิน!!

 

 

 

 

"ของร้องอย่ามองหน้าชั้นเบบนั้น ชั้นไม่ไปแน่ๆ"แจมพูด

 

 

 

 

"T^T"

 

 

 

 

"เธอเป็นคนรับปากเพราะงั้นเธอไป"แจมพูดเเล้วเดินไปรินเบียร์ให้ลูกค้าคนอื่น

 

 

 

 

"เฮ้ย น้ำที่สั่งทำไมนานจังวะ"เสียงกวินตะโกนชั้นหันซ้ายหันขวาหาวิธีเอาตัวรอดก็ไปเจอกระป๋องแป้งสี่เหลื่ยมเล็กๆ ก็เอามาทาหน้าจนขาวโพลน - -

 

 

 

 

"เฮ้ย! เกอิชา-0-"เสียงเพื่อนพี่กวินพุดอย่างตกใจ

 

 

 

 

"อ๋อ มันเป็นธีมของร้านน่ะค่ะ"แก้วพูดจบก็รีบวางเบียร์เเล้วเดินออกมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ทำงานจนได้เวลาเลิก ชั้นก็เดินไไปเรื่อยๆจนชนกับใครบางคน

 

 

 

 

พลั่ก!

 

 

 

 

"ขะ ขอโทษค่ะ"แก้วพูดก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา

 

 

 

 

"เป็นอะไรรึเปล่าครับ"ชายคนนั้นถามชั้นมองหน้าเขา

 

 

 

 

"พะ พิชชี่"แก้วตกใจเมื่อเห็นคนนั้นเป็นพิชชี่

 

 

 

 

"ชู่ววว เบาๆหน่อยสิ เดี๋ยวมีคนรู้ว่าชั้นอยู่ที่นี่"พิชชี่พูด

 

 

 

 

"อ๊ะขอโทษ"แก้วพูด

 

 

 

 

"พาดีชั้นพึ่งกลับมาจากที่ทำงานน่ะ ว่าเเต่เธอเที่กลางคืนด้วยหรอ หน้าไม่ค่อยให้เลย"พิชชี่พูด

 

 

 

 

"อ๋อเปลล่า ชั้นไปหาเพื่อนน่ะ"แก้วพูด นี่ชั้นโกดหกอีกเเล้ว T^T

 

 

 

 

"กลับห้องกับเถอะ"พิชชี่พูด

 

 

 

 

"อืม"แก้วพูดเเล้วเดินขึ้นลิฟต์

 

 

 

 

"นี่ เอาไว้เราไปดูด้วยกันนะ"เขาพูดเเล้วยื่นแฮนด์บินของหนังเรื่องหนึ่งมาให้

 

 

 

 

"ใกล้จะเข้าโรงแล้ว"พิชชี่พูต่อ

 

 

 

 

ติ่ง

 

 

 

 

เสียงลิฟต์ดังขึ้นเเสดงถึงชั้นของชั้นเเล้ว

 

 

 

 

"ดูอยู่เเล้วชั้นต้องดูเเน่นอน"แก้วพูดก่อนจะเดินออกมาจากลิฟต์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ห้องป๊อปปี้

 

 

 

 

"เอ่อ คือเธอนอนเตียงเดี๋ยวชั้นไปนอนโซฟางเอง"ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางอาบน้ำเสร็จ

 

 

 

 

"เอ่อจะดีหรอค่ะ พี่เป็นเจ้าของห้องเเต่ต้องมานอนโซฟา"ฟางพุดเพราะเกรงใจ

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรหรอก เธอนอนไปเถอะชั้นนอนได้"ป๊อปปี้พูดพร้มหยิบหมอนบนเตีบงไปใบนึงก่อนจะเอาไปวางไว้ที่โซฟางหน้าทีวี

 

 

 

 

"ถ้างั้นฝันดีนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มหวาน

 

 

 

 

ตึกตัก ตึกตัก ♥

 

 

 

 

เสียงหัวใจป๊อปปี้ดังขึ้นรัวๆ

 หยุดเต้นนะไอ้หัวใจบ้า ป๊อปปี้คิดเเล้วล้มตัวลงนอนก่อนจะพูดกับฟางว่า

 

 

 

 

"ฝันดีเช่นกัน"ป๊อปปี้พูดเเล้วหลับตา ฟางจึงเดินเข้าไปในห้องก่อนจะหลับตาลงเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

____________________________________________________________________________________

 

มาอัพเเล้วนะ ขอโทษที่หายจากเรื่องนี้ไปนาน

 

 

เม้นกันหน่อยนะ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา